De geschiedenis van moderne yoga-asana

Een van de meer doordringende veronderstellingen over yoga is dat het heel oud is. Wanneer we yoga asana's beginnen te beoefenen, we worden vaak aangemoedigd te geloven dat de vormen die ons lichaam aanneemt deel uitmaken van een oude traditie, dezelfde houdingen zijn aangenomen door ingewijden in de loop van eeuwen. Maar hoewel er al heel lang iets is dat "yoga" wordt genoemd, het lijkt bijna niet op wat we nu met het woord bedoelen. Hoe oud zijn de meeste houdingen die we tegenkomen in een moderne yogales? Zoals het blijkt, waarschijnlijk niet zo heel oud.

Asana in oude teksten

Er zijn verschillende teksten waarnaar keer op keer wordt verwezen als de filosofische basis voor de fysieke kant van yoga, maar er wordt weinig melding gemaakt van yogahoudingen. In de Bhagavad Gita , bijvoorbeeld, het woord asana wordt gebruikt om stoel te betekenen. Hetzelfde, in de Yoga Sutra's van Patanjali , asana, een van de acht ledematen van yoga, verwijst naar een stabiele en comfortabele zithouding voor meditatie, volgens yogageleerde Mark Singleton, auteur van Yogalichaam:de oorsprong van moderne houdingsoefeningen (2010), waarin hij de evolutie van yoga in de mainstream onderzoekt. Een andere oude bron, de Hatha Yoga Pradipika , "beschrijft veertien houdingen, waarvan elf zittende houdingen. Het beveelt vier van hen aan boven alle andere (siddha, padma, simha en bhadra):dit zijn allemaal zittende meditatiehoudingen, ' zegt Singleton.

Stop met het geloven van deze yogamythen

Recente komst van Asana

Dus als het niet wordt beschreven in oude teksten, waar komen yogahoudingen vandaan? Singleton's onderzoek concludeert dat yoga asana zoals we die nu kennen in een relatief recente geschiedenis is ontstaan, door een samenvloeiing van factoren, waaronder de internationale beweging voor fysieke cultuur van de 19e eeuw, die veel nieuwe technieken inluidde en de moraliteit van fitness benadrukte, de invloed van koloniale Britse gymnastiek-conditionering (met name op staande houdingen) in India, en de opkomst van het postkoloniale Indiase nationalisme, die tot doel had een inheemse vorm van lichaamsbeweging te identificeren en te promoten.

Het verhaal van Singleton versterkt de krachtige invloed van T. Krishnamacharya op moderne houdingsyoga. Krishnamacharya's leer, mogelijk gemaakt door de bescherming van de Maharaja Krishnaraja Wodeyar van Mysore, bloeide in de jaren '30 en '40 in het Mysore Palace als onderdeel van de opvoeding van jonge jongens, het grootste deel van de eliteklasse.

Het belang van Mysore

N.E. Sjomans studie uit 1996, De yogatraditie van het Mysore-paleis , biedt een diepgaande kijk op de reeks omstandigheden waardoor Krisnamacharya's stijl van yoga kon evolueren en verspreiden, vooral door zijn invloedrijke studenten B.K.S. Iyengar en K. Pattabhi Jois. Sjoman, een Sanskrietgeleerde die vele jaren in India heeft gewoond, waaronder vijf jaar in Pune, gedurende welke tijd hij studeerde bij Iyengar, kreeg van de familie Wodeyar toestemming om een ​​deel van een manuscript uit het Mysore-paleis te publiceren, getiteld: Sritattvanidhi . Gemaakt ergens tussen 1811 en 1868, dit manuscript toont en benoemt 121 asana's. Velen zijn herkenbaar als houdingen die we vandaag oefenen, hoewel de meeste onder verschillende namen.

Sjoman wijst op de invloed van de trainingsmethoden die Indiase worstelaars gebruiken op veel van de poses, evenals het aanbieden van bewijs dat Krishnamacharya werd blootgesteld aan een gymnastiekcurriculum in Europese stijl tijdens zijn tijd dat hij de yoga-shala in het paleis leidde. Noch Sjoman noch Singleton vindt bewijs voor het bestaan ​​van de Yoga Korunta , de oude tekst die Krishnamacharya en Jois beweerden als de bron van de methode die Jois Ashtanga Yoga noemde.

Een dynamische traditie

Als je naar video's kijkt van de jonge Pattabhi Jois en B.K.S. Iyengar die de vloeiende stijl van yoga beoefent, is ontwikkeld door Krishnamacharya (beschikbaar op YouTube), het is interessant om te zien hoeveel asana-beoefening zelfs in de afgelopen 60 jaar is veranderd. Hoewel Jois en Iyengar onmiskenbaar meesters zijn in asana, hun bewegingen lijken onhandig, zelfs onhandig. Er is niets van de dansachtige gratie die we de afgelopen jaren zijn gaan bewonderen.

Het bewijs geeft aan dat de transformatie van yoga asana van een handvol zittende houdingen naar de vloeiende dans van houding naar houding waaraan we gewend zijn grotendeels heeft plaatsgevonden in de afgelopen 200 jaar, in de afgelopen halve eeuw in een stroomversnelling geraakt, fixeren op traditie lijkt misplaatst. Door verandering te begrijpen als een intrinsiek onderdeel van yoga, kunnen we onze gehechtheid aan het belang van geschiedenis losmaken en observeren hoe de beoefening zich blijft ontwikkelen. Sjoman noemt dit een dynamische traditie, passend de wortels van yoga in het verleden en de constant evoluerende natuur vast te leggen.

Populaire stijlen van yoga, uitgelegd

[De geschiedenis van moderne yoga-asana: https://nl.sportsfitness.win/geschiktheid/yoga/1002037795.html ]