De O2 beklimmen | Naar het grootste springkasteel ter wereld gaan

Bezig met voorbereiden

Aangekomen bij 'basecamp' wordt u begroet door een receptie boordevol bergbeklimmersuitrusting met touwen en ijsbijlen die over de muren zijn gehangen. Na het gebruikelijke papierwerk met disclaimers is het tijd voor een korte briefingvideo, gepresenteerd door een ietwat griezelige ontdekkingsreiziger die te dicht in de camera blijft leunen voor comfort. In combinatie met schokkerige montage, bedoeld om interferentie te simuleren over de enorme afstand tot de andere kant van de koepel, voelt deze video eigenlijk als de trailer van een horrorfilm met gevonden beelden, waardoor de belofte van onze gastheer om ons te ontmoeten 'Aan de andere kant' meer lijkt van een bedreiging dan van een beloning. Dat gezegd hebbende, de dvd-intro heeft het gevoel van avontuur goed vergroot, waardoor je de indruk krijgt dat je op het punt staat het kleine broertje van de Mount Everest te beklimmen in plaats van de skyline van Londen.

Door naar de paskamer te gaan, wordt het thema van de stedelijke bergbeklimming verder geduwd met foto's van ontdekkingsreizigers en stedelijke klimlegendes zoals Alain Robert die de muren sieren. Terwijl je je persoonlijke bezittingen inruilt voor de spullen die je nodig hebt voor de klim, is het duidelijk dat Up At The O2 veel tijd in hun uitrusting heeft geïnvesteerd. Met harnassen en veiligheidsuitrusting van bijvoorbeeld Arco, is dit een professionele kit die je vastmaakt om de koepel te beklimmen.

Elke klimmer krijgt een set schoenen met behoorlijke grip en een warme, zij het wat flodderige overall, waardoor je eruitziet als een extraatje uit een gangstarapvideo uit de jaren 90. Afgezien van de stijlkeuzes, is de overall robuust en goed gemaakt en biedt hij een uitstekende bescherming tegen alles wat het Britse weer je kan bezorgen, en dat is maar goed ook, want beklimmingen kunnen bij vrijwel elk weer worden uitgevoerd, behalve bij zeer harde wind.

Het laatste stuk uitrusting dat je krijgt, is een riem die je vastmaakt aan een stalen kabel die langs het midden van de loopbrug loopt. Aan het einde van deze riem zit een zware klomp metaal met tandwielen die de kabel vastgrijpen als je uitglijdt, waardoor een val wordt voorkomen, maar die met slechts één hand kan worden verplaatst door hem in de juiste positie te drukken. Bungelend aan de voorkant van je pak terwijl je de trap naar het begin van de loopbrug beklimt, leek dit forse stuk veiligheidsuitrusting een schot in de roos dat wachtte om te gebeuren, maar gelukkig haalden we allemaal het begin van de klim met onze mannelijkheid intact.

De klim

Gebouwd door een team van 22 riggers en industriële abseilers in de loop van 18 weken, hangt de O2-loopbrug een paar meter boven de koepel en is gemaakt van gespannen stof om het oppervlak van de koepel zelf na te bootsen. Dit maakt het verleidelijk veerkrachtig om op te lopen.

Het probleem hier is dat je vanwege gezondheid en veiligheid niet als een gigantische trampoline omhoog mag stuiteren, omdat dit andere klimmers, vooral die hoogtevrees, kan schrikken. Hoewel technisch gezien niet stuiteren, zijn een paar zware stappen zeker in orde, een duidelijke veerkracht in je stap en een kinderlijke grijns op je gezicht, hoewel je je afvraagt ​​​​welke parkour-legende Damien Walters zou kunnen doen op de koepel als hij een halve kans krijgt .

Aan het begin van de wandeling sta je voor een vrij steile klim van 28°, die de oude longen zeker aan het werk zet. Helaas betekent gezondheid en veiligheid dat je de selfiesticks of telefoons hier niet kunt uitbreken en zelfs Go Pro's zijn verboden, maar je kunt het wel begrijpen omdat je door een vliegende Samsung of DSLR tegen je hoofd wordt geslagen terwijl deze van het dak van de O2 zou zeker zuigen.

Als je de top van de koepel bereikt, is er een metalen uitkijkplatform waar je wat foto's of zelfs een vrouw kunt maken als je daar zin in hebt. Blijkbaar is de top van de O2 de locatie geweest van 324 succesvolle voorstellen, wat een geweldige plek is om ervoor te gaan, want je toekomstige mevrouw kan nergens weglopen. Dat gezegd hebbende, is het een behoorlijk romantische keuze met beklimmingen die beschikbaar zijn bij zonsondergang en schemering en die een uniek uitzicht over Londen bieden, met uitzicht op de rivier, de augurk en zelfs de scherf die de stijl van Where's Wally verbergt tussen twee torenflats.

De afdaling

De O2 afdalen is eigenlijk een grotere uitdaging dan erop klimmen. De helling is een paar graden steiler dan de eerste helft en de loopbrug valt uit het zicht terwijl je richting de Theems gaat, wat hijgen krijgt van verschillende leden van onze groep en minstens één stel wiebelende benen. Die extra veer in je stap kan hier echt uit de hand lopen, en we merkten dat we met gebogen knieën waggelden alsof we kort waren betrapt om de extra veerkracht op te nemen. Achteraf gezien was het planten van een gezicht op de O2 misschien de minder gênante keuze geweest.

Toen we eindelijk grondniveau bereikten, waren we opgelucht toen we ontdekten dat Sir Creepalot uit de introductievideo ons niet was komen begroeten en dus gingen we naar de uitrustingsruimte om ons om te kleden en het indoctrinatieproces te doorlopen met de buitenaardse opperheren van O2...

De Buzz

Het beklimmen van de O2 is een grappige ervaring, want pas 15 minuten later kwam de adrenalinestoot echt op gang. Hoewel het geen waanzinnig zware klim of een spannende rit op het puntje van je stoel was geweest, was er een onmiskenbare buzz die lang aanhield in de avond. De speelse loopbrug in combinatie met het beklimmen van zo'n iconische structuur laat je gewoon grijnzen en je hart gaat ook sneller kloppen. Misschien is het het gevoel voor schaal, het feit dat je over 's werelds grootste springkasteel loopt of zelfs de nieuw geïmplanteerde buitenaardse chip in je nek, wie weet? Het enige wat we kunnen zeggen is dat het beklimmen van de O2 een goede lach is en dat je zeker – DOE MEE – zelf eens moet gaan klimmen.

Hoe we ook moeten schieten, boodschappen doen om te rennen, ruimteschepen om ons voor te bereiden op galactische overheersing, je weet hoe het is. Maar zorg ervoor dat je Up At The O2 eens bekijkt. Je zult er geen spijt van krijgen...

Je kunt de O2 beklimmen vanaf £ 28 per persoon. Bekijk hier de website van Up At The O2.

[De O2 beklimmen | Naar het grootste springkasteel ter wereld gaan: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/Rock-Climbing/1002049191.html ]