Paarden in het wetenschapsnieuws:merriemelk en de MRSA-strijd

Als paardenliefhebbers kennen we de hechte band die we voelen met onze paarden. Twee recente wetenschappelijke onderzoeken bewijzen dat de relatie tussen mens en paard niet alleen duizenden jaren teruggaat, maar ook van cruciaal belang is geweest om te overleven en toont aan dat we genetisch bepaalde eigenschappen delen.

De eerste studie van het Max Planck Instituut voor de Wetenschap van de Menselijke Geschiedenis onderzocht de langeafstandsmigraties van 'herders uit de vroege Bronstijd in de Euraziatische steppe'. We hebben het over meer dan 5.000 jaar geleden, toen kuddes kuddes varieerden van wat nu Scandinavië is tot Siberië. De onderzoekers vonden bewijs dat deze volkeren zich over grote stukken land konden verplaatsen door zuivel te consumeren.

Door "calculus" of tandsteen te onderzoeken op de tanden van skeletresten, konden de onderzoekers concluderen dat tot 94% van deze mensen uit de vroege bronstijd melk dronken. En hier wordt het interessant:hoewel genetisch werd aangetoond dat melk afkomstig was van de gebruikelijke verdachten, koeien, schapen en geiten, was er bewijs dat deze mensen paardenmelk dronken. Wat de wetenschappers verder bewees dat het domesticeren van paarden iets was dat werd beoefend door deze migrerende boeren uit de Bronstijd.

"We zien een grote overgang naar melkveehouderij op het moment dat veehouders zich naar het oosten begonnen uit te breiden", schreef professor Nicole Boivin, senior auteur van de studie en directeur van de afdeling Archeologie van de MPI Science of Human History. "Steppe-populaties gebruikten niet langer alleen dieren voor vlees, maar exploiteerden hun extra eigenschappen, bijvoorbeeld door ze te melken en te gebruiken voor transport."

In de tweede studie van Cornell University keken onderzoekers hoe antimicrobiële eigenschappen van bepaalde stamceleiwitten een mogelijke behandeling kunnen bieden om infectie van huidwonden te verminderen.

Dit type behandeling verminderde met name de levensvatbaarheid van methicilline-resistente Staphylococcus aureus - beter bekend als MRSA, een antibioticaresistente stafylokokbacterie die de plaag is van ziekenhuizen en andere zorginstellingen zoals verpleeghuizen. Het onderzoek kwam van wetenschappers van het Baker Institute for Animal Health, onderdeel van het College of Veterinary Medicine (CVM), die werkten met stamcellen van paarden.

De stamcellen van paarden verminderden niet alleen MRSA, ze "verhogen ook de antimicrobiële activiteit van de huidcellen door de immuunrespons van de omliggende huidcellen te stimuleren."

Volgens de studie werden paarden gebruikt "omdat, zowel bij paarden als bij mensen, bepaalde soorten chronische wonden vaak therapieresistent zijn en verschillende complicaties veroorzaken, wat leidt tot hoge morbiditeit en mortaliteit."

Ten behoeve van het onderzoek werden huidmonsters gedurende drie dagen gekweekt van de huid van paarden die waren geëuthanaseerd om redenen die geen verband hielden met het onderzoek. Het onderzoeksteam creëerde vervolgens een "geïnfecteerd wondmodel" en behandelde het gedurende 24 uur met ofwel "antibiotica, gewoon medium dat als controle in het experiment fungeerde, of MSC-secretoom. Aan het einde van de behandelingsperiode maten de onderzoekers de bacteriële belasting door kolonievormende eenheden per gram weefsel te evalueren.

Concluderend zei Dr. Charlotte Marx, een postdoctoraal onderzoeker en auteur van het artikel:"Door aanvullende effectieve behandelingen te identificeren," zei ze, "kunnen we bijdragen aan het verminderen van het gebruik van antibiotica in zowel de diergeneeskunde als de menselijke geneeskunde, wat belangrijk is voor de strijd tegen antibioticaresistentie.”

[Paarden in het wetenschapsnieuws:merriemelk en de MRSA-strijd: https://nl.sportsfitness.win/Spectator-Sport/Horse-Racing/1002052794.html ]