Schermen:de ongerepte kunst van het zwaardvechten

Schermen is een sport die betovert met een uiterst elegante bewegingsstroom en die kijkers op de rand van de stoelen houdt met plotselinge uitbarstingen van actie. Sommige mensen zijn echter nog steeds in de war en worstelen om te begrijpen wat de deal is met twee mensen die elkaar proberen te porren met die slappe zwaarden.

De waarheid is dat er verschillende versies van schermzwaarden zijn en dat ze een unieke set regels hebben. Dus, hier is een gids voor diegenen die geïntrigeerd zijn door de razendsnelle wereld van schermen.

In een notendop, schermen is een sport waarbij twee tegenstanders in een vlaag van zwaarden met elkaar in botsing komen. Geworteld in een lange en rijke traditie van zwaardvechten, is het eigenlijk ontwikkeld vanuit een niet-dodelijke militaire training. Deze kunst werd eerst aan de aristocratie onderwezen, maar na verloop van tijd verspreidde het zich naar andere lagen van de samenleving.

Maar als je bedenkt dat het niet zo populair is als sporten als voetbal of andere extreme sporten, komt het niet als een verrassing dat schermregels niet bepaald algemeen bekend zijn. Toch kunnen ze in eenvoudige bewoordingen en gemakkelijk te begrijpen worden uitgelegd.

Punten worden gescoord door 'aanrakingen' te landen, aanvallen die de gebieden raken die zijn aangewezen door de schermstijl van de wedstrijd. Daarover gesproken, er zijn tegenwoordig drie basistypen hekwerken en ze zijn allemaal genoemd naar het wapen dat wordt gebruikt.

Dus onthoud dat er niet slechts één type schermzwaard is.

De doelen zijn lies, nek en romp. Ze moeten worden geraakt met een punt van het zwaard, wat in de oude dagen van duelleren een dodelijke wond zou opleveren. Tegenwoordig is de punt bedekt met een ronde knop waardoor hij geen blauwgroen schade kan aanrichten.

Andere aanrakingen die niet aan de bovenstaande criteria voldoen, stoppen een wedstrijd, maar leveren geen punten op. Een treffer met de zijkant van een mes heeft in principe geen enkel gevolg of voordeel, terwijl "Recht van overpad"-regels helpen om situaties op te lossen waarin beide schermers elkaar tegelijkertijd raken.

De andere twee wapens die bij het schermen worden gebruikt, zijn degen en sabel .

De eerste is een ander stootwapen dat zwaarder is dan folie, een groter handvat heeft en geribbelde randen heeft. Degen stamt eigenlijk af van het duelwapen dat je misschien in films hebt gezien, een rapier. Een aanraking van een deel van het lichaam is voldoende om een ​​punt te scoren. In moet echter worden aangebracht met een punt van het zwaard, net als bij folie.

• De eerste is een ander stootwapen dat zwaarder is dan folie, een groter handvat heeft en geribbelde randen heeft. Degen stamt eigenlijk af van het duelwapen dat je misschien in films hebt gezien, een rapier. Een aanraking van een deel van het lichaam is voldoende om een ​​punt te scoren. In moet echter worden aangebracht met een punt van het zwaard, net als bij folie.

Interessant genoeg zijn de "Right of Way"-regels niet van toepassing en scoren beide schermers punten bij een gelijktijdige aanraking. Zoals je je misschien kunt voorstellen, laten de degen-vechtregels schermers toe om elkaar snel en furieus te hechten, wat de duels erg leuk maakt om naar te kijken.

• Wat betreft de sabel, de nakomeling van een beroemde cavaleriesabel die te paard wordt gebruikt, deze is uniek omdat deze zowel als stekend als snijdend zwaard wordt gehanteerd. Op het eerste gezicht kun je zien dat het breder en plat is dan andere zwaarden.

Het gehele bovenlichaam is aangewezen als doelwit bij sabelschermen (behalve handen). De reden hiervoor is dat wanneer het werd gebruikt door cavaleristen, elke snee onder het zadel het paard zou snijden. Het is interessant dat, in tegenstelling tot folie, aanvallen buiten dit gebied de actie niet stoppen. Ook doen beide zijden van het mes het goed in termen van het scoren van punten.

Hoewel je alleen de drie bovengenoemde schermzwaarden kunt gebruiken in officiële wedstrijden, is er een manier om je zwaard aan te passen. Dit kan door persoonlijke aanrakingen op de greep aan te brengen. Terwijl sabels meestal handgrepen in Franse stijl hebben met een afgeronde belbeschermer, hebben folies en degenen meer variatie.

De lengte van het zwaard kan ook variëren. Een volwassen zwaardblad valt meestal in het bereik van 85 cm - 96 cm. Kinderzwaarden zijn er in verschillende kleinere maten.

Wie deze discipline wil leren, moet zich in ieder geval niet bezighouden met het scoren van punten. In plaats daarvan moeten ze de vaardigheden van schermen onder de knie krijgen en leren hoe ze hun lichaam kunnen bewegen. Zowel verdediging als aanval zijn van het grootste belang om een ​​ervaren schermer te worden.

Er moet ook worden vermeld dat de fitnessniveaus onder professionele schermers uitstekend zijn. Naast alles is extreme flexibiliteit nodig om de techniek en bewegingen te perfectioneren.

Maar maak je geen zorgen als je je overweldigd voelt of niet kunt onderscheiden wat er gebeurt tijdens een professionele wedstrijd. Schermen is zo'n snelle sport dat elektronische systemen moesten worden ingevoerd om de scheidsrechters te helpen. Alle wedstrijdzwaarden hebben namelijk elektronische verbindingen en zelfs geoefende zwaarden kunnen erop worden gemonteerd.

Schermen is als snel schaken gecombineerd met dansen op de best mogelijke manier. Het stelt zelfs beginners in staat om vanaf het begin plezier te hebben. Maar om het echt onder de knie te krijgen, heb je nog een lange weg te gaan.

Ontwikkel dus een dieper begrip van verschillende soorten zwaarden en bijbehorende regels. Bekijk enkele professionele wedstrijden en profiteer van de vele video-tutorials die rondzweven.

Houd in gedachten dat glinsteren als een musketier er niet alleen gracieus en geweldig uitziet, het zet je ook op het snelle pad naar fitnesswinst.

Heb je ooit geprobeerd te schermen en wat is je favoriete zwaard?

[Schermen:de ongerepte kunst van het zwaardvechten: https://nl.sportsfitness.win/extreme-Sporten/Andere-Extreme-Sports/1002049579.html ]