Top mountainbikewegen (afbeeldingen testen + paginering)

Hij betaalt regelmatig, was de repliek. Maar kom, het wordt vreselijk laat, je kunt maar beter flukes worden. Het is een mooi bed. Sal en ik sliepen in dat eerste bed de nacht dat we gesplitst waren. Er is genoeg ruimte voor twee om rond te schoppen in dat bed; het is een almachtig groot bed dat.

• Waarom, voordat we het opgeven, plaatste Sal onze Sam en kleine Johnny aan de voet ervan.
• Maar op een nacht droomde ik en spreidde ik me uit, en op de een of andere manier viel Sam op de grond en brak hij bijna zijn arm. Arter dat, Sal zei dat het niet zou werken.
• Kom eens langs, Ik geef je zo een glimp;” en dat zei hij, stak een kaars aan en hield die naar me toe, met het aanbod om voorop te lopen.
• Maar ik stond besluiteloos; toen hij naar een klok in de hoek keek, riep hij uit..

Ik dacht even na over de zaak, en toen gingen we de trap op, en ik werd naar een kleine kamer geleid, zo koud als een schelpdier, en inderdaad voorzien van een wonderbaarlijk bed, inderdaad bijna groot genoeg voor vier harpoeniers om naast elkaar te slapen. .

“Daar,” zei de huisbaas, terwijl hij de kaars op een gekke oude zeekist plaatste die dubbel dienst deed als wastafel en tafel in het midden; "Daar, maak het je nu gemakkelijk en welterusten." Ik draaide me om terwijl ik naar het bed keek, maar hij was verdwenen.

Afbeeldingsvariaties

Middelgrote – links zwevend

Maar wat is dit op de borst? Ik nam het op en hield het dicht bij het licht, voelde het en rook het, en probeerde op alle mogelijke manieren tot een bevredigende conclusie te komen. Ik kan het vergelijken met niets anders dan een grote deurmat, aan de randen versierd met kleine rinkelende labels, zoiets als de gevlekte stekels van stekelvarkens rond een Indiase mocassin. Er zat een gat of spleet in het midden van deze mat, zoals je dat ook ziet bij Zuid-Amerikaanse poncho's. Maar zou het mogelijk zijn dat een nuchtere harpoenier in een deurmat zou kruipen en in dat soort vermomming door de straten van een christelijke stad zou paraderen? Ik deed het om om het te proberen, en het woog me als een mand, ongewoon ruig en dik, en ik dacht een beetje vochtig, alsof deze mysterieuze harpoenier het op een regenachtige dag had gedragen. Ik ging erin naar een stukje glas dat tegen de muur was geplakt, en ik heb nog nooit zo'n aanblik in mijn leven gezien. Ik rukte mezelf eruit in zo'n haast dat ik mezelf een knik in mijn nek gaf.

Deze afbeelding is 2000px breed!

Ik klapte de dekruit terug en bukte me over het bed. Hoewel het niet de meest elegante was, doorstond het de toetsing toch redelijk goed. Ik keek toen de kamer rond; en behalve het ledikant en de middelste tafel, kon ik geen ander meubilair zien dat bij de plaats hoorde, behalve een ruwe plank, de vier muren en een met papier bedekte vuurplaat die een man voorstelde die op een walvis slaat. Van dingen die niet goed bij de kamer hoorden, was er een hangmat vastgebonden en in een hoek op de grond gegooid; ook een grote zeemanstas, met daarin de garderobe van de harpoenier, ongetwijfeld in plaats van een landkoffer.

Miniatuurgrootte – zwevend naar rechts.

Ik ging op de rand van het bed zitten en begon na te denken over deze hoofdtrappelende harpoenier en zijn deurmat. Na een tijdje aan het bed te hebben nagedacht, stond ik op, deed mijn apenjasje uit en stond toen midden in de kamer te denken. Ik deed toen mijn jas uit en dacht nog wat na in mijn hemdsmouwen. Maar ik begon het nu erg koud te krijgen, half uitgekleed als ik was, en ik herinnerde me wat de huisbaas zei dat de harpoenier die nacht helemaal niet thuiskwam, omdat het zo erg laat was, maakte ik geen ophef meer, maar sprong uit mijn pantalon en laarzen, en toen het licht uitblies, tuimelde ik in bed en beval mezelf aan de zorg van de hemel.

[Top mountainbikewegen (afbeeldingen testen + paginering): https://nl.sportsfitness.win/extreme-Sporten/Andere-Extreme-Sports/1002049773.html ]