De geschiedenis van parachutespringen

We hebben de neiging om parachutespringen te associëren met uit een vliegtuig springen, maar zo is het niet begonnen. Lang voor de uitvinding van de moderne parachute werd parachutespringen al beoefend in het oude China. Met behulp van van nature hoge landformaties zouden deze dappere of suïcidale individuen van de hoogste afgronden springen en langzaam naar de aarde drijven met behulp van handgemaakte parachute-/vliegerconstructies. Het was zelfs bekend dat Leonardo da Vinci zelf een piramidevormige parachute had ontworpen, hoewel niemand weet of deze daadwerkelijk is gebouwd en getest.

Modern parachutespringen

Wat wij beschouwen als parachutespringen ontwikkelde zich nadat Andre Jacques Garnerin in 1797 zijn eerste succesvolle sprong met een parachute uit een heteluchtballon maakte. Hierna ontwikkelde het leger een parachute-uitgangstechniek om vliegtuigbemanningen te redden tijdens noodsituaties in de lucht, eerst in ballonnen, daarna luchtschepen en ten slotte vliegtuigen, alvorens het verder te ontwikkelen voor het leveren van troepen naar het slagveld. De eerste parachutespringen wedstrijden begonnen in de jaren 1930 voordat het uiteindelijk een internationaal erkende sport werd in 1952.

Springvariaties

Parachutespringen gaat nu over meer dan alleen veilig springen en landen, de sport heeft verschillende disciplines ontwikkeld waaraan deelnemers kunnen deelnemen, waarbij plezier en recreatie centraal staan.

  • Tracking:ook wel free-flying genoemd. De springer zal een lichaamsvorm aannemen waardoor hij kan versnellen en zoveel mogelijk terrein kan bedekken.
  • Cross Country:bij dit type sprong moet de parachute zo snel mogelijk na het springen worden geopend om de maximale hoeveelheid grond te kunnen afdekken tijdens de val. Jumpers kunnen mijlenver van de oorspronkelijke plek van de sprong landen.
  • Pond Swooping:Deze sprong is puur voor wedstrijddoeleinden en houdt in dat de springer probeert een succesvolle landing uit te voeren nadat hij over het oppervlak van een kleine hoeveelheid water heeft afromen of glijden voordat hij veilig aan de andere kant landt. Punten worden afgetrokken voor springers die de landing niet maken en als een steen in het water zinken.
  • Stuff jumps:Stuff jumps omvatten het gebruik van rekwisieten en vinden plaats vanuit vliegtuigen met grote achterdeuren. Een belangrijke voorwaarde is dat er materiaalsprongen plaatsvinden over onbewoonde gebieden. Rekwisieten kunnen van alles zijn, van opblaasbare vlotten tot auto's. De springer voltooit het eerste deel van de sprong met het object naar keuze, voordat hij er op een bepaalde hoogte vanaf breekt en zijn parachute opent, laat het object vallen en stort in de grond.
  • Nachtsprongen:sprongen hoeven niet altijd overdag plaats te vinden, hoewel nachtsprongen alleen door ervaren parachutisten mogen worden uitgevoerd. Er is specialistische apparatuur nodig zoals een verlichte hoogtemeter in combinatie met een hoorbare hoogtemeter. Nachtjumpers moeten ook een zaklamp bij zich hebben om ervoor te zorgen dat de parachutes correct zijn geopend. Hoogte en afstand tot de grond kunnen 's nachts erg moeilijk te meten zijn, zo erg zelfs dat de grond zonder waarschuwing lijkt te verschijnen en een springer verrast.



[De geschiedenis van parachutespringen: https://nl.sportsfitness.win/extreme-Sporten/Skysurfing/1002051931.html ]