Britse studenten werden met de dood bedreigd na een mislukt avontuur in IJsland. We horen hun kant van het verhaal...

Niet lang nadat het team weer in veiligheid was gebracht, werden ze zwaar bekritiseerd door lokale IJslanders omdat ze onvoldoende voorbereid en te ambitieus waren.

Mensen waren verontwaardigd dat de Britten ICE-SAR, een door vrijwilligers gerunde organisatie die draait op donaties, zo vaak gebruikten zonder ze schijnbaar terug te betalen voor de kosten van de redding. (Het team doneert in feite de winst van hun film aan ICE-SAR.)

Reacties op YouTube op hun expeditie-pilootvideo omvatte het volgende:

Via sociale media werden doodsbedreigingen aan de jongens gericht. Zelfs IJslandse parlementsleden begonnen zich in het debat te mengen.

Karl Garðarsson, een IJslands parlementslid voor de Progressieve Partij, schreef op Facebook :“Dit wordt een dure grap. Is het niet normaal dat de wandelaars in kwestie betalen voor hun redding?”

In de afgelopen jaren heeft IJsland een aanzienlijke toename gezien in het aantal toeristen dat het eiland bezoekt, velen gaan de wildernis in op avontuurlijke expedities.

Een ander parlementslid merkte op dat reizen als deze gewoon "buitensporig duur plezier" waren.

Zijn er te veel mensen die 'avonturiers' willen zijn en zichzelf in gevaar willen brengen op enkele van de wildste plekken op aarde?

We spraken met teamleider Charlie Smith en teamlid Archie Wilson over hun mening over de noodlottige missie, de reactie van IJslanders online en of het iets is dat ze opnieuw zouden proberen.

Was het Coldest Crossing-team goed voorbereid op deze verraderlijke missie?

"Ja, 100 procent", zegt Smith. “We waren ons als team al bijna een jaar aan het voorbereiden en ik blijf erbij dat we allemaal de uitdaging aangingen. De geruchten en onjuiste uitspraken op sociale media hebben het verkeerde verhaal van onze oversteek alleen maar in stand gehouden.”

Online reacties uitten hun bezorgdheid dat de jongens te jong en te onervaren waren om de IJslandse wildernis zonder hulp aan te gaan.

Anderen waren van mening dat het team de verkeerde tijd van het jaar had gekozen om te reizen (wanneer ze onvermijdelijk weersproblemen zouden tegenkomen) en kiezen voor de verkeerde uitrusting .

Wilson geeft toe dat er een paar fouten waren. “We hebben verkeerd berekend hoe lang het zou duren. We dachten een maand, maar ik denk dat 40-45 dagen realistischer zou zijn geweest.”

Smith houdt vol dat het team genoeg ervaring had in plaatsen als Rusland en Afrika om een ​​dergelijke missie op zich te nemen.

Kijken naar hun achtergronden , het is duidelijk dat ze een sportieve ploeg zijn - gezamenlijk hebben ze eerder de marathon van Londen gelopen, in de zomer IJsland te voet doorkruist, betrokken bij Tough Guy-runs, skiraces en backcountry-tochten in de Alpen. Maar is deelname aan door scholen georganiseerde CCF-expedities en het lopen van marathons voldoende?

Wilson geeft toe dat Smith het enige lid van het team was dat eerder een missie van deze lengte en uithoudingsvermogen op zich had genomen. “Ik heb veel expedities van een tot twee weken gedaan in het VK. We hebben allemaal zeer hoge normen voor eerste hulp, maar Charlie had over het algemeen de meeste ervaring omdat hij eerder [IJsland had doorkruist]."

Beiden waren het erover eens dat de media de feiten van de missie buiten proportie hadden opgeblazen. "Het verhaal van "drie Britse jongens die gered moeten worden door IJsland" was sexyer dan de feiten," zei Smith.

ICE-SAR heeft een verklaring  uitgebracht de feiten laten zien van wat er op de missie is gebeurd. De dienst blijft hun steun betuigen aan de bemanning van The Coldest Crossing en herhaalt dat de jongens hebben geluisterd en hun veiligheidsadviezen hebben opgevolgd - in tegenstelling tot de mediahype die suggereerde dat de jongens roekeloos en dwaas waren.

Was de verontwaardiging van de IJslandse gemeenschap over de drievoudige reddingen een overdreven reactie?

“Er werd al vroeg zeer beperkte informatie gerapporteerd die ons afschilderde als roekeloze ontdekkingsreizigers die zich niets aantrekken van de gevolgen van onze acties of de mensen van IJsland. Dat is helemaal niet waar”, zegt Smith.

“We zijn in een politiek probleem gegooid dat dieper gaat dan The Coldest Crossing. Het debat over de vraag of toeristen moeten betalen voor zoek- en reddingsacties is aan de gang – niet alleen in IJsland maar wereldwijd.”

Er was deze week publieke verontwaardiging in Noord-Wales toen het Llanberis Mountain Rescue Team wandelaars moest redden die probeerden Snowdon te beklimmen op nieuwjaarsdag .

"We hadden bijna constant contact met ICE-SAR, vooral om eventuele problemen te voorkomen en hun advies stipt op te volgen."

ICE-SAR-projectmanager Guðbrandur Örn Arnarson herhaalde dit in een rapport over de missie :"Voor alle duidelijkheid:het team was niet onverantwoordelijk [sic]  en slecht uitgerust.”

Toen het team voor de derde keer gedwongen werd hun missie te verlaten, werd ze door ICE-SAR benaderd via. satelliettelefoon die een helikopter stuurde om hen te redden die aan het trainen was in het nabijgelegen gebied.

"Als je elke keer zou luisteren als iemand je vertelde iets niet te doen, zou er nooit iets geweldigs worden bereikt"

Op de vraag of ze een soortgelijke missie nog een keer zouden proberen, zeiden beide studenten ja en Wilson voegde eraan toe:"Maar ergens warmer, niet in IJsland!"

"De hele reden achter het doen van The Coldest Crossing was om mensen te laten zien dat je, ongeacht je leeftijd, ongelooflijke dingen kunt doen", zegt Smith.

“We zijn niet de beste avonturiers of ontdekkingsreizigers, maar we hebben iets waar we in geloofden en het is gelukt om het te realiseren. Het heeft maanden van hard werken, toewijding en doorzettingsvermogen gekost, maar het is ons gelukt.”

"Als je elke keer zou luisteren als iemand je vertelde iets niet te doen, zou er nooit iets groots worden bereikt. Door van deze ervaring te leren, kunnen we terug naar de tekentafel. ”

Uiteindelijk verliep de missie niet zoals gepland, maar Smith laat zich niet weerhouden om nog een poging te wagen. “Het doet niets af aan onze fundamentele missie:meer mensen naar buiten halen. Als de wereld wil dat jonge mensen thuis op hun telefoon zitten, het zij zo, maar ik denk niet dat de wereld dat wil.”

“Ondanks alle negativiteit rond dit verhaal, hebben we net zoveel steunbetuigingen ontvangen. Mensen zijn enthousiast en trots op wat we hebben gedaan. Daar moeten we naar luisteren.”

[Britse studenten werden met de dood bedreigd na een mislukt avontuur in IJsland. We horen hun kant van het verhaal...: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/beklimming/1002048012.html ]