Hangin' with the Kozakken Boys:Het steegje van het Nederlandse voetbal

"We, de club en ik, een heel duidelijk doel hebben. We willen [in en rond] de top vijf spelen en kijken wat er tijdens het seizoen mogelijk is qua prijzen. We realiseren ons ook dat het bouwen van een nieuw team, hoewel we een basis van spelers hebben van vorig seizoen, kost tijd. We hebben afgesproken dat het moet zijn met aantrekkelijke, aanvallend voetbal, de belangrijkste reden waarom ze mij hebben aangenomen, omdat ik al mijn teams zo heb laten spelen in mijn 28 jaar als hoofdtrainer.”

Optimisme in de lagere klasse

Het online vinden van een Kozakken Boys-supporter voordat ik Werkendam bezocht, was een enorme taak op zich. Ik sprak met Danny Verhoeven, wiens gebrek aan vloeiend Engels zorgde voor een interessant gesprek. Danny speelt soms voor de amateurclubs van de club - "drinkteams", zoals hij zegt - en was ooit een vrijwillige jeugdtrainer. “Kozakken Boys is zeker populair, zeker [met het succes van de afgelopen seizoenen], ’ schreef Daniël. "In recente jaren, wij bij Kozakken Boys zijn verwend met prachtig voetbal.”

De positiviteit bij de club is moeilijk te negeren. Vernoemd naar de Kozakkentroepen van het Russische rijk die de stad Werkendam in 1813 bevrijdden, Kozakken Boys is de afgelopen jaren gezegend met goede resultaten. Mijn bezoek was niet volledig in tegenspraak met hun reputatie. Echter, het zette zeker vraagtekens bij het optimisme van veel Nederlandse voetballiefhebbers uit de lagere klasse.

Het was het tweede team van Vitesse, Jong Vitesse, die die frisse zaterdagmiddag naar Werkendam waren gekomen voor de competitiewedstrijd. Hoewel de thuisploeg het opbouwspel op de eigen helft domineerde, Jong Vitesse doorstond de storm van aanvallen zonder toe te geven. Kozakken Boys gaf een fout toe - iets wat heel gebruikelijk is in deze sport - en dat was dat. Een van de leidende krachten van de derde divisie kon de klus niet klaren tegen een ploeg die uit slechts een handvol potentiële Eredivisie-talenten bestond.

Misschien de Tweede Divisie - nee, lager Nederlands voetbal als geheel — staat niet zo dicht bij de top als velen denken.

De thuisploeg domineerde mogelijk lange stukken van de 90 minuten, maar het technische niveau was niet op peil. Het vereist een bepaalde vaardigheid, een zekere scherpzinnigheid, op het middenveld en de laatste derde om wedstrijden af ​​te sluiten met doelpunten. Een onervaren Vitesse B-kant kon het opbouwspel van de Boys niet evenaren, maar de atletiek van Vitesse alleen belette de mannen van De Muijnck om te veel kansen te benutten.

Tradities en groei

Een deel van mij wil het negatieve resultaat gebruiken als bewijs van een blijvend verschil in kwaliteit van Nederlandse voetbalclubs. Maar de atmosfeer op de grond vertelde een ander verhaal. Een bewaker vertelde me dat, tenminste voor grote wedstrijden, meer dan duizend komen opdagen om Kozakken Boys te steunen. Drie oudere mannen, een rolstoel bereden, bleef de hele wedstrijd staan. Bij het krijsen van het laatste fluitsignaal, een collectieve kreun werd uitgelaten. Ze staken hun sigaren uit en liepen plechtig en neerslachtig naar hun auto's - of fietsen. Als honderden tot duizenden supporters hun weekend zo doorbrengen, er moet hier iets bijzonders aan de hand zijn. Niet alleen met de club zelf, maar met het eredivisievoetbal in Nederland.

Ik besprak de wedstrijdvoorbereiding en -tactiek uitgebreid met Jasper De Muijnck, en mijn amateurmening is er een van bewondering. Hij weet wat hij doet en ondanks nooit op hoog niveau gecoacht te hebben in Nederland, is nogal vooruitstrevend in zijn denken. De paar honderd fans op Sportpark De Zwaaier konden niet teleurgesteld zijn over het spel van hun team; het was best spannend om te zien dat de spelers zoveel vertrouwen aan de bal hadden, ondanks hun duidelijk gebrek aan professionele scherpte.

Kozakken Boys zal komend voorjaar waarschijnlijk boven Jong Vitesse in de tabel eindigen, toch zijn deze kleine steekproefomvang soms geweldige indicatoren voor het talentniveau van twee teams. De seniorenploeg van Vitesse Arnhem droomt van Europees succes, maar tot nu toe is het niet meer dan een misvatting geweest. Als hun reserveploeg een van de beste clubs van de derde divisie kan ontmantelen (vergelijkbaar met Jong Ajax die de tweede divisie wint), hoe breed is de opening tussen boven en onder?

Na een omweggereden busreis, Uiteindelijk liep ik Utrecht Centraal Station binnen. Het moderne, wijd open structuur botste hard met mijn ervaringen gedurende de dag. Landelijk Nederland heb ik nog nooit meegemaakt, en het was vreemd, alleen in het feit dat ik niet kon zeggen of ik me welkom voelde of niet. Ik was moe - uitgeput zelfs - toen ik me door de gedempte treinstoel liet omhullen voor mijn rit naar huis.

Danny Verhoeven, zij het een man die ik nog persoonlijk moet ontmoeten, gaf me een goed inzicht in de Nederlandse voetbalcultuur in de lagere divisies. Zijn oprechtheid was aanvankelijk, iets dat me verbaasde. Zijn niet aflatende steun voor een club waar hij vanwege zijn kleine gestalte zo nauw mee kan samenwerken, was inspirerend, een enorme verandering ten opzichte van de ervaring van een Ajax- of PSV-fan in Nederland. De waarheid is dat Kozakken Boys een bijzondere organisatie is, niet vanwege haar opwaartse mobiliteit, maar voor de betekenis ervan voor de fans.

In de weken na het bezoek aan Kozakken Boys, Ik heb tijd gehad om na te denken over mijn ervaring. Voor een, Ik voel me een stuk comfortabeler in Amsterdam - mijn tijdelijke thuis - dan in het stadje Werkendam. De verschillen tussen de twee zijn groot, met als een van mijn enige verbindende ervaringen de liefde van de mensen voor voetbal. Maar de gemakkelijke erkenning van het enorme verschil in persona's en manier van leven kan op sportief vlak gelijk staan ​​aan een groot misverstand.

Jasper De Muijnck is van mening dat de lagere Nederlandse competities de afgelopen jaren steeds dichter naar de top zijn gegroeid, maar culturele verschillen houden altijd beperkingen in. Belemmeringen voor groei in voetbaltermen zijn niet alleen financieel. Kozakken Boys is een lokale club in elke zin van het woord, wel een grote, dus de vraag is of zij en soortgelijke organisaties het vuur in de buik van het Nederlandse voetbal zullen aanwakkeren om de toekomst te verbeteren, of als zelfgenoegzaamheid zal toeslaan.

Zelfgenoegzaamheid is allemaal goed en wel, maar ik denk dat de Kozakken Boys-cultuur beter is dan dat. Ik denk dat de innovatieve huur van De Muijnck, de passie van fans als Danny, en de band van de gemeenschap met de club vertoont tekenen van verandering. Die wijziging mag niet leiden tot een promotie, maar positieve verandering in vergelijkbare teams in het hele land kan de hele voetbal piramide streven naar verbetering.

Voor de publicatie van dit artikel, Kozakken Boys maakte bekend dat manager Jesper De Muijnck uit zijn functie is ontslagen. voor sommigen, dit nieuws kan als een schok komen na het lezen van deze tekst. Anderen hebben dit misschien als een onvermijdelijkheid gezien, een teken dat het Nederlandse voetbal is zoals het al decennia is. Het verhaal van Kozakken Boys is slechts dat van één club in een land vol overvloed. Dus jij beslist; is het uiteindelijke falen van een coach als De Muijnck een eenmalig incident - beperkt tot een stad in Zuid-Nederland - of maakt het deel uit van de essentie van het voetbal van het land?

——-

Een grote dank is op zijn plaats voor Jasper de Muijnck voor het sparen van zijn tijd en gedachten met mij. Ook, als de communicatiedirecteur van Kozakken Boys er niet was, Bas van Straten, en Amber van Lieshout, dit artikel zou niet mogelijk zijn geweest. Dank aan Danny Verhoeven dat je de tijd hebt genomen om met mij over zijn geliefde club te praten, en voor zijn constante herinneringen dat ik dit stuk gepubliceerd moest krijgen.

Eindelijk, bedankt aan alle mensen van Kozakken Boys, die een paar uur te maken had met een anderstalige. (Mijn Nederlands is niet goed, maar ik probeer het.)