Phugtal Gompa

Phugtal Gompa:een trektocht naar het hart van Ladakh

Heb je ooit een klooster gezien dat in een bergklif is uitgehouwen? Phugtal Gompa, beter bekend als het Phugtal/Phuktal-klooster, ligt in het zuidoostelijke deel van de Zanskar-vallei in Ladakh.

De term 'Phug' in Phugtal staat voor een grot. De geschiedenis van dit klooster gaat terug tot het begin van de 12e eeuw toen het werd gesticht door Gangsem Sherap Sampo, een leerling van Gelug-oprichter Tsongkhapa. Het werd tot vele jaren als een verborgen juweeltje beschouwd totdat Alexander Csoma de Koros, een in Hongarije wonende filoloog en oriëntalist, het bezocht en hier tussen 1826 en 27 woonde. Sindsdien zou het Phugtal-klooster veel spirituele betekenis hebben toen de monniken hier begonnen te leven en in de grotten gingen mediteren.

De plaats, gehuisvest in een hoek, is de thuisbasis van een aantal Tibetaanse monniken die bekend staan om hun speciale gebeden en inheemse levensstijl. Elk aspect van Phugtal Gompa is visueel en esthetisch fascinerend, aangezien de reis begint met het zien van de prachtige structuur. Het is gebouwd met modder en hout bij de ingang van een natuurlijke grot, waardoor het een unieke uitstraling heeft die elk jaar een aantal bezoekers trekt.

De Honingraat

Het Phugtal-klooster, gebouwd in een berg rond een grot, heeft kleine rechthoekige en vierkante huizen met grote ramen die strak om elkaar heen staan. Daarom lijkt het van een afstand op de structuur van een honingraatkorf die door bijen is opgezet. Bijna 60 monniken wonen in het gebied en het ervaart geen bezoekers voor de koude helft van het jaar. De Zanskar-vallei wordt van oktober tot maart geconfronteerd met zware sneeuwval die de route naar Phugtal Gompa blokkeert en het klooster van de wereld isoleert.

Phugtal-klooster

Binnen het klooster zijn er vier gebedsruimten, de hoofdtempel, bibliotheek, keuken en meerdere kapellen ontworpen met de gebruiken en overblijfselen van het boeddhisme. Tibetaanse, boeddhistische en Indiase oude gravures domineren plafonddecoraties terwijl de kapellen gevuld zijn met de geur van wierookstokjes. Het klooster organiseert in de zomer een reeks festivals en wordt gedurende deze tijd bezocht door een aantal bezoekers.

De grot is niet bewoond omdat het dient als een doorgang voor de Tsarap-rivier die boven het klooster ligt. Volgens de legende heeft het water een aantal genezende krachten. Alle boodschappen en benodigdheden worden in de zomer het hele jaar door met paarden en ezels gevuld, omdat het moeilijk is om frequente uitstapjes naar het Phugtal-klooster te maken.

Trek moeilijkheidsgraad

Ten eerste brengt een rit of paardrijtocht u van Padum naar de weg naar Phugtal. Hierna kan men doorgaan met een trektocht van twee tot drie dagen gemarkeerd met stoepa's, inheemse verhalen en koud weer of kiezen voor een paard of ezel om de reis te voltooien. Het vergt een moeilijke tocht om dit geïsoleerde klooster te bereiken. Dat gezegd hebbende, wordt de moeilijkheid beloond met een schilderachtig uitzicht op prominente bergen die worden overspoeld door de helderblauwe lucht van Ladakh.

Een reis naar het Phugtal-klooster is ongetwijfeld een once-in-a-lifetime ervaring en zou op de bucketlist van elke reisliefhebber moeten staan!