De kunst van de uptrack

De kunst van de uptrack – Hoe maak je een efficiënt huidspoor

Larry Goldie – Eigenaar, hoofdgids bij North Cascade Mountain Guides

Eerst was er de openbaring. Het was een diepe dag, zestien centimeter nieuw en sneeuwde nog steeds. De aansluiting begon zoals velen doen, en ontmoette elkaar spontaan bij de trailhead met hetzelfde doel voor ogen. Ik was met mijn twee meest vaste skipartners. Onze spontane partner was een lokale hardman met de reputatie supersterk te zijn en echt steile huidsporen aan te brengen. Ik nam het eerste shift-breaking-pad en het duurde niet lang voordat ik klaar was om het over te dragen aan de volgende in de rij. We hadden afgesproken dat de meest efficiënte methode zou zijn om vooraan korte diensten te draaien, zodat we een stevig, gestaag tempo konden aanhouden.

Hardman nam het daarna over en zwaaide zijn ski's recht omhoog in de vallijn. Het terrein was hier niet al te steil, dus we volgden allemaal. Geleidelijk aan werd het huidspoor steiler en steiler. Tot zijn verdienste, zelfs als hij een spoor doorbrak, begon Hardman zich van ons weg te trekken. Om niet achter te blijven, hebben we het erin getrapt en harder gewerkt. Het gesprek stokte, de ademhaling nam toe, de stokken spanden onder de last, en toch trok Hardman zich terug. Al snel begon het vloeken, omdat we allemaal momenten hadden waarop we achteruit gleden in de baan. Toen we er eindelijk genoeg van hadden om ons vast te klampen aan het steile pad, besloten we ons eigen pad te doorbreken. Om beurten trappend in een lager gelegen baan, waren we al snel aan het praten, lachen en genoten we in het algemeen weer van onze skitour. De spanning die we in onze rug en armen hadden gehouden, begon af te nemen toen we in de groef kwamen van het werken met het terrein in plaats van ertegen te vechten. Toen we eindelijk de top van de bergkam naderden, was daar Hardman - we hadden hem gevangen! Het was een helder moment. Ik realiseerde me dat een kunstzinnige, esthetische uptrack niet alleen leuker was om op te touren, maar dat het zelfs sneller was! Gezien het feit dat 80% van de gemiddelde skitocht naar boven gaat, zou de klim dan niet ook leuk moeten zijn?

Vanaf die dag begon ik een uitgebreide studie van uptracks. Ik heb er een persoonlijke uitdaging van gemaakt om kickturns uit mijn trailbreak te elimineren en bestaande skintracks te verbeteren met goed geplaatste bewerkingen om de efficiëntie van de track te verbeteren. Het spel werd zien hoe weinig energie ik kon gebruiken om de heuvel op te komen. Daarbij evolueerden mijn uptracks van louter paden de berg op tot welsprekende, kunstzinnige tochten die een minimum aan energie vergen, een veilige route volgen en me voldoende informatie geven over het snowpack om te bepalen waar het beste skiën te vinden is. Houd er rekening mee dat uw huidspoor een erfenis is die u achterlaat - vaak wekenlang. Mensen zullen bijna altijd een gebroken pad volgen in plaats van een nieuw pad te creëren. Zelfs na een sneeuwval hebben skiërs de neiging om een ​​oude baan te heropenen in plaats van opnieuw te beginnen. Dus, ongeacht de kwaliteit van een bepaald nummer, blijft het vaak lang hangen. Met dit in gedachten loont het echt om het de eerste keer goed te doen.

Nu, om eerlijk te zijn, als een uptrack te lage hoek is, zal er energie worden verspild in de extra afgelegde afstand. Denk aan wandelpaden die je hebt gelopen. Als ze te steil zijn, kan zelfs een relatief kort pad de wind uit je handen nemen. Omgekeerd duurt een oud paardenpad dat nooit hoger is dan 10%, een eeuwigheid om enige hoogte te bereiken en smeekt je bijna om haarspeldbochten te verminderen. De gulden middenweg is het pad dat de mijl en de verticale lijn ongemerkt voorbij laat gaan. Dit is ook ons ​​doel op ski's. Begin met een hoek die aanvoelt alsof je aan het klimmen bent, maar niet zo steil dat je een spanning in je benen voelt. Houd er rekening mee dat de uptrack minder grip geeft bij elke skiër die hem beklimt, dus als je van plan bent om meerdere afdalingen te maken, is dit des te belangrijker. Vermijd vervolgens het gebruik van uw hielheffers. Ik weet dat dit voor velen van jullie een schok is en je zult waarschijnlijk hier stoppen met lezen, maar voor degenen onder jullie die wel verder lezen, is het eigenlijk efficiënter om te touren zonder je lifters omhoog. Uw paslengte neemt toe zonder de lifter en zorgt zo voor een efficiëntere beweging. Naarmate de uptrack gladder wordt bij gebruik, kunt u uw lifters optillen en nog steeds gemakkelijk beklimmen.

Er is een oud gezegde in berggidsen:"De beste beslissing is degene die de meeste opties openhoudt." Dit geldt ook voor de tracksetting. Zoek naar terrein waar je kunt reizen waar je wilt en draai waar je wilt, in plaats van je in steil, krap terrein te dwingen waar je je toevlucht moet nemen tot de gevreesde kickturn. Hoewel de kickturn ontegensprekelijk een cruciaal hulpmiddel is dat elke skiër zou moeten beheersen, mogen ze alleen worden toegepast wanneer dit absoluut noodzakelijk is. Het kiezen van een terrein waar je om een ​​bocht kunt lopen is niet alleen efficiënter, het elimineert ook de back-up van skiërs die bij de kickturns wachten op mensen voor hen.

Illustratie 1 =inefficiënte kick-turn baan. Afbeelding 2 toont efficiënt spoor.

Micro-terreinkenmerken zijn de sleutel tot een efficiënt huidspoor. Kleine bankjes in het terrein en vlakke gebieden rond bomen zijn ideale plekken om van richting te veranderen, een mooie stroom op gang te houden en je inspanningen te minimaliseren. Wanneer je gedwongen wordt een kickturn te maken, zijn er verschillende trucs die het voor iedereen gemakkelijker maken. Zoek eerst naar zachte sneeuw om je kickturn te maken (hopelijk is dit overvloedig en kan het niet worden vermeden). Probeer de opwaartse baan iets af te vlakken als u de bocht in- en uitgaat en zorg voor een goed platform waarop u de bocht kunt maken.

Een ander belangrijk aspect van een goede skintrack zijn de lange verplaatsingen tussen richtingsveranderingen. Lange overtochten zijn op veel manieren nuttig. Allereerst laten ze je toe om meer terrein te bestrijken en te zien hoe de sneeuw op verschillende aspecten is. Dit cruciale aspect van een tour gaat vaak verloren bij de skiër die steil de vallijn opgaat. Terwijl je baan een veilig pad de berg op moet volgen, vermijdt een sluwe route blootstelling aan gevaarlijke hellingen terwijl het de mogelijkheid biedt om indicatorhellingen te vinden waar je on-the-fly stabiliteitstests kunt uitvoeren (zie Off-Piste XXV maart 2005), waardoor waardevolle lawine-informatie zonder onnodige tijd te verliezen op uw tour. Een goed doordachte route stelt je in staat om je uit te spreiden over lawine-terrein en je te hergroeperen in veilige gebieden om de omstandigheden te bespreken en als groep beslissingen te nemen. Ten slotte, door je traverses lang te houden, heb je minder kans dat skiërs boven elkaar worden gestapeld in het geval van een lawine.

Als u door heuvelachtig terrein reist, moet u contouren om de rollen heen in plaats van erop en eroverheen. Hierdoor kunt u het hoogteverlies tot een minimum beperken en kunt u een constante helling afdalen als u op uw piste moet skiën. Denk na over het volgen van de ligging van het land, rekening houdend met het feit dat het terrein zich vaak herhaalt. Hiermee bedoel ik dat rotslagen vaak onder een bepaalde hoek liggen, richels of geulen vaak op regelmatige afstanden van elkaar zijn geplaatst, banken meestal in dezelfde richting hellen en de kwaliteit van sneeuw vaak constant beter of veiliger is op een bepaald aspect. Door aandacht te besteden aan deze kenmerken kunt u ze in uw voordeel gebruiken.

Een goed opgezette baan is kunstig in de manier waarop het je groep met maximale snelheid en minimale inspanning door het terrein beweegt. Je creëert een reiscorridor waar andere mensen van zullen genieten of je over zullen vervloeken, soms voor lange periodes. Ik stel hierbij een uitdaging voor aan skiërs en track setters overal; probeer een aantal van deze tools in je volgende uptrack op te nemen en kijk of je niet minder energie gebruikt, sneller klimt en meer plezier hebt. Wordt het niet tijd dat je een eigen openbaring krijgt?

Larry Goldie is mede-eigenaar van North Cascades Mountain Guides en een IFMGA-gecertificeerde berggids.

[De kunst van de uptrack: https://nl.sportsfitness.win/sport--/Sportkleding---Gear/1002055077.html ]