Waarom moeten tennissers een persconferentie houden?

Heb je je ooit afgevraagd waarom iets zo eenvoudigs als het beantwoorden van vragen van de pers wordt vermeden en zelfs gemeden door spelers, wie zou hunkeren naar de aandacht en blootstelling die deze oefening hen kan brengen? Hier is een overzicht van tennisspelers, hun problemen met persconferenties, recente voorbeelden van hoe spelers het moeilijk hebben gehad om het hoofd te bieden en wat er kan worden gedaan om dingen beter te maken.

Dus waarom houden sommige tennissers niet van persconferenties? Het antwoord is misschien niet verder verwijderd van het feit dat deze spelers meestal wel dan niet worden blootgesteld aan de mentale marteling die wordt veroorzaakt door enkele vernederende vragen die sommige ongevoelige leden van de pers stellen.

Hoe dan ook, het is nog steeds een verplichting die spelers moeten vervullen; anders kunnen ze enige sanctie krijgen van de heersende machten.

De vraag blijft dan, waarom moeten tennissers persconferenties houden?

Is dit relevant voor de groei van het spel?

En hoe kan deze oefening voor hen aangenamer zijn?

De terugtrekking uit de Franse Open, door de getalenteerde en meervoudig Grand Slam-winnares Naomi Osaka na de reactie die haar beslissing om geen persconferentie toe te kennen van de meeste tennisbestuursorganen zoals de WTA en de FFT, leidde tot verschillende reacties.

Terwijl sommigen beweerden dat het oké was voor een speler om niet met de pers te willen praten, anderen, met name de WTA, zeiden dat het verplicht was voor spelers om een ​​persinterview te geven, ongeacht de uitkomst van het spel en de status van de speler.

In haar tweet waarin stond "mensen die geen respect hebben voor de mentale gezondheid van spelers" wanneer ze worden geïnterviewd, ze maakte een geldig punt dat moet worden overwogen.

Het is je misschien opgevallen dat journalisten over het algemeen twee soorten reacties krijgen als ze atleten benaderen om te praten over het verloop van het spel:hun verwachtingen en angsten. Een daarvan is de leuke en enthousiaste atleet die zeer bereid is om over het spel te spreken en alles te onthullen wat de speler weet, aan de andere kant is de niet-reagerende en verveelde atleet die liever niet gestoord wordt.

Regels voor tennispersconferenties

De 2020 Official Grand Slam Rule Book-serie stelt beknopt dat, aan het einde van het spel, tenzij een speler ernstig geblesseerd is, dat hij of zij verplicht is de mediarondes bij te wonen en vragen te beantwoorden die worden gesteld door zowel journalisten van het gastland als buitenlandse journalisten.

Het stelt ook dat als u dit niet doet, u een geldboete krijgt. En dat van de speler wordt verwacht dat hij deze boete betaalt om verdere sancties te voorkomen.

Lees ook: :

• Hoe tennis te verbeteren Serveer als een beginner?
• Tennis Serveren &Oefenen

Formaat van persconferenties bij Tennis

Een persconferentie is een regeling die is ontworpen om informatie uit een persoon te krijgen. Er is meestal een groot aantal verslaggevers aanwezig op het evenement.

Hoewel deze aanblik misschien opwindend is, het kan ook erg intimiderend zijn.

Waarom? Dit is zo vanwege het formaat dat deze persconferentie(s) zijn gemaakt om aan te nemen.

De waarheid is, de meeste van deze persconferenties zijn niet ideaal, de speler is uitgeput, en heeft nog steeds de opdracht om op zoveel vragen van verschillende verslaggevers tegelijkertijd te reageren.

Voordelen van persconferenties voor tennissers

Ontmoedigt herhaling

Het is waar dat persconferenties worden gebruikt om belangrijke informatie aan het publiek door te geven, daarom zijn meestal verschillende mediahuizen geïnteresseerd in de informatie. Zonder de persconferentie waarmee meerdere opnames en vragen van verschillende journalisten tegelijk mogelijk zijn, de speler wordt onderworpen aan het beantwoorden van dezelfde vragen door verschillende persmensen en dit kan erg vermoeiend zijn

Verbazingwekkende impact

De kans is groot dat de informatie die door de spelers wordt onthuld, viraal gaat, omdat veel mediahuizen tegelijkertijd hetzelfde verhaal zullen melden, Alhoewel, het zal in hun eigen woorden worden gerapporteerd.

Deze blootstelling kan gunstig zijn voor het imago van de speler en zijn carrière. Hoewel, negatieve persaandacht kan ook gunstig zijn, ten slotte, er wordt aangenomen dat slecht nieuws vrij snel reist.

Delen van werklast

De taak om alleen een speler te interviewen kan ontmoedigend zijn; de journalist zal moeten beslissen welke vraag relevant is en welke niet.

Hier kan een journalist profiteren van de intelligentie en vindingrijkheid van andere interviewers.

Anderen verlichten

Het lijdt geen twijfel dat persconferenties, mits goed gestructureerd, ons meer kennis over het spel kunnen geven.

Het kan de kijkers ook helpen zich in te leven in de speler; de menselijke kant van deze superspelers komt naar voren wanneer ze delen hoe ze zich voelen, vooral als ze uitleggen waarom ze bepaalde belangrijke beslissingen hebben genomen in de loop van het spel.

Lees ook: :

• Hoeveel geld verdienen tennissers?
• Beste tennisspelers aller tijden

Nadelen van een tennispersconferentie

Voor elke goede reden is er om te genieten van een daad, er kunnen ook enkele nadelen aan deze praktijk kleven. Een groot nadeel van een persconferentie, wat misschien verklaart waarom sommige spelers, zoals Naomi Osaka, er een hekel aan hebben om ze te hebben, zou kunnen:

Bizarre vragen

Sommige journalisten zijn erg onprofessioneel met de vragen die ze stellen aan duidelijk vermoeide atleten. Hoewel de persconferentie bedoeld is om alle soorten vragen te behandelen, zowel de gemene als leuke vragen. Sommige vragen kunnen worden vermeden of correct worden geformuleerd.

Neem het voorbeeld van wat er daarna gebeurde Tomas Berdych , een voormalig top-10 speler, verloren op de 2015 editie van Wimbledon. Een van de journalisten vroeg hem: