Zou er een olympische snowboardboycot kunnen komen?
Er is frustratie over een besluit dat afgelopen vrijdag door de FIS (International Ski Federation) is genomen om een voorstel van TTR af te wijzen waarin wordt opgeroepen tot een gezamenlijk kwalificatiesysteem voor de Olympische snowboardevenementen van 2014. Veel rijders steunen het idee dat bestaande evenementen moeten bepalen wie in aanmerking komt voor FIS, in plaats van dat ze hun seizoensschema's moeten aanpassen om te voldoen aan het huidige FIS-kwalificatiesysteem. Ruiters hebben het merk snowboarden uitgebouwd tot een verkoopbaar imperium en er zonder veel steun van buitenaf een Olympische sport van gemaakt. Zal diezelfde onafhankelijkheid ertoe leiden dat TTR-leden de Olympische Spelen in 2014 boycotten als een manier om te eisen dat hun visie op Olympisch snowboarden wordt gerealiseerd?
Het TTR-voorstel
Het afgelopen jaar heeft TTR samengewerkt met de FIS om conflicten in de planning aan te pakken die worden gepresenteerd door het kwalificatiesysteem van de FIS voor Olympisch snowboarden, samen met de geldigheid van kwalificerende evenementen. Voor de gemiddelde snowboardsuperster biedt FIS heel weinig op het gebied van kwaliteitsevenementen als het gaat om kwalificatie. Veel atleten hebben bestaande schema's met veel lucratievere en opwindendere mogelijkheden. Ze zien dat FIS hen heel weinig te bieden heeft in ruil voor alles wat ze geven om mee te doen.
De klachten van rijders reiken echter veel verder dan deze uitdagingen. Er is een schril contrast tussen de interne werking van TTR en FIS. TTR is van de grond af opgebouwd door snowboarders en liefhebbers van extreme sporten, met de nadruk op de noodzaak om een associatie rond de atleet te ontwikkelen en in de eerste plaats de belangen van de atleten en de sport te vertegenwoordigen. FIS, aan de andere kant, is een meer bureaucratische, minder transparante entiteit die opereert binnen de typische grenzen van een Olympische organisatie. Ruiters staan erop dat om een succesvolle Olympische snowboardvereniging te creëren, een transparante entiteit van de atleten essentieel is.
Boycot op handen?
Hoewel er momenteel geen georganiseerde strijdmacht is die TTF-rijders verzoekt om de Olympische Winterspelen te boycotten, is het geklets er wel. Sebastian Toutent aarzelde om alleen naar binnen te gaan, maar zei:"Ik zal met hen meegaan" als er een georganiseerde boycot door TTF komt. Andere renners, zoals Chas Guidemond, die een cruciale rol heeft gespeeld bij het organiseren van renners voor overleg met de Olympische organisatie, hadden geen commentaar. Veel rijders zijn verontwaardigd dat FIS, dat per definitie een ski-organisatie is, in de eerste plaats de taak heeft om de Olympische toekomst van snowboarden in overweging te nemen. Ruiters zullen misschien nadenken over soortgelijke evenementen uit het verleden.
Terie Hakonsen boycotte de Olympische Spelen van 1998 omdat het IOC FIS jurisdictie gaf over de snowboard halfpipe. Veel deelnemers aan extreme sporten steunden zijn beslissing, maar Hakonsen was de enige die boycotte. Later was hij medeoprichter van de Arctic Challenge, waarvan het kwalificatiesysteem later door de TTR werd gebruikt en het hoogtepunt is voor veel TTR-rijders die hun Ticket To Ride verdienen.
Wat er ook uit dit debacle voortkomt, het is veilig om te zeggen dat Olympisch snowboarden het rijk van extreme sporten niet snel zal overschaduwen. De populariteit van snowboarden neemt al jaren toe en is volledig autonoom in zijn marketing en evenementen, zonder hulp van het IOC of FIS. Snowboarders hebben niets te verliezen als de FIS haar harde hand gebruikt en snowboarders ontmoedigt om deel te nemen. De vraag is:wat verliest het Olympische establishment door zijn weigering om te onderhandelen?
Creative Commons-foto door Camp of Champions
[Zou er een olympische snowboardboycot kunnen komen?: https://nl.sportsfitness.win/sport--/snowboarden/1002051723.html ]