Sherpa | Deze nieuwe film zal alles veranderen wat je denkt over Everest

Woorden van Sam Haddad

Er zijn enorm veel Hollywood-films over bergbeklimmen. Tot nu toe hebben ze vastgehouden aan een vergelijkbare sjabloon. Westerse* klimmer beklimt een machtige piek. Hij, en het is altijd een hij, overwint tegenspoed in een wilde en spectaculaire omgeving. Opzwepende, dramatische muziek speelt op sleutelmomenten. Hij zal een paar keer bijna sterven, en vrijwel zeker een vriend of geliefde verliezen voordat de aftiteling begint. [*bij gebrek aan een beter woord]

Maar Sherpa , een bekroonde nieuwe film over Everest en de Sherpa's , de etnische groep die in de oostelijke regio's van Nepal woont en werkt, pakt dat vermoeide oude verhaal en vertrapt het in het ijs. Geregisseerd door Jennifer Peedom uit Australië, het is het verhaal van 's werelds hoogste berg, vanuit het nooit eerder vertelde perspectief van de sherpa's. Het werpt een licht op hoe gevaarlijk hun werk is en hoe dat risico voelt voor hen en hun gezinsleden die thuis wachten op hun veilige terugkeer.
“We beklimmen de berg omdat het een heilige plaats is…westerse mensen naderen het als een fysieke uitdaging…om te zien hoe dicht je bij de dood kunt komen”
De film stelt ook vragen over hoe medeplichtige westerse klimmers dat gevaar veroorzaken, met hun steeds toenemende eisen voor een "comfortabele" Everest-ervaring. En het kijkt breder naar de botsing van culturen tussen westerlingen en sherpa's.

Zoals Jamling Tenzing Norgay, zoon van Tenzing Norgay, die een van de eerste twee mensen was die in 1953 samen met Edmund Hillary de Everest beklom, in de film zegt:“Hier beklimmen we de berg omdat het een heilige plaats is. Er is een enorm verschil in de houding, het gevoel. Westerse mensen benaderen het als een fysieke uitdaging, om een ​​grens te verleggen, om te zien hoe dicht je bij de dood kunt komen.”

Ik sprak met een van de producers van Sherpa , John Smithson, die ook Touching the Void produceerde en 127 uur en vroeg hem waarom het belangrijk was om het verhaal van de sherpa's te vertellen? “Het was [de regisseur] Jens oorspronkelijke idee. Ze voelde ongelooflijk sterk dat het een onverteld verhaal was dat verteld moest worden,” zei hij.

“De boeken, films en verhalen zijn allemaal vanuit het oogpunt van niet-Sherpa-avonturiers/klimmers/toeristen. Natuurlijk wisten we niet dat het verhaal zo zou evolueren…”

De crew was van plan om in 2014 te beginnen met filmen, ter verankering van de documentaire over Phurba Tashi, een leidende sherpa-gids die 21 keer de Everest had beklommen en voor een 22 de zou gaan recordbrekende top. Ze zouden zich ook richten op een vrouwelijke sherpa die van plan was om voor het eerst de Everest te beklimmen. Maar tijdens een verkenningstocht in 2013 waren ze getuige van een handgemeen tussen de klimmers Ueli Steck, Simone Moro en Jonathan Griffith en een groep sherpa's.

Het argument ging ogenschijnlijk over touwbevestiging, maar het toonde een diepere spanning tussen sherpa's en westerse klimmers en een veranderende dynamiek in die relatie. Over het gevecht zei Smithson:“We dachten, wat zegt dat over wat er op de berg gebeurt? Het gaf ons een interessante manier om het verhaal te vertellen…”

Het filmteam ging in 2014 terug naar de Everest. Maar het verhaal veranderde opnieuw toen een dodelijke lawine in de Khumbu-ijsval 16 Sherpa's doodde. Zoals Smithson zegt:"Plots hadden we deze vreselijke lawine en Sherpa's dood en een dramatisch ander verhaal. Uiteindelijk moesten we een heel andere film maken dan we hadden gepland.”

“Elke keer als ik een sherpa de berg op stuur, ben ik helemaal bang. Het is alsof je ze naar de oorlog stuurt…”

Zelfs vóór de lawine werd de Khumbu-ijsval beschouwd als het gevaarlijkste en meest onvoorspelbare deel van de Everest-klim, omdat het ijs zo snel beweegt dat spleten plotseling uit het niets kunnen verschijnen en grote seracs, of ijstorens, op elk moment van bovenaf kunnen vallen.

Russell Brice, eigenaar van het begeleidingsbedrijf Himalayan Experience, die sinds 1994 expedities op de Everest organiseert, zegt in de film:"Ik ben helemaal bang elke keer als ik een sherpa de berg in stuur. Het is alsof je ze naar de oorlog stuurt. Ik weet niet wie er naar huis zal komen... [Er is] nergens anders ter wereld waar een bergbeklimmer door een ijsval als deze zou gaan, maar omdat het de enige toegang tot de zuidkant van de Everest is, hebben mensen dat."

Nadat hij in 2012 had geluisterd naar zijn Sherpa-gidsen die 's nachts de Khumbu-ijsval overstaken en "wegrenden voor lawines en ijsblokken", vond hij het te onveilig en annuleerde hij de expedities van dat jaar tegen hoge financiële en professionele kosten. De klimmer en schrijver Ed Douglas zegt in de film dat die beslissing "de risico's die mensen de sherpa's lieten nemen in perspectief plaatst."

Douglas gaat verder met te zeggen dat de Khumbu-ijsval "oncontroleerbaar en gevaarlijk" is en dat klimaatverandering het erger maakt. Cruciaal is dat hij ook zegt dat terwijl een buitenlandse klimmer het maar twee keer per seizoen hoeft te beklimmen, een sherpa tot 30 tochten kan maken met voorraden en uitrusting om de beklimming van de westelijke klimmers zo soepel mogelijk te laten verlopen. Voor hem is de vraag:“Wat is de morele rechtvaardiging daarvoor?”

Smithson hoopt dat de film mensen zal helpen om die spanning in het hart van Everest dieper te begrijpen. Hij zegt:“Mensen kunnen nu naar de top geleid worden. Ze moeten fit zijn, maar ze hoeven geen superervaren bergbeklimmer te zijn ... we wilden dat mensen de realiteit begrijpen van wat erbij komt kijken om dat mogelijk te maken. We hopen dat het de ogen opent voor wat een ongelooflijk gevaarlijke baan het is om een ​​sherpa te zijn... vanwege al die extra reizen door de [Khumbu] Icefall om alle uitrusting te dragen die iedereen nu nodig heeft."

"Een sherpa zou 30 tochten kunnen maken op de Khumbu-ijsval... om de klim van de westelijke klimmers zo soepel mogelijk te laten verlopen... 'Wat is de morele rechtvaardiging daarvoor?'"

Maar naarmate meer sherpa's werden opgeleid, actief op sociale media en zich bewust werden van hoeveel van de expeditietaart ze kregen in vergelijking met de westerse gidsen voor de risico's die ze namen, begonnen de scheuren in de relatie te verschijnen. Dan, zoals Smithson zegt:“De nasleep van de tragedie blies alle emotie en woede naar buiten. Dus je kon echt die potentiële botsing van culturen zien. Niemand zou de tragische lawine of de uitkomst [daarvan] hebben voorspeld, waarbij Sherpa's de berg in wezen zouden afsluiten."

Toch schetst de film een ​​evenwichtig portret van beide kanten. We worden eraan herinnerd dat sherpa's die op de Everest werken 10 keer het gemiddelde loon in hun thuisland verdienen. Sherpa Phurba Tashi, die sinds 1998 met Russell Brice werkt, zegt:"Als Russell er niet was geweest, zou ik geen baan hebben. Geen van mijn Sherpa-teams zou ook een baan hebben.” Ze zouden als boeren werken. We horen ook van klimmers die financieel en persoonlijk veel hebben opgeofferd om de Everest te beklimmen, voor velen van hen is het hun levenswerk. Zoals Brice zegt:"We brengen mensen hier om hen te helpen hun dromen waar te maken."

Smithson zegt:"Het is een zeer complexe kwestie, zoals we hebben geprobeerd aan te tonen. Everest is echt goed geweest voor de sherpa's, het heeft veel van hen geholpen om onderwijs te krijgen. Ze hebben meer geld verdiend dan ze alleen op het land hadden kunnen doen, enzovoort. Het is geen zwart-witkwestie."

Ik vraag Smithson wat de reactie van de klimgemeenschap op de film is geweest. Hij zegt:“We hebben veel Q&A’s gedaan op filmfestivals en mensen zeggen dat ze zich er slecht door voelen als ze de Himalaya in klimmen of in het basiskamp zijn. Het lokte veel bedachtzame reacties uit en leidde tot discussies.”

En wat vinden de sherpa's ervan? “Onze cameraman op grote hoogte sprak Nepalees, dus er was overal veel communicatie. En we voelden echt, zowel voor als na de lawine, dat ze respect hadden voor het feit dat we het verhaal vanuit hun perspectief probeerden te volgen. Phurba Tashi en enkele van de andere sherpa's hebben het gezien en de reacties waren briljant en ongelooflijk positief."

“De zoon van Tenzing Norgay was erbij toen het in première ging op het Sydney Film Festival en hij zei dat hij het leuk vond en dat gaf veel voldoening. Keer op keer is de boodschap die terugkomt, bedankt voor het vertellen van ons verhaal.”

Ik vraag Smithson wat het volgende hoofdstuk is voor Everest en de Sherpa's? “Het wordt heel interessant in 2016, vooral na de aardbeving van dit jaar. Ik hoop gewoon dat het een veilig en normaal seizoen wordt.”

Een paar maanden geleden had ik de Britse topbergbeklimmer Kenton Cool dezelfde vraag gesteld. Hij had gezegd:“Volgend jaar op Everest wordt cruciaal. Iedereen zei dat dit jaar cruciaal zou zijn toen de aardbeving kwam. Ik hoop dat de sherpa's beseffen dat er veel liefde en steun voor hen is na de aardbeving van westerse klimmers."

“De uitstorting van hulp en geld en donaties die na de aardbeving Nepal binnenstromen, laat echt zien dat mensen van dat land houden en van de mensen. En ik hoop dat zelfs de jongere, iets militantere sherpa's beseffen dat ze ons net zo hard nodig hebben als wij hen."

In de film zegt Ed Douglas:"Toen het klimmen begon [in de Himalaya] hadden de sherpa's geen idee wat bergbeklimmen zou kunnen zijn, maar plotseling waren er op deze reis. Van mensen die gewoon genetisch heel goed waren in het klimmen op hoogte tot 100 jaar later internationale berggidsen te worden.”

"Ze begrijpen misschien nog steeds niet helemaal wat het is dat ons dwingt om bergen te beklimmen, maar ze zijn fantastisch goed in het leveren van de ervaring."

Het is belangrijk dat we nadenken over de fysieke en mentale tol die Everest-leidende tol toebrengt aan het Sherpa-volk en deze film is een uitstekende plek om dat gesprek te beginnen.

SHERPA draait vanaf vrijdag 18 december in de bioscoop. In 2016 wordt de film wereldwijd uitgezonden op Discovery Channel, ga naar www.sherpafilm.com voor meer info.



[Sherpa | Deze nieuwe film zal alles veranderen wat je denkt over Everest: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/beklimming/1002048014.html ]