Kung Fu-technieken in slangenstijl

Onderscheiden door cirkelvormige beweging bij het leveren van parries en aanvallen, kungfu-slangstijl maakt gebruik van een rechtopstaande, mobiele houding in tegenstelling tot de paardenhouding die door de meeste andere stijlen wordt gebruikt. Deze mobiele houding maakt snelle vorderingen en uitwijken mogelijk. Omdat slangenstylisten wordt geleerd om vanuit rust naar volledige aanval te springen, ze gebruiken geen voorbereidende houdingen. Snake-stylisten vertrouwen op snelle, afwisselend jabs evenals dobberen en weven om tegenaanvallen te ontwijken.

Shaolin Snake-stijl

In tegenstelling tot andere diertechnieken (kraan, luipaard, tijger en draak), de snake-stijl maakt geen gebruik van harde ponstechnieken. Bij een aanval, de slangenstylist richt zich op de kwetsbare plekken van een tegenstander, bijv. ogen, keel en lies. Vingertoppen en handpalmen slaan met doordringende kracht. Deze techniek vereist “ting” of luisterenergie en wordt ontwikkeld via “sticking hands” en andere oefeningen. Terwijl de tijgerstijl luidruchtige uitademingen gebruikt om tegenstanders bang te maken, de slangstijl probeert de aanval van een vijand te neutraliseren met een minimum aan puffy. Het benadrukt de ritmische ademhaling en het gelijktijdige gebruik van slagen en blokken.

Snake Fist (She Quan)

Hoewel de oorsprong onbekend is, deze stijl is geëvolueerd naar twee scholen:een uit Zuid-China en de andere uit een Shaolin-tempel. Beide gebruiken vergelijkbare vechttechnieken. Bijvoorbeeld, de jager bootst de soepelheid van een slang na om de aanval te starten. De vuist stelt de kop van de slang voor, vingers vormen de tong van een slang en benen bewegen als de staart van een slang. Beide scholen benadrukken het gebruik van vingeraanvallen op de ogen van de tegenstander en andere drukpunten, evenals snelheid.

Zuidelijke slangstijl

Een relatief jonge stijl die dateert uit de late jaren 1800, de zuidelijke slangenstijl maakt gebruik van klassieke Shaolin-technieken met harde stoten vermengd met vloeiende Wing Chun-bewegingen. De zuidelijke stijl maakt gebruik van een meer open, rechtopstaande houding. In tegenstelling tot de meer uitgebalanceerde mix van stoten, gezamenlijke sloten en grepen gezien in andere stijlen, de zuidelijke stijl richt zich alleen op een verscheidenheid aan stoten.

Python-stijl

Deze stijl maakt gebruik van gezamenlijke sloten, worpen en immobilisaties om een ​​tegenstander neer te halen. Met de nadruk op schijnbewegingen, de jager leert niet alleen slagen, maar ook technieken om te maskeren welke slag of gewrichtsslot wordt gegooid.

Witte Slang (Bai She Tu Xin)

Vingers bootsen de gevorkte vorm van de tong van de slang na. De wijs- en middelvinger strekken zich uit terwijl de overige vingers in de handpalm worden gevouwen. Deze aanval is gericht op de ogen of andere zachte delen van een vijand.

Slang komt uit zijn gat (Qing She Chu Dong)

Vingers knijpen samen om de vorm van het hoofd van een cobra te vormen en slaan dan toe. De beweging kan ook worden omgekeerd of omgekeerd om een ​​aanval op de keel of ogen te blokkeren. Stylisten slaan toe met een gebogen elleboog.

Waterslang zwemt naar de oppervlakte (Shui She Shang An)

Een omgekeerde techniek die toeslaat op drukpunten rond de keel en oksels.

[Kung Fu-technieken in slangenstijl: https://nl.sportsfitness.win/martial-Arts/Martial-Art-Technieken/1002045894.html ]