Gemakkelijke duikbeklimmingen

Door Gareth Burrows

Ik vraag duikers vaak of ze zich gespannen voelen wanneer ze het einde van hun duik naderen en de opstijging nabij is. Het kan je geruststellen dat ik duikers heb gecoacht met duizenden duiken die "ja" hebben geantwoord op die vraag. Het is gemakkelijk te zien of uw beklimmingen meer belastend zijn dan ze zouden moeten zijn - als u de oppervlakte raakt met enige vorm van verhoogde ademhaling, dan is er iets mis. Ik zal binnenkort uitleggen waarom.

De beklimming is gewoon een ander onderdeel van de duik. Het is niet vol verwachting zoals de afdaling, noch het wonder van het zien van het wrak of rif op de bodem. Het is gewoon de reis naar huis, en toch maken mensen zich er zorgen over. Naar mij, dit betekent dat er iets ontbreekt in hun vaardigheden. Hier zijn drie technieken waarmee u op de gemakkelijke knop kunt drukken bij het opstijgen van een recreatieve duik en de angst en stress van opstijgingen kunt wegnemen.

Stap 1:Breek de klim in stukken

Klimmers die de Eiger-noordwand in Zwitserland beklimmen, denken niet aan de hele klim. Het is te ontmoedigend. Ze denken aan de eerste worp, en dan denken ze aan de volgende zet. Het is een oude psychologische truc om angst en het gevoel van overweldiging te overwinnen en je ziet het overal. Een hardloper concentreert zich op de eerste mijl, niet de marathon. Dus in plaats van na te denken over die 100 voet stijging, denk maar aan het stijgen van 10 voet per keer. Je kunt waarschijnlijk minstens 10 voet boven je zien. Dus ga gewoon naar 88 voet en pauzeer. Ga dan naar 78 voet en pauzeer. Enzovoort. Met een beetje oefening, je kunt in ongeveer 15 seconden 10 voet omhoog reizen, pas uw drijfvermogen aan en pauzeer 5 seconden. Pauzeer en herhaal en, Hallo, zo, je stijgt met ongeveer 30 voet per minuut, die de snelheid nabootst waarop de meeste computers hun berekeningen baseren, evenals de meeste planningstools.

Deze techniek heeft een aantal voordelen, eerst, de psychologische. Je beweegt maar 10 voet per keer, en pauzeren tussen elk segment. Dat is een stuk minder ontmoedigend dan proberen om in hetzelfde tempo helemaal naar je veiligheidsstop te stijgen. Dit betekent ook dat u uw computer kunt gebruiken om u te begeleiden. Het is slechts 10 voet elke 15 seconden, en dan een pauze. Het belangrijkste voordeel van deze techniek, Hoewel, is dat dit betekent dat het zeer onwaarschijnlijk is dat uw opstijging uit de hand loopt. Onthoud dat op hol geslagen beklimmingen langzaam beginnen en dan sneller en sneller worden. Als je elke 10 voet pauzeert, u houdt allebei uw computer tevreden en zorgt ervoor dat uw drijfvermogen nooit uit de hand loopt. Als uw laatste pauze op 10 voet is, dan zul je het vrij moeilijk vinden om snel op te stijgen. Plotseling, beklimmingen zijn de zachte rit naar de oppervlakte die ze altijd hadden moeten zijn.

Stap 2:Gebruik wat je hebt

Het is een uitdaging om een ​​beklimming te controleren op een meter of computer. Je past je drijfvermogen aan, of stijgsnelheid, gebaseerd op wat uw computer u vertelt. Helaas, tegen de tijd dat de computer de wijziging meldt en je het ziet, het is veel te laat om uw drijfvermogen aan te passen. Er is een vertraging tussen uw veranderende stijgsnelheid en de technologie die u hierover vertelt; hoe dieper je bent, hoe groter de vertraging. Dus vergeet die tariefindicatoren, want wat ze je vertellen is in het verleden. Als u technologie gaat gebruiken om uw opstijgsnelheid te beheren, gebruik de cijfers. Met behulp van de techniek in stap 1 kunt u eenvoudig 10 voet zo snel verplaatsen als u wilt, wacht dan tot de seconden voorbij de 20 tikken. Beweeg dan zo snel als je wilt 10 meer voet en wacht tot de secondewijzer voorbij de 40 gaat. Op deze manier beweeg je met 30 voet per minuut en gebruik je je technologie om je stijgsnelheid effectief te beheren.

Nog beter, echter, is het gebruik van visuele referenties, die geen vertraging hebben en u in staat stellen om veel meer controle over uw opstijging te behouden. Kijken naar een schotlijn die voorbijgaat, is een geweldige techniek om een ​​constante opstijgsnelheid te behouden. Naar een muur kijken is nog beter. Een MKB werkt ook goed, maar vermijd de verleiding om negatief drijfvermogen aan de haspel te "hangen". Zelfs als u in open water bent zonder SMB, er is waarschijnlijk een visuele referentie. Laat je ogen een beetje defocusseren. Behalve in de meest heldere wateren, u zult fijnstof in het water opmerken. Deze deeltjes drijven rond in stromingen, en heb dus niet de neiging om snel op te stijgen of af te dalen. Voor alle doeleinden maakt dit ze een stabiele referentie in het water. Als je ze relatief statisch voor je ziet, je houdt een mooie veiligheidsstop. Als ze beginnen te dalen, je bent aan het stijgen. Als ze langs je hoofd razen, je daalt af. U kunt dit veel sneller zien dan met uw technologie, dus ga zitten in je veiligheidsstop, en kijk wat er om je heen gebeurt, controleer gewoon de meter elke 10 seconden of zo om uw diepte te bevestigen.

Stap 3:Stop met het gebruik van je longen

Je lichaam is geëvolueerd tot een uiterst effectief mechanisme voor het distilleren van zuurstof uit de lucht die we inademen en, kritisch, het verdrijven van de koolstofdioxide die we daardoor creëren. Op normale niveaus, alle CO ₂ maakt je angstig genoeg om te ademen. In feite, het is CO ₂ die de ademhalingsreactie in de eerste plaats triggert, niet het gebrek aan zuurstof. Op verhoogde niveaus, en onder druk CO ₂ is een stressfactor die ervoor zorgt dat uw ademhalingssnelheid omhoog schiet, je hart om te racen en je angstniveaus om door het dak te gaan. Ooit buiten adem het oppervlak geraakt? Dat is CO ₂ . Ben je ooit duizelig geworden onder water? CO ₂ . Ben je ooit onder water aan het puffen en hijgen, ook al ben je niet aan het werk? Heb je barstende hoofdpijn tijdens de beklimming of aan de oppervlakte? CO _2. Het allerbeste wat u kunt doen om een ​​opeenhoping van CO . te voorkomen ₂ is om gewoon normaal te ademen. Dat is de reden waarom duikers de neiging hebben om meer gestrest te zijn bij het dalen en stijgen, en ontspannen op de bodem, omdat het alleen op de bodem is dat duikers de neiging hebben om normaal te ademen. Dus hier is het grote geheim. Gebruik je drijfvermogen. Probeer een opstijging niet met uw longen te versnellen of te vertragen. Probeer geen veiligheidsstop met uw longen aan te houden. Het enige dat zal gebeuren is dat de CO ₂ niveaus in uw lichaam zullen stijgen, je lichaam zal gestrest raken en je ademhaling zal onregelmatig worden. Als je eenmaal in die cyclus zit, kan het moeilijk zijn om het te stoppen. Laten we dus al die onaangenaamheden vermijden. Gebruik uw drijfmiddel en weersta de verleiding om uw longen te gebruiken om uw opstijging of eventuele veiligheidsstops te beheersen. Check af en toe mentaal in en noteer je ademhaling. Als het verhoogd is, focus op normaal ademen. U hebt bewust of onbewust een probleem met uw drijfvermogen gecompenseerd. Als je eenmaal normaal ademt, zal het probleem zich openbaren en kun je het aanpakken met je trimvest.

Dus dat is mijn 3-stappenprogramma om beklimmingen gemakkelijk te maken. Breek de klim in behapbare brokken; maak een visuele referentie als je kunt; en blijf kalm en ontspannen door uw longen niet te gebruiken voor controle over het drijfvermogen. Als laatste opmerking, het is waarschijnlijk de moeite waard om erop te wijzen dat het enige wat u kunt doen om u beter te voelen na een duik, de opstijging in het ondiepe water is vertragen. Nadat u uw veiligheidsstop hebt voltooid, haast je niet naar de oppervlakte. Hier is de drukgradiënt het grootst, dus je wilt je tijd nemen. Het verschil in hoe je je voelt, en hoe moe je bent, zal dramatisch zijn als je van 20 voet naar de oppervlakte gaat met 3,2 voet per minuut. Dit is ook een fantastische oefening om je controle over je drijfvermogen te verbeteren.

Veel plezier, en duik veilig.

Gareth Burrows heeft instructeurskwalificaties van meerdere bureaus, en is instructeurstrainer voor GUE. Hij is al meer dan tien jaar een gepassioneerd wrakduiker, en heeft overal gedoken, van de poolcirkel tot de evenaar. Hij werkt als privé duikcoach voor recreatieve en technische duikers en instructeurs, gespecialiseerd in drijfvermogencontrole en opstijgingsbeheer. Zijn artikelen zijn gepubliceerd in tijdschriften over de hele wereld. Zijn website is divedir.com.

[Gemakkelijke duikbeklimmingen: https://nl.sportsfitness.win/sport--/duiken/1002043035.html ]