Wolverhampton vs Manchester City:een tentoonstelling van moed en pit

We zullen onze schepen naar nieuwe landen drijven

Om de horde te bestrijden, en zingen en huilen

De hypnotiserende zang van Robert Plant begroette Manchester City in een gedeeltelijk bewolkt Wolverhampton, in het Molineux Stadion in een vroege aftrap op zaterdag. dezelfde woorden, geschreven door de levenslange Wolves-fan en Led Zeppelin-zanger, op een vriendelijke manier werden vertolkt, bijna in metaforische zin, door heel Engeland bij het laatste fluitsignaal toen Rui Patricio de bal voor de laatste keer in de middag voor de laatste keer in een herkenbaar oranje gewaad naar voren gooide. Wolverhampton Wanderers had zichzelf vandaag aangekondigd na het winnen van een punt tegen de besten met hun gevechten, zingen en huilen in de vorm van veerkracht, organisatie en wat Portugese eruditie - Nuno Espírito Santo.

Nu de in hemelsblauw gekozen kampioenen de tiende verjaardag van hun eigendom in Abu Dhabi naderen, het was heel toepasselijk dat ze gisteren Wolven bezochten, gezien het feit dat ze ook ambitieuze eigenaren hebben in de Fosun-groep; wat de opname van maar liefst zes nieuwe spelers in de basisopstelling verklaarde.

Nuno Espírito Santo noemde een ongewijzigde line-up, laten zien hoe hij gelooft in teamwerk en eenheid en hoe onaangedaan hij is door het dodelijke aanvallende team van zijn kale buurman, opscheppende spelers als Sergio Agüero, David Silva, Raheem Sterling en de duurste set vleugelverdedigers in het wereldvoetbal. Want de 44-jarige bebaarde tacticus had een sterke Portugese ruggengraat voor zijn team, vijf spelers in totaal, die meer was dan SL Benfica, FC Porto en Sporting CP stonden afgelopen weekend in elk van hun basisopstellingen.

Het fluitsignaal klonk toen de zon zich recht boven Molineux positioneerde en de strijd tussen een goed gedisciplineerde tegenaanval en een systematisch vloeiende passing-opstelling volgde, een sprankelende start voor elke neutrale liefhebber van het spel.

Vincent Kompany's 250ste competitiewedstrijd voor City verpest, Diogo Jota trok eerste bloed, het winnen van de bal van de Belgische verdediger en het kruisen van het binnen het strafschopgebied voor een loerende Helder Costa. Een mislukte poging, maar dit legde een markering voor de rest van het spel, dat de wolven zich ver van hun eigen hol wagen. Ondanks de voor de hand liggende poging tot belegering van het Wolves-doel en de statistische onderdrukking waarmee het West Midlands-team tijdens de wedstrijd te maken kreeg, ze gingen niet zacht de nacht in. Keer op keer, ze sloegen City op de teller, vordert door het midden door snelle passes uit te wisselen en te vertrouwen op de lange ballen van Ruben Neves en Joao Moutinho om de vleugelspelers langs de flanken los te laten, vernederend Benjamin Mendy veel te vaak. Deze samensmelting van tegendrukken, combinatiespel en voorzetten was goed uitgevoerd tegen de beste van het land door een ploeg die nog niet eens een hele maand samen heeft getraind - een pluim voor de toewijding van de kale Valencianista om vanaf het begin een team op te bouwen.

Hoewel Wolves behoorlijk in de gunst stond van Lady Luck in het doelpunt van Willy Boly dat met zijn hand werd gescoord, en een penalty die niet werd toegekend aan City toen David Silva van de grond werd geveegd, er is gewoon geen afbreuk aan de inspanning achter het opzetten van het systeem dat hen het 1-1-resultaat opleverde. Omdat de Portugese vleugelspelers de hele wedstrijd hinderlijk bleken te zijn met snelle voeten, Willy Boly channelt zijn innerlijke Lilian Thuram en blokkeert zowel de Silvas, en Rui Patricio met een oogverblindende wedstrijd die Raheem Sterling van 40 yards stopte met een save of the season-mededinger, Nuno Espírito Santo had veel positieve dingen te noteren in zijn onzichtbare kleine notitieboekje. Niet te vergeten, de ex-man uit Middlesbrough, het late optreden van La Masia Machoke, ondersteund door een altijd levendige ondersteuning in Molineux die de enkels brak, rechts en midden.