Het verhaal van Snow Camp | Hoe skiën en snowboarden het leven van jongeren uit binnensteden kan veranderen

Woorden van Sam Haddad

Een grijze woonwijk in de binnenstad is ongeveer net zo ver verwijderd als je kunt krijgen van het witte winterwonderland dat een alpineskigebied is. Als je opgroeit in het eerste, zou je geen reden hebben om te verwachten dat het laatste ooit iets is dat je moet ervaren.

Skiën is tegenwoordig duurder dan ooit, met zelfs tweeverdieners uit de middenklasse die moeite hebben om hun kinderen naar de bergen te brengen, laat staan ​​minder financieel gefortuneerde ouders. Maar één goed doel wil daar verandering in brengen.

Snow-Camp is van mening dat een ski- of snowboardtrip een uniek transformerend effect kan hebben op het leven van een jongere, vooral iemand die is opgegroeid in een achterstandswijk, terwijl hij hen tegelijkertijd essentiële levensvaardigheden bijbrengt.

Ik vraag Dan Charlish, medeoprichter en directeur van Snow-Camp, hoe het goede doel is begonnen. Hij zegt:"Het kwam tot stand in 2003. Ik had een seizoen gedaan en had een paar vrienden in de sneeuwsportwereld en ik deed veel jeugdwerk met kinderen in Stockwell, Zuid-Londen."

"Ik wilde de twee samenbrengen en iets beginnen waarmee sommige van de kinderen waarmee we werkten sneeuwsporten zouden kunnen ervaren, maar ook als individu door die ervaring zouden kunnen groeien."

Waarom was een Alpenomgeving zo belangrijk? “De bergen zijn altijd ongelooflijk speciaal voor mij geweest, een echt verjongende en inspirerende omgeving. Ik had het gevoel dat de kinderen met wie we werkten, in deze zeer benauwende binnenstedelijke landgoederen in Londen, misschien het meest zouden kunnen profiteren van het delen van die omgeving en die verschuiving van de binnenstad naar de bergen. Ik dacht dat dat behoorlijk krachtig zou kunnen zijn.'

Maar voor Charlish was het ook een waardevolle manier om levensvaardigheden aan te leren. Hij zegt:“Leren skiën en snowboarden biedt precies de juiste hoeveelheid uitdaging en vereiste doorzettingsvermogen, plus toewijding en teamwerk. Dan levert het je deze geweldige beloning op. Opeens koppel je je beurten aan elkaar en denk je:'Wauw, wat heb ik nu gedaan, hoe is dit gebeurd!?'”

“En dat kun je vanuit jeugdwerkperspectief gebruiken bij jongeren. Je kunt zeggen:'Kijk, in het begin wilde je stoppen en stoppen en je speelgoed uit de kinderwagen gooien. Maar we hebben een gesprek gehad, we hebben ons gefocust, je hebt toegezegd dit te doen en nu zijn we hier. Je skiet over een groene piste met je handen gierend in de lucht. Wie heeft dat gedaan? Dat heb je gedaan.'”

“Ik vind het een heel mooie boodschap om de jongere te kunnen laten zien. Als je dat kunt bereiken, wat kun je dan nog meer bereiken in het leven, dan kun je bereiken wat je wilt.”

Het voelt als een krachtige boodschap. “Ja, zegt Charlish, “En een die belangrijk is voor jongeren in de binnenstad om te hebben, vooral wanneer er weinig zelfvertrouwen en zelfrespect is en beperkte ambities voor hun toekomst. Sneeuwsporten zijn een enorm ambitieuze sport. Een sport waarvan ze nooit hadden gedacht dat ze de kans zouden krijgen. Het helpt ze te zien dat ze hoger kunnen mikken.”

In de beginjaren nam Snow-Camp een groep jongeren per jaar rechtstreeks mee naar de bergen en het goede doel werd volledig bemand door vrijwilligers die 's avonds en in het weekend werkten. In 2008 stelde een loterijbeurs Charlish en zijn andere medeoprichter in staat om hun baan op te geven en ontwikkelden ze hun aanbod aan jongeren. Het begint nu met een tweedaagse cursus in een indoorcentrum, oplopend tot BASI-instructeurskwalificaties, bergtochten en stages bij grote sneeuwsportbedrijven, zoals het Snow Centre, Ski World, Ellis Brigham en de Ski Club Of Great Britain.

Ik spreek met een van de leerlingen van dit jaar, Shayleigh Kitto. Hoe raakte ze betrokken bij Snow-Camp?

“Ik kom uit Greenwich en ging vroeger naar de jeugdgroep XLP. Op een dag zeiden ze tegen mij:‘Wil je met dit goede doel twee dagen naar Hemel Hempstead [Snow Centre] om te skiën of snowboarden. Ik dacht er niet veel over na of dat het ergens toe zou leiden. Toen ging ik en werd meteen verliefd op de sport. Ik zei tegen Gavin [Hanmer – programmamanager van Snow-Camp]. Ik wil doorgaan!”

Wat vond ze er zo leuk aan? “De adrenaline van het proberen van deze nieuwe sport, van het kunnen skiën. Waar ik woon is het geen grote sport, je hoort er niets over, je ziet het alleen op tv. Maar ik hield gewoon van het idee om mensen te vertellen dat ik een skiër ben. Ze zouden zeggen:‘Wat? Nee. Hoe kun je skiën?' Ze zijn zo geïntrigeerd.'

Was het moeilijk? “Eerst dacht ik:‘Oh mijn god, dit wordt zo moeilijk…’ Maar na de eerste dag klikte er voor mij iets met skiën.

Had ze eerder gedacht dat skiën alleen voor rijke mensen was?

"Definitief. We vinden het allemaal een rijke sport, het kost zoveel geld om te leren skiën. Het is niet iets dat mensen zoals wij kunnen doen. In het begin schrikte dat me af, daarna begon ik regelmatig te skiën bij Hemel en het liet me een andere kant van de dingen zien, hoe het niet per se een rijke sport is. Het is gemakkelijk om naar Hemel te gaan en te skiën of snowboarden.”

Afgelopen april mocht ze voor het eerst de bergen in, via Snow-Camp. Ze ging naar Pila in Italië. Hoe voelde ze zich? "Sprakeloos. Ik had nog nooit zoiets gezien. Voor het eerst getuige van bergen, het is niet wat we te zien krijgen:sneeuw, zon en bergen, zonder voertuigen. Het was zo ontspannend, het liet me echt een andere wereld zien. En zorgde ervoor dat ik vooruitgang wilde boeken, zodat ik 24/7 in de bergen kon zijn. Ik wil nu werken in de sneeuwsportindustrie. Ik heb ook een geweldige tijd gehad in Liechtenstein, we hebben verse poeder geskied, het was de eerste keer dat ik het had meegemaakt. Het was geweldig.”

Ik vraag wie haar rolmodellen zijn. “Ik heb Snow-Camp-begunstigers zoals Chemmy Alcott en Jenny Jones ontmoet en zij zijn rolmodellen, maar voor mij persoonlijk zijn het mensen die Snow-Camp al hebben meegemaakt, zoals JonJoe Boulter. Hij is pas 19, maar doet al zijn Basi Level 3 Instructor Course [bij de Warren Smith Ski Academy]. Mijn doel is om te zijn waar hij nu is.”

Ik vraag of het leren skiën voor haar een levensveranderende ervaring is geweest? Ze zegt:“Zeker. Van mijn vrienden ben ik de enige die erop uit is gegaan en aan dit enorme werk is begonnen. Ik ben nu een skileraar en ik stop niet met reizen!”

Snow-Camp is oorspronkelijk sterk afhankelijk van donaties van skiërs en snowboarders. Mensen die Charlish zegt:“Begrijp hoe het voelt om op een blauwe hemel op de berg te staan ​​en naar beneden te cruisen. Ze weten wat dat voor hen betekent, ongeacht hun sociale positie en ze zijn het best geplaatst om te begrijpen waarom dat bijzonder verbazingwekkend zou zijn voor een jong stadsmens.”

“De meeste mensen die van sneeuwsport houden, zijn extravert en kunnen behoorlijk altruïstisch zijn en hebben een positieve levenshouding. Ze hebben de neiging om het het beste te krijgen. Maar natuurlijk hebben we een reeks andere trusts en stichtingen en zakelijke supporters die gewoon geloven dat de manier waarop we jonge mensen ondersteunen, effectief, innovatief en een beetje anders is dan de norm."

Snow-Camp werkt met jongeren vanaf 13 jaar. Charlish zegt dat het het beste werkt voor die leeftijdsgroep als:"Je hebt tieners die op een kruispunt in hun leven staan. Misschien hebben ze al problemen, weten ze niet wat ze gaan doen, maken ze misschien al fouten en staan ​​ze op verschillende lijsten.'

“Dan kun je zeggen:‘Jongens, dit is het punt dat je moet nemen om deze kant op te gaan. Als je met ons meegaat, kun je niet alleen deze coole dingen doen met sneeuwsporten, we kunnen ook werk voor je vinden in de industrie. Dat is een constructievere manier dan de manier waarop je gaat.”

Het criterium om zich aan te melden is dat jonge mensen nog nooit geskied of gesnowboard hebben en dat ze geen financiële middelen hebben om te gaan. Snow-Camp werft jongeren via jongerenprojecten, wat Charlish het liefst via scholen vindt.

Hij zegt:“Als je een jongere bent en geld hebt, ga je niet rondhangen in een jongerenproject in Stockwell, ook al hebben ze geweldige jongerenwerkers die geweldig werk doen. Als jongeren geld hebben, gaan ze ergens anders heen.”

"Het helpt ook dat we naar dat project kunnen gaan en een presentatie over Snow-Camp kunnen doen en instructeurs kunnen meenemen en zeggen:'Kijk, ze lijken op jou, je zou ze over een jaar kunnen zijn.'"

Charlish benadrukt ook dat de jongeren niet al sportief hoeven te zijn. Hij zegt:“Dat is weer het mooie van sneeuwsport, het doorbreekt die sporthiërarchie. Het is altijd hetzelfde op de landgoederen, de beste jongens in het voetbal staan ​​altijd aan de top in de bendes, ze zijn de meest sportieve en de sterkste, maar hiermee heeft geen van hen het eerder gedaan.

“De sterke man valt op zijn gezicht in de sneeuw, dan komt de kleine man langs hem heen en denkt:‘Ik kan niet geloven dat het me checkt’. Het is een geweldige leveller, want de grote man moet leren om zichzelf te lachen en de kleine man heeft plotseling zijn vertrouwen door het dak. Dan praten we er daarna over in life skills.”

“Sommige van de jonge mensen met wie we werken zijn misschien behoorlijk ongeschikt, en het mooie van skiën, in tegenstelling tot voetbal, is dat je iemand kunt krijgen die niet zo sportief is op een paar ski’s en ze kunnen hun snelheid beheersen en komen. naar beneden en het gevoel hebben van:'Oh mijn god, ik kan niet geloven dat ik zojuist naar beneden ben gekomen en dat heb gedaan.'”

Ik vraag om een ​​reactie van Delancey, de Britse ski- en snowboardteamsponsors die ook samenwerken met Snow-Camp als hun officiële liefdadigheidspartner. Ze zeggen:"Het aanhoudende enthousiasme van Snow-Camp en het innovatieve gebruik van sneeuwsporten en life-skill-programma's blijven het leven van meer jonge mensen elke dag veranderen."

“Tot op heden zijn er meer dan 6000 kinderen bereikt, waarvan velen nu een universitaire opleiding hebben bereikt of in de ski-industrie gaan werken als direct resultaat – wat vooral ontzagwekkend is, aangezien velen van hen eerder het gevoel hadden dat onderwijs en werk onbereikbaar waren. ”

In een land zonder bergen, waar skiën en snowboarden voor zoveel jonge mensen een onbereikbare droom lijkt, is het verbazingwekkend om een ​​liefdadigheidsinstelling over die enorme obstakels van financiën, ongelijkheid en geografische afstand te zien springen om het te laten gebeuren . Het is inspirerend, vooral, zoals Charlish zegt, voor degenen onder ons die al het geluk hebben te weten hoe geestverruimend en levensveranderend een dag op een berg kan zijn.

Ga voor meer informatie over Snow-Camp of om een ​​donatie te doen naar Snow-Camp

Lees hier de rest van Mpora's Money Issue

Misschien vind je ook leuk...

Airs Not Graces | Terwijl Eddie The Eagle naar de bioscoop gaat, praten we met een onwaarschijnlijke held uit de arbeidersklasse

Poeder op de goedkope | Waarom Slowakije de ultieme freeridebestemming is

Geld voor niets | Zal een voorgesteld skiresort deze ongerepte arctische wildernis vernietigen



[Het verhaal van Snow Camp | Hoe skiën en snowboarden het leven van jongeren uit binnensteden kan veranderen: https://nl.sportsfitness.win/sport--/snowboarden/1002048529.html ]