Toen tafeltennis een groot diplomatiek probleem oploste! [Het Ping Pong Diplomatie Verhaal]

Tafeltennis heeft een enorme rol gespeeld bij het oplossen van een diplomatieke kwestie die de pingpongdiplomatie wordt genoemd. Hieronder gaan we dieper in op wat pingpongdiplomatie precies is en de gebeurtenissen die hebben geleid tot tafeltennis als medium om twee landen dichter bij elkaar te brengen.

Een paar decennia geleden, toen tafeltennis over de hele wereld beroemd werd, het werd om andere redenen dan gewone sport in de schijnwerpers gezet. Ze zeggen meestal dat sport en politiek nooit samen mogen gaan, maar als er maar heel weinig gelegenheden zijn waarin sport een overwegend positieve rol speelt bij het ontdooien van het ijs tussen naties, regio's en mensen.

De zaak van pingpong diplomatie was zo'n voorbeeld dat leidde tot een enorme verandering in de betrekkingen tussen twee landen die vaak grensden aan factie.

Wat is de pingpongdiplomatie?

Ping Pong-diplomatie is een historische gebeurtenis die plaatsvond op 5 april, 1971, tussen twee grootmachten, de Volksrepubliek China en de Verenigde Staten.

Het prestigieuze sportevenement; de Wereldkampioenschappen tafeltennis in Nagoya, Japan. De verrassende uitnodiging van hun Chinese collega's om de VRC te bezoeken, opende tal van mogelijkheden die de twee landen hielpen om samen te bloeien.

Een jonge Amerikaanse speler Glenn Cowan nam het op tegen Zhuang Zedong uit de VRC. Na zijn terugkeer naar de Verenigde Staten, een van de Amerikaanse spelers vertelde en erkende dat Chinezen erg op mensen in de staten leken.

Lees ook: :

  • Stevige outdoor tafeltennistafels om dit jaar te kopen
  • Waarom stampen tafeltennisspelers met hun voeten?

Geschiedenis

Sinds 1949, de relatie tussen de Volksrepubliek China en de Verenigde Staten van Amerika is altijd bewolkt geweest door Koude Oorlogspropaganda, economisch inperkingsbeleid, en handelsverbod.

Echter, in 1950 ontmoetten beide landen elkaar voor het eerst sinds jaren op het slagveld tijdens de Koreaanse Oorlog.

Alleen als, deze confrontatie tussen twee supermachten versterkte hun relatie, maar er gebeurt niets van de ene op de andere dag. Rome is niet op een dag gebouwd!

Op 6 april, 1971, voor de 31e Wereldkampioenschappen Tafeltennis, het team dat een journalist begeleidde, landde in Peking.

Vandaar, werd de eerste Amerikaanse delegatie die China bezocht sinds 1949. Voorafgaand aan dit evenement, China en Amerika deelden een destructieve relatie. Dit sportevenement werd een gedenkwaardig onderdeel van de geschiedenis van beide landen.

Het kostte beide landen bijna twee decennia om een ​​idee voor te stellen voor een bilateraal gesprek met elkaar, dat plaatsvond in 1971.

Dit evenement maakte de weg vrij en richtte een stichting op die ertoe leidde dat Richard Nixon naar Peking reisde als de eerste Amerikaanse president die de Volksrepubliek China bezocht. De historische gebeurtenis veroorzaakte een ingrijpende transformatie en deed de politieke relatie tussen de twee landen nieuw leven inblazen.

Nalatenschap

Pingpongdiplomatie baande zijn weg naar de Olympische Spelen. Bijgevolg, tafeltennis werd in 1988 een officiële Olympische sport.

Deze diplomatieke aflevering maakte een opmerkelijke verschijning in de films Forrest Gump uit 1994, waarin een mannelijke hoofdrolspeler zich bij het pingpongteam van het Amerikaanse leger voegt en het opneemt tegen een Chinees team. Daarom, pingpongdiplomatie zorgde voor de normalisering van de betrekkingen tussen de twee landen.

Gevolgen van Richard Nixons bezoek aan China

De rimpeleffecten van "Pingpong Diplomacy" hielden ook het volgende jaar aan.

1972, De Amerikaanse president Richard Nixon bezocht de Volksrepubliek China, die werd beschouwd als een van de opmerkelijke diplomatieke strategieën die een einde maakten aan jarenlang diplomatiek isolement.

Zeven dagen durende bezoeken aan de drie Chinese steden verwijderden de verschillende wegversperringen die voornamelijk de betrekkingen tussen de twee landen formaliseerden. Op deze manier, Nixon kreeg meer invloed op de betrekkingen met de Sovjet-Unie.

Dankzij deze pingpongdiplomatie die tot een overwinning leidde, leidde de relatie tussen de VS en China ertoe dat de VS op 10 juni het handelsverbod tegen China ophief, 1971.

Zhuang Zedong was het hoofd van de tafeltennisdelegatie die twee maanden later de Verenigde Staten bezocht, twee maanden later, het bezoek van Richard Nixon aan China.

Het enige doel van het bezoek van de Chinese delegatie was om het politieke te bevorderen en een strategisch handelspartnerschap met de Verenigde Staten tot stand te brengen.

Echter, dit bezoek duurde ongeveer 18 dagen en bleek een gewaardeerd bezoek te zijn. Ook tijdens dit bezoek Ping Pong speelde een cruciale rol toen op 17 april een wedstrijd werd gespeeld tussen Chinese spelers en een huisteam van de Universiteit van Maryland, 1972

Anderzijds, verbeterde betrekkingen met de Sovjet-Unie en de VRC worden beschouwd als de beste succesvolle diplomatieke prestaties van Nixons presidentiële termijn. Om deze reden, pingpongdiplomatie speelde een beslissende rol in de diplomatieke betrekkingen tussen de VS en China, die uiteindelijk in 1979 werden genormaliseerd.

Nixon schreef over zijn bezoek:

“Ontdekte vooral vreugde door mij te vertellen dat een uitwisseling van pingpongteams een doorbraak in onze relaties had veroorzaakt. Ze leken bijna net zoveel plezier te beleven aan de methode die ze gebruikten om het resultaat te bereiken als het resultaat zelf.”

President Richard Nixon had geschreven:

"We kunnen het ons gewoon niet veroorloven om China buiten de familie van naties te laten."

Lees ook: :

  • Factoren waarmee u rekening moet houden voordat u een tafeltennismachine koopt
  • Hoogwaardige indoor tafeltennistafels om te kopen

Het verenigde Koreaanse team in 1991

De wereld is getuige geweest van nog een klassiek voorbeeld van pingpongdiplomatie. In 1991, Japan was het gastland van het wereldkampioenschap tafeltennis dat in Chiba werd gehouden.

Dit evenement was opnieuw een opvallende gebeurtenis in de geschiedenis van tafeltennis, aangezien het Koreaanse team uit beide landen, namelijk Noord- en Zuid-Korea, hun eerste wedstrijd samen speelde na de Koreaanse oorlog.

Ichiro Ogimura, een ITTF-president speelde zijn rol in een andere vorm van pingpongdiplomatie toen hij Noord- en Zuid-Korea ertoe bracht als één team deel te nemen aan de Wereldkampioenschappen tafeltennis van 1991.

Zijn poging wierp vruchten af ​​nadat Ogimura meerdere reizen naar zowel Zuid-Korea als Noord-Korea maakte om hen te overtuigen om samen te spelen als Korea, en de kant ging door met het behalen van vier medailles in de competitie, waaronder een gouden.

Het Koreaanse team gebruikte het Koreaanse Volkslied, Arirang, in plaats van het volkslied van beide landen. Ook, het Koreaanse team speelde met een witte vlag die het Koreaanse schiereiland in blauw vertegenwoordigt.

Boek:Pingpongdiplomatie:de geheime geschiedenis achter het spel dat de wereld veranderde' door Nicholas Griffin

Nicholas Griffin, een in Canada wonende filosoof, schreef een boek over een van de meest controversiële onderwerpen van de jaren zeventig. Het boek is gebaseerd op de pingpongdiplomatie die een keerpunt was in de geschiedenis van zowel Amerika als het Volk van de Republiek China.



[Toen tafeltennis een groot diplomatiek probleem oploste! [Het Ping Pong Diplomatie Verhaal]: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/Ping-Pong/1002038149.html ]