Bergredding | Vraag en antwoord met een vrijwilliger

Je weet hoe je soms een opeenvolging van vrije weekenden achter elkaar hebt en er daarna weer vanaf komt met het gevoel dat je er niet echt het beste van hebt gemaakt; dat je er eigenlijk niets mee hebt gedaan? We maken ons allemaal schuldig aan het laten vervallen van grote plannen tot middelmatige plannen, afnemen tot kleine plannen, afnemen tot niets plannen. Sommige mensen maken echter het beste van hun tijd; mensen zoals Wayne Jenkins.

Wayne Jenkins, wanneer hij zijn dagelijkse werk niet doet, opereert als vrijwilliger voor bergredding in de Wicklow Mountains, net buiten Dublin. Hij doet het niet, zoals hij me tijdens ons gesprek vertelt, om 'de hypotheek te betalen' of 'de rekeningen'. Hij doet het, zegt hij, omdat hij ' ergens goed in' is en graag 'mensen helpt'.

We spraken Wayne aan de telefoon om erachter te komen hoe het leven als bergreddingsvrijwilliger eruit ziet, of het ooit frustrerend wordt, wat zijn beste uitrustingstips zijn en wat zijn mening is over de voordelen voor de geestelijke gezondheid van buiten zijn. Wayne is niet alleen een bergreddingsvrijwilliger, hij is ook een gekwalificeerde bergleider en een nationale trainer voor bergvaardigheden.


Hoi Wayne. Vertel ons iets over wat je doet...

Ik werk sinds 2011 als Professional Mountain Leader. Toen begon ik mensen bergvaardigheden bij te brengen. Mountain Skills is een tweedelig trainingsweekend, dus je doet 'Mountain Skills One', een basisintroductie tot kaartvaardigheden, hoe je het land kunt lezen en hoe je je afstand kunt meten en aanpassen terwijl je over de kaart en het land beweegt.

En dan is 'Mountain Skills Two' geavanceerder, dus er is nachtnavigatie en ingewikkelde kompasnavigatie. Nadat mensen daarvoor hun training hebben gedaan, gaan ze hun logboek vullen met minimaal 14 wandelingen en bouwen ze op die manier hun ervaring op.

Daarna kunnen ze zich kandidaat stellen voor een bergvaardigheidsbeoordeling, wat een laatste weekend is, maar het is een beoordeling. Zodra je aan de beoordelaar kunt bewijzen dat je overdag en 's nachts door de bergen kunt navigeren, en je de vragen vol vertrouwen kunt beantwoorden over welke uitrusting je nodig hebt en welke procedures en waarschuwingen je moet nemen, waaronder het maken van een routekaart en het kunnen gebruiken praktisch een routekaart, dan word je afgemeld als gekwalificeerd persoon voor bergvaardigheden.

Als je eenmaal die persoonlijke kwalificatie hebt bereikt, betekent dit dat iemand zichzelf kan beheersen en beheren in de bergen, en het geeft het individu ook het vertrouwen om een ​​wandeling te maken en gewoon een soort geest te hebben en persoonlijke vrienden en familie te beheren. Het is geen leiderskwalificatie. Het is gewoon een kwestie van 'ga wandelen en neem je vrienden mee'.

Denkt u dat mensen de vaardigheden onderschatten die nodig zijn om in de bergen te navigeren?

Ja, het komt veel voor. Mensen onderschatten de omstandigheden, de ernst van de bergen in Ierland en het VK. Vooral als ze uit, laten we zeggen, het vasteland van Europa komen of uit Amerika of Zuid-Amerika, waar ze alpiene bergketens hebben... ze kunnen de bergen van Ierland en het VK gemakkelijk zien als glooiende heuvels.

De omgeving hier is echter heel anders, het is veel vochtiger, het weer is onvoorspelbaar en als de bewolking laag is en je niet kunt zien van welke kant je kwam, is het erg moeilijk om op je stappen terug te keren, tenzij je de mogelijkheid hebt om gebruik een kaart en een kompas. Sommige mensen nemen dat niet mee. Dus ja, het komt redelijk regelmatig voor dat sommige mensen het milieu en de omstandigheden onderschatten.

Je moet vaak mensen zien die er duidelijk niet op voorbereid zijn vanuit het oogpunt van uitrusting, kleding, kennis of training?

Kijk, het gebeurt niet te veel, maar het gebeurt soms. Ik zou altijd de instelling hebben als een professionele trainer, maar ook binnen mijn hoedanigheid als vrijwilliger voor bergredding, zou ik altijd het gevoel hebben dat ze van de bank zijn gekomen, ze zichzelf hebben meegenomen, en hun vrienden en hun familie , misschien zijn hun kinderen uit voor een wandeling in de bergen en hoewel ze de omstandigheden, de benodigde uitrusting hebben onderschat, vonden ze dat ze oké zouden zijn om te gaan wandelen zonder de training... ja, kijk of ze in de problemen komen en wij moet ze gaan halen. We krijgen ze en dat is prima.

Zelfs als ik iemand op de berg ontmoet als ik aan het rondleiden of wandelen ben, ook al ben ik een professional, is het niet mijn plaats om mensen te vertellen om te keren en terug naar beneden te gaan.

Ik zal gewoon zeggen "hoe gaat het met je", of "heb je een goede dag gehad", en ze zouden kunnen zeggen "oh is dat de weg naar de top van de berg ... zijn we er bijna." In die situatie zou ik misschien zachtjes tegen ze zeggen:"kijk ... je hebt nog een uur te gaan en er komt een beetje bewolking binnen, en het wordt behoorlijk koud en regenachtig bovenaan, dus het is aan als je naar boven wilt gaan, maar pas op jezelf en als je in de problemen komt, bel dan de bergredding."

U laat de beslissing aan hen over. Je begeleidt ze voorzichtig zonder ze te vertellen dat ze van de berg af moeten. Het is niet aan mij om mensen te vertellen wat ze moeten doen. Het gaat over begeleiding, vertrouwen en ook een beetje realiteit, weet je.


Het is niet aan jou om de bergen te bewaken?

Nee, zoek mij als een professionele bergleider als ik met een groep van 12 of 10 mensen ben, en ik haal ze van de berg en ik zie vier mensen naar boven gaan in spijkerbroeken, hardlopers, en dat doen ze niet' Als ik niet echt de juiste uitrusting heb, zal ik ze vriendelijk 'hallo' zeggen en heel, heel, heel voorzichtig een paar vragen stellen die me de juiste informatie zullen geven en dan probeer je het vanaf daar over te nemen.

"Ga je helemaal naar boven, jongens?"

"Oh nee... we gaan gewoon naar de top van de waterval en weer naar beneden."

"AH nee. Dan ben je groots."

En in een dergelijke situatie, als ze op een vast spoor zitten, zou het goed moeten komen. Maar ik zou ook tegen ze zeggen:"Kijk als er iets gebeurt, bel dan gewoon 112 en vraag om redding in de bergen."

Maar wat er dan met mij kan gebeuren, is dat ik mijn baan als gids voor vandaag afmaak, in mijn auto zit, en halverwege thuis ben als het team wordt geactiveerd en dan moet ik helemaal terug naar dezelfde plek rijden, uit mijn auto en ga terug de berg op om de vier mensen te ontmoeten die ik twee uur geleden heb gezien. Dat is mij gelukkig nog niet overkomen, omdat mensen de juiste beslissing hebben genomen als je ze een beetje advies of een duwtje geeft.

Het klinkt alsof je veel geluk hebt gehad. Is er een gevoel van frustratie over de baan?

Ja, nee, ik heb nooit terug hoeven gaan om iemand te ontmoeten. Ik kreeg een keer een telefoontje dat we een vader en zoon hadden die verdwaald waren op de hoogste berg in het gebied, en ik reageerde, maar het was een vertraagde reactie omdat ik wat verder weg was.

De persoon was opgepakt en werd naar beneden begeleid en de teamleider belde me en zei:"Ken je meneer XYZ" - hoe je hem ook wilt noemen, en ik zei "nee, nee" en de teamleider zei tegen me:"Nou je zou moeten. Je hebt hem afgelopen weekend Mountain Skills 2 geleerd.'

Er was dus een geval waarbij ik persoonlijk weet waar iemand naar me toe is gekomen om hun geavanceerde navigatie, hun kompasnavigatie, hun specifieke navigatie te doen, en ze besloten dat het volgende weekend de tijd zou zijn om naar de hoogste berg in het gebied, met een beetje laaghangende bewolking en dat kwam binnen, en het werkte niet goed voor hen.

Ze probeerden het te repareren, het te organiseren, en toen hij voelde dat het een beetje buiten zijn ervaring was, belde hij op en ja ... dat was degene die ik me herinner waar iemand net iets te snel voor de grote ging.

Sindsdien, als ik mijn klanten les geef, zeg ik altijd:"Kijk. Ontwikkel je vaardigheden en oefen je vaardigheden stap voor stap. Ga niet meteen naar buiten en beklim de Mount Everest.”

Niet rennen voordat je kunt lopen?

Precies. Bouw je zelfvertrouwen en vaardigheden op.

Bent u 24/7 bereikbaar? Hoe werkt het?

Dus Mountain Rescue-teams werken, en voor zover ik weet, is dit hoe ze in het VK werken, zoals dit. Hier in Ierland, met de 12 reddingsteams in Ierland, staat iedereen 24/7 paraat en stand-by. 365. Maar, weet je, het is een vrijwillige dienst en wat ik tegen iedereen zeg die nieuw in de bergredding komt, is dat bergredding je hypotheek of je rekeningen niet betaalt.

De prioriteit van de focus moet altijd uw gezin en uw werk zijn. Je gezin en je werk moeten voorop staan. En als je dan beschikbaar bent, volgens je schema buiten werk en familieverplichtingen, nou dan... je gaat naar... en je reageert op zoveel oproepen als waarvoor je beschikbaar bent.

Nu zou je verwachten dat je 33% van de callouts zou kunnen bijwonen. Dus voor drie oproepen zou het minimum dat van een bergreddingsvrijwilliger mag worden verwacht een aanwezigheid van 33% zijn.

En kijk, soms kan het een druk weekend zijn, en je maakt misschien alle callouts of 50% ervan. Maar dan kan het ook gebeuren dat de volgende 10 oproepen tegen uw werkschema ingaan, of de communie van uw dochter, of een bruiloft, of dat u een weekend weg bent.

We zijn vrijwilligers, dus als je een weekend vrij hebt en je moet uitgaan met je vrouw en lekker ontspannen, dan is dat je eigen tijd en daar kunnen mensen niets aan doen. Mensen zouden hun leven niet moeten plannen rond reddingsacties in de bergen.

Wat dreef je ertoe je vrije tijd op te geven om bergreddingswerk en bergleiderswerk te doen?

Ik ben eigenlijk een verkoper, in het algemeen. Op dit moment ben ik algemeen directeur van VVV-kantoren binnen EI Travel Group? En ik ben ook bezig met bedrijfsontwikkeling. Dus ik ben altijd klantgericht, ik moet altijd de verkoper zijn, de manager, het blije gezicht, de "Ja, meneer. Geen probleem. Wij kunnen dat aan en doen dit voor u” man.

Dus als je een hele week met het publiek omgaat, op het profiel van een manager blijft en je best doet... is het fijn in je eigen vrije tijd om gewoon de hoed en het masker van de manager af te zetten... en gewoon te gaan de bergen op en een beetje hoofdruimte krijgen, gewoon in de natuur zijn, gewoon alles voelen, van de bries, tot de elementen, tot de wind, en de geur, en de bossen, en het gras, en de elementen, en het uitzicht... het is een volledige zintuiglijke ervaring om de bergen in en de wildernis in te gaan.

Ik zou dit zelfs tegen iedereen zeggen. Gewoon om naar een park in een stad te gaan, de eekhoorns tegen een boom te zien rennen, de eenden in de vijver te voeren, dingen te ruiken zoals vers gemaaid gras en dennenbos naalden en wat dan ook. Alleen dat soort volledige zintuiglijke ervaring ... het is moeilijk te verslaan. Het is goed om je te resetten.

Zou je zeggen dat je een voorstander bent van de geestelijke gezondheidsvoordelen van buiten zijn?

Absoluut. Het is enorm. Wandelen, bergwandelen, is in Ierland de snelst groeiende sport van de afgelopen tien jaar. En vooral met de wereldwijde economische recessie die begon, vanaf wat het was, vanaf 2009. Veel mensen vonden onder de financiële druk van de recessie dat het lidmaatschap van de golfclub, het lidmaatschap van de tennisclub, het lidmaatschap van de countryclub op dit alles moest worden bezuinigd, maar ze hadden nog steeds een plek nodig om hun gedachten bij elkaar te krijgen, te ontspannen en probeer gewoon hun hoofd leeg te maken van hun rekeningen, van hun verantwoordelijkheden en de druk van de economische crash.

Er gingen veel banen verloren en dus ontdekte ik dat veel mensen de bergen in gingen. Voor mij persoonlijk zat ik in de autoverkoop en toen de recessie begon, was mijn persoonlijke liefde voor wandelen en genieten van de bergen.

Terwijl ik tussen twee banen zat, tijdens de recessie, ging ik toen mijn professionele kwalificaties halen om bergleider te worden. Voordat ik dat deed, de cursus bergleiders, had ik mijn tijd als vrijwilliger bij een bergreddingsteam gedaan omdat ik zoveel liefde en vreugde in de bergen vond. Ik had er een natuurlijke en min of meer zelfopgeleide liefde voor.

Ik heb ook een deel van de bergvaardigheidscursussen gevolgd om mezelf scherp genoeg te krijgen om in de bergen te navigeren. Ik ontdekte dat ik iets terug wilde doen en dat is het grote ding over vrijwilligerswerk. Als je ergens bijzonder goed in bent, dan gaan mensen daarheen:"Je weet waar ik ergens goed in ben, en ik zou mensen graag willen helpen."

En dit gaat dwars door het hele spectrum van vrijwilligerswerk. Sommige mensen kunnen goed naar problemen luisteren en met mensen praten, en mensen horen. Dus ze kunnen goed zijn op hulplijnen. Andere mensen zijn misschien goed met daklozen en voedselschuilplaatsen en gaarkeukens. En als je dan een bepaalde vaardigheden hebt, en een passie voor een bepaald gebied zoals ik heb, nou dan... vrijwilligerswerk als bergreddingswerker is de juiste keuze. Ik weet dat ik een enorme beloning krijg van de inspanning.

Wat is je beste tip met betrekking tot uitrusting en uitrusting?

Wat ik tegen iedereen zeg die in de bergen begint, en dit kan worden afgedrukt en geciteerd, is "geef je geld uit". Iedereen heeft een begroting. Van top tot teen. Iedereen heeft een begroting. En wat ik zeg is:"Binnen je budget. Geef zoveel mogelijk geld uit aan een goede jas en goede laarzen.” En dan al het andere dat je kunt krijgen waar je het ook kunt krijgen.

Sommige mensen zijn miljonairs en kopen de duurste jas, de duurste laarzen, en sommige mensen hebben een beperkt budget. Wat uw budget ook is, wat uw budget ook is, geef zoveel mogelijk uit aan een goede jas en een goed paar laarzen. Als je die twee goed hebt, valt al het andere op zijn plaats.

Wat vindt u van Paramo?

Ik ben een groot voorstander van Paramo. Ik hou van Paramo. Het werkt voor mijn lichaamsfitness, het werkt voor mijn lichaamstemperatuur, het werkt voor mijn beweging en mijn mobiliteit. Ik merk dat ik het niet te warm krijg in de versnelling. Ik merk dat ik niet hoef uit te kleden, laagjes op, laagjes eraf. Het werkt voor mij.

———

Ga voor meer informatie over Paramo Directional Clothing naar hun website.



[Bergredding | Vraag en antwoord met een vrijwilliger: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/beklimming/1002047950.html ]