Terug naar de toekomst | Zou old-school freeriden het volgende grote ding kunnen zijn in skiën en snowboarden?

De klassieke snowboardfilm Apocalypse Snow is een belachelijke film. Gemaakt in 1983 als een bizarre marketingoefening voor de Franse badplaats Les Arcs, met Regis Rolland, een van Europa's eerste snowboarders. De film heeft fictief een plot, maar het verhaal is ongeveer net zo onecht als dat van een porno uit de jaren 70. Het is gewoon een excuus voor de actie, waarbij Regis wordt achtervolgd door slechteriken op ski's, monoboards en vrijwel alles wat ze maar te pakken kunnen krijgen.

Toen ik het onlangs opnieuw bekeek, viel me echter niet het onzinnige script, de vreemde exploderende sneeuwfietsen of zelfs het baanbrekende gebruik van zorbs op. Het was het feit dat er geen enkele truc in de hele film is. Geen grepen, geen spins, zelfs niet zozeer een uitgebeende shifty.

Al dertig jaar wordt snowboarden en skiën op het hoogste niveau gedomineerd door trick-based freestyle. Freestyle loopt voorop in de progressie van de sport. Het was de focus van de belangrijkste ski- en snowboardmedia, evenals de X Games en de Olympische Spelen. Freestyle heeft de grootste kijkcijfers behaald. Het overgrote deel van het sponsorgeld is dus naar films of evenementen gegaan die zich richten op freestyle en de pro's die daarin voorkomen.

Het is logisch - vanuit filmisch oogpunt vereist het schouwspel van iemand die een 360 maakt op een board of een backflip op ski's weinig uitleg. Freestyle-wedstrijden kunnen op of in de buurt van reguliere pistes worden gehouden, waardoor ze gemakkelijk toegankelijk zijn. In het geval van Big Air kunnen ze zelfs midden in steden worden gehouden.

Freeride-wedstrijden moeten bijna per definitie op moeilijker bereikbare plaatsen worden gehouden. En in de drie decennia sinds Apocalyps Sneeuw werd uitgebracht, zijn we zo gewend geraakt aan het zien van freestyle in video's dat het vreemd lijkt om een deel (laat staan een hele film) te bekijken die geen enkele truc bevat. Lange tijd was het voor veel mensen gewoon niet zo interessant om snel en recht de berg af te rijden. Nou ja, tot voor kort.

Omdat freestyle ingewikkelder is geworden, is het moeilijker te begrijpen geworden. Railtrucs - hardways, switch-ups en dergelijke - zijn zo technisch geworden dat zelfs commentatoren ze vaak verkeerd noemen. Op sprongen zijn nu dubbele, driedubbele en zelfs viervoudige kurken mogelijk.

De klacht dat deze moderne bewegingen "gewoon gymnastiek" zijn, hoor je steeds vaker van core snowboarders en skiërs. En voor een gemiddelde kijker - voor een publiek buiten de kern van skiën en snowboarden - wordt freestyle steeds moeilijker om mee om te gaan. Zou de slinger van populariteit in de tegenovergestelde richting kunnen terugzwaaien?

Bertrand Denervaud denkt van wel. Als hoofd van sportontwikkeling voor de Freeride World Tour (FWT) en een legendarische snowboarder in zijn eigen recht, is hij optimistisch over de vooruitzichten van freeriden als kijksport.

We ontmoeten hem op het uitkijkplatform bij de Verbier Xtreme, de laatste stop op de FWT. Achter ons zoeken 's werelds beste freeride skiërs en snowboarders hun weg naar beneden over het waanzinnig steile Bec des Rosses-gezicht. (Of in het geval van resident pro Xavier de le Rue, voorzichtigheid in de wind gooien en alles recht trekken.)

"Ik denk dat het grote verschil met freestyle en freeride," legt Bertrand uit, "is dat als je een 14-jarige bent en je echt begrijpt wat er gebeurt, je jezelf kunt voorstellen dat je dat uiteindelijk probeert te doen. [Maar] met freeriden, iedereen kan relateren.”

Als je om je heen kijkt naar de tweeduizend man sterke menigte die met ons meekijkt, is het moeilijk om met hem in discussie te gaan. Dit publiek is niet alleen groter dan ik ooit op de helling heb gezien bij een van de grote freestyle-evenementen waar ik ben geweest (inclusief de US Open en de X Games), het is ook meer gemengd.

Grijze Zwitserse bergmannen met dikke ski's of splitboards mengen zich met chique Britse gezinnen en jonge parkratten. Mensen snakken naar adem bij bijzonder indrukwekkende kliffen en juichen als de resultaten van hun landgenoten op het grote scherm worden geplaatst. Een groep jonge skiërs creëert een carnavalssfeer - ze hebben drums, trompetten en gezangen in voetbalstijl meegebracht, waardoor Bertrand hard moest spreken om gehoord te worden.

"Ik zeg niet dat een triple kurk niet indrukwekkend is, het is erg indrukwekkend", vervolgt hij. “Maar het wordt heel moeilijk om te relativeren. [Bij freeriden] kan iedereen eigenlijk zeggen:'Oké, misschien zou ik die sprong niet kunnen springen, maar ik zou wel op dat gezicht kunnen rijden.' Of 'Ik zou die bocht heel graag willen maken.' Het feit dat mensen zich dat kunnen voorstellen, helpt daarbij de sport om door meer mensen begrepen te worden.”

Het publiek van de Freeride World Tour is de afgelopen jaren indrukwekkend gegroeid. "Voor Alaska hadden we 150.000 mensen die naar de livestream keken", legt Denervaud uit, wat tot dan toe het meeste was. "We hadden tot 10.000 mensen die tegelijkertijd afstemden." Het evenement wordt ook uitgezonden op terrestrische tv in verschillende landen, hoewel cijfers voor de veelheid aan verschillende netwerken moeilijker te vinden zijn.

Deze kijkstatistieken, hoewel indrukwekkend, vallen nog steeds in het niet bij die voor de grootste freestyle-evenementen. "Jenny Jones kreeg drie miljoen [mensen stemden in] voor haar brons", zegt Ron Chakraborty, redacteur van grote sportevenementen voor de BBC, met wie we spraken kort na de Olympische Spelen in Sochi. "Als het goed is, kreeg de halfpipe van de mannen [finale - waarin Shaun White nipt een medaille misliep] ongeveer 2,6. Dat was een groot drama." En dat zijn nog maar de kijkcijfers voor één land.

Ondertussen trekt de X Games, het grootste jaarlijkse freestyle-evenement in termen van media-aandacht, ook grotere kijkersaantallen dan de FWT. Opnieuw zijn statistieken voor tv moeilijk te verkrijgen, maar Danny Chi, een woordvoerder van de ESPN-run competitie, vertelde Mpora:"Dit jaar hebben we in totaal 12,1 miljoen minuten van X Games bekeken via Watch ESPN [hun online abonnementsservice] en de X Games-website voor het Aspen-evenement.”

Om dat online streamingcijfer te evenaren, zouden de 150.000 FWT-fans die afstemmen op het Alaska-evenement gemiddeld anderhalf uur van de drie uur durende uitzending moeten kijken - onwaarschijnlijk gezien de aard van de aandachtsspanne online.

Als de kijkcijfers voor freeriden echter nog steeds ver achterblijven bij die van vlaggenschip freestyle-evenementen, zijn ze een inhaalslag aan het maken. Zelfs Chi geeft toe dat, voor de gemiddelde Joe, de complexiteit van moderne freestyle het moeilijker kan maken om het te begrijpen dan freeriden:“Als je het hebt over een mainstream kijker die misschien een of twee keer per jaar afstemt om X Games te kijken, dan denk dat het voor hen niet zo licht verteerbaar zal zijn.

"Hé, ik heb lang aan de X Games gewerkt, maar ik kan nog steeds niet alle railtrucs goed noemen", zegt hij. Hoewel hij uitlegt dat dit gezien de doelgroep van de wedstrijd niet per se een probleem hoeft te zijn. "Ik zou gemakkelijk naar beneden kunnen lopen vanuit mijn kantoor in LA en heel snel een tiental kinderen signaleren die dat voor mij zouden kunnen doen."

Het zijn niet alleen moderne trucs die het voor gewone kijkers moeilijk maken om freestyle-wedstrijden te begrijpen. Rivaliserende tours georganiseerd door de Federation Internationale du Ski (de FIS - die het Olympische kwalificatieproces controleert) en de World Snowboard Tour (de WST - door veel rijders gezien als het legitieme bestuursorgaan) maken competitief freestyle snowboarden erg moeilijk om te volgen.

Elke tour publiceert verschillende algemene ranglijsten en heeft zijn eigen "Wereldkampioenschappen". De situatie bij freestyle skiën is minder bitter, maar niet minder verwarrend. De FIS en de Association of Freeskiing Professionals (AFP) bekronen elk seizoen verschillende "wereldnummers". Dit, zegt Denervaud, is:“een probleem voor hen”. De enkele, verenigde Freeride World Tour is een makkie om te begrijpen in vergelijking.

De stijging van het aantal mensen dat naar freeriden kijkt in de afgelopen jaren gaat gepaard met een stijging van de deelname. De verkoop van freeriding-uitrusting (zoals toerski's, schoenen en splitboards) is de afgelopen winters snel gegroeid, blijkt uit onderzoek dat jaarlijks door Snowsports Industries America (SIA) wordt gepubliceerd. De meest recente gegevens toonden een jaar-op-jaar stijging van 27 procent in de verkoop van skischoenen die kunnen worden gebruikt voor touring, terwijl "de verkoop van backcountry-accessoires, waaronder bakens, sondes en schoppen, met 12 procent steeg".

Op de lange termijn lijkt deze trend zich waarschijnlijk door te zetten. Freestyle, zoals zowel Chi als Denervaud aangeven, is een spel voor jongeren. De profs die bovenaan de podia staan, worden met het jaar jonger. Maar naarmate de oorspronkelijke generatie snowboarders en freeskiërs opgroeit, verlaten ze de parken en gaan ze in steeds grotere aantallen freeriden.

James Stentiford, een freeride-coach die cursussen geeft vanuit Chamonix, zegt:“Snowboarden is altijd een sport van zeer jonge mensen geweest. Maar als ik naar mijn klantenbestand kijk, zijn het in feite 30 iets tot bijna 60 iets.” Volgens het meest recente SIA-rapport was een kwart van de 7,6 miljoen snowboarders die vorig seizoen Amerikaanse resorts bezochten ouder dan 35 jaar.

Naarmate de demografische aankoop van freeride-kits groeit, zal de discipline onvermijdelijk meer sponsoring voor video's, evenementen en atleten aantrekken. De afgelopen vijf jaar is er al een groei te zien in het aantal freeride-only snowboardfilms, zoals Jeremy Jones' indrukwekkend populaire Deeper , waaruit twee vervolgen voortkwamen. Evenzo is het gemakkelijk om je voor te stellen dat er meer freeride-evenementen opkomen en deelnemen aan de wereldtour. Ik vraag Danny Chi of de X Games ooit een freeriding-wedstrijd zouden overwegen.

"We sluiten het niet uit", zegt hij. Hij legt uit dat de afhankelijkheid van freeriding van de omstandigheden het inpassen in live tv-schema's "uitdagend" maakt, maar hij wijst erop:"Toen we een aantal jaren in LA waren voor de zomerspelen, hadden we surfen. Het surfen was helemaal naar beneden in Puerto Escondido, Mexico [en] we moesten ervoor zorgen dat de omstandigheden [goed] waren.”

Een ding dat de organisatoren van de X Games zou kunnen beïnvloeden, zegt hij, zou zijn "als freeriden ooit zou worden overwogen voor de Olympische Spelen." Aangezien surfen waarschijnlijk zal worden opgenomen in de Tokyo 2020-spellen, is het geen totaal bizar idee. Het Internationaal Olympisch Comité is zeker geen onbekende in het introduceren van nieuwe ski- en snowboarddisciplines als ze populair blijken te zijn. Ze hebben de ski halfpipe en slopestyle versneld voor de Sochi-spellen en doen hetzelfde met Big Air voor PeyongCheang 2018. En freeriden is niets anders dan populair, vooral bij reguliere kijkers.

Afgelopen winter heeft skiër Cody Townsend beelden vrijgegeven van een lijn in Alaska die hij "The Crack" noemde, een couloir dat zo strak was dat het zich boven zijn hoofd sloot. Het was zo'n beetje de definitie van knoestig, en zonder ruimte om rechtdoor te gaan was de enige optie.

Maar toen deze totaal trick-free video werd uitgebracht, ontplofte het op een manier die geen enkele freestyle ski-video ervoor of erna heeft gedaan. Zelfs de virale smashes van Candide Thovex konden het niet evenaren. Het werd opgepikt door alle reguliere tv-netwerken in de VS, en Cody kreeg het soort blootstelling dat voorheen alleen was voorbehouden aan Olympiërs. "Ik kreeg een rapport waarin stond dat het wereldwijd 53 miljoen online hits had", zei Townsend toen Mpora hem vorig jaar interviewde. Cody's clip - een freeride-lijn - werd de meest bekeken skivideo aller tijden.

Jarenlang werd freeriden gezien als een bijzaak. Ondergefinancierd en ondergewaardeerd, was deze ouderwetse vorm van snowboarden en skiën gewoon de oudere, armere, minder populaire neef van freestyle. Maar zou het, gezien de huidige gang van zaken, de toekomst kunnen zijn?

Lees hier de rest van de functies in het Origins-nummer van maart en voor meer informatie over de Freeride World Tour, ga hier

Dit weekend (1 – 3 april) vindt de Verbier Xtreme 2016 plaats. Bekijk het LIVE op freerideworldtour.com

Tristans reis naar Verbier werd ondersteund door Swiss Air (swissair.com) die in de winter dagelijks tussen de luchthavens van Londen en Genève vliegt, en Visit Switzerland (myswitzerland.com).

[Terug naar de toekomst | Zou old-school freeriden het volgende grote ding kunnen zijn in skiën en snowboarden?: https://nl.sportsfitness.win/sport--/snowboarden/1002048103.html ]

>>31 redenen waarom snowboarden in het park altijd beter is dan poeder

>>10 beste roadtrips voor skiërs en snowboarders