Waarom Evertons gok op Marco Silva hun toekomst zou kunnen bepalen

Dit is een beslissende periode voor Everton. Ze hebben geschiedenis en een fanbase die eist dat de club deel uitmaakt van de elite van het Engelse voetbal, maar de praktische aspecten om er te komen zijn complex.

De Toffees hebben sinds augustus 2005 geen Champions League-wedstrijd meer gespeeld en zijn in die competitie geen ronde verder gekomen sinds ze Borussia Mönchengladbach versloegen na penalty's om de kwartfinales van de toenmalige Europacup I in 1970-71 te bereiken.

Natuurlijk, Everton heeft een geweldige geschiedenis, maar het gebrek aan recent contact met de grootste clubcompetitie in het wereldvoetbal betekent dat ze minder tv-inkomsten ontvangen dan clubs waarmee ze zouden moeten concurreren; ze in een staat van verandering brengen.

Eigenaar Farhad Moshiri heeft ambitie getoond sinds de overname in 2016, vorig seizoen meer dan £ 154 miljoen aan transfersommen uitgegeven, maar zijn pot met fondsen is misschien niet bodemloos en de regels van Financial Fair Play zouden de zaken nog ingewikkelder maken, zelfs als dat wel zo was.

Om die reden, Everton moet verstandig uitgeven en misschien het beste talent identificeren voordat het bekend wordt, terwijl ze ook spelers ontwikkelen tot een standaard die hun oorspronkelijke waarde overschrijdt.

Bij Marco Silva, ze zouden een man kunnen hebben die tot het laatste in staat is. bij Hull, hij had een enorme impact op de balkwaliteiten van centrale verdediger Harry Maguire en de aanvallende bijdragen van linksback Andrew Robertson, die sindsdien allebei hebben geprofiteerd van grote bewegingen; hij haalde ook het beste uit de snelle aanvaller Oumar Niasse, die eerder werd beschouwd als een flop bij Goodison Park, maar nu kon worden ingesteld om zijn renaissance voort te zetten.

Na de verhuizing naar Watford, Silva inspireerde de onbekende Braziliaan Richarlison tot een prachtige reeks vroege seizoensvormen, terwijl het ook de ontwikkeling van middenvelder Abdoulaye Doucoure ondersteunt, nu naar verluidt een man op de radar van Arsenal.

Het is de intensiteit waarmee Silva op het oefenterrein werkt aan het verbeteren van individuen, dat sprak directeur voetbal Marcel Brands misschien aan.

De Hull-kant van 2016-17 en Watford 2017-18 verbeterden hun doelen per wedstrijd met een gecombineerde 52% tijdens Silva's ambtstermijn in vergelijking met de regimes van Mike Phelan en Javi Gracia, terwijl de punten per spel met 31% verbeterden; het percentage zou nog hoger kunnen zijn als de Merseysiders hun man in oktober niet hadden benaderd, voordat Sam Allardyce binnenkwam.

Als we even aannemen dat Evertons goals per game ratio nu met 52% verbetert, komend seizoen scoren ze 67 keer; dat zijn er vijf meer dan Chelsea dit jaar en één minder dan nummer twee Manchester United. Met mensen als Theo Walcott, Gylfi Sigurdsson en Cenk Tosun blijven het is mogelijk dat een meer aanvallende benadering zou worden beloond vanwege de individuele kwaliteit van het team in het laatste derde deel.

Als hun punten per spel-ratio met 31% verbetert, ze zouden eindigen op 64 punten; meer dan de zesde geplaatste Arsenal slaagde deze termijn die, in theorie althans suggereert dat ze nu een redelijke kans hebben om door te breken in die top zes.

Aan de andere kant wel Silva's aanpak heeft ook zijn gevaren. Zijn team in Hull had het slechtste defensieve record in de Premier League met twee tegendoelpunten per wedstrijd onder zijn voogdij. terwijl Watford de op een na slechtste had met 1,83 tegen per wedstrijd.

Silva speelt meestal met twee vleugelverdedigers hoog op het veld, wat van beide een hoog energieniveau vereist. Seamus Coleman heeft goed genoeg gereageerd op een langdurige beenblessure om te suggereren dat hij een klus zou kunnen klaren, maar Leighton Baines heeft gewoon niet het tempo om zijn uitstekende vorm van 2013-14 te repliceren.

De grote uitdaging voor Silva is om respect te hebben voor populaire figuren bij de club, terwijl hij kristalhelder voor ogen houdt wat hij van zijn spelers nodig heeft om zijn strategie met succes uit te voeren. Phil Jagielka zou op 35-jarige leeftijd niet de eerste keus moeten zijn, dus er moet minstens één verdediger van de hoogste leeftijd worden getekend om de ontwikkeling van Michael Keane en Mason Holgate te helpen.

Als het huidige defensieve personeel hetzelfde blijft, er een risico bestaat dat de doelen van Everton tegen recorddalingen in overeenstemming met Silva's eerdere banen, waardoor ze tussen een handvol teams zouden komen te staan ​​die meer dan 60 Premier League-goals zouden incasseren.

Als er echter mobiele verdedigers kunnen worden toegevoegd, evenals een meer technisch bekwame partner voor de bekende plaaggeest Idrissa Gana Gueye, dan zouden deze nieuwe, uiterst dringende methoden hun vruchten kunnen afwerpen.

Is deze benoeming een risico voor Everton? Ja, maar dan zullen ze hun doelen niet bereiken door op veilig te spelen.

[Waarom Evertons gok op Marco Silva hun toekomst zou kunnen bepalen: https://nl.sportsfitness.win/sport--/voetbal/1002038737.html ]