Ouders:behandel het basketbalveld als een schoolklas

Stel je voor dat je een leerling in een klaslokaal bent.

Je zit aan je bureau.

Werkboek geopend, rode en blauwe pennen in de aanslag, liniaal zit mooi op tafel, opgewonden voor weer een dag super spannende wiskundelessen.

Je leraar loopt de kamer binnen.

(lijkt tot nu toe een vrij typische schooldag)

Vervolgens, dingen beginnen een beetje vreemd te worden...

Achter je leraar staat een lange rij van 40 volwassenen.

Ze volgen de leraar de klas in, spreiden zich gelijkmatig uit langs de zijkanten van de kamer, en begin dan rustig met elkaar te kletsen.

Het zijn "de ouders".

En ze zijn hier om de wiskundeles van vandaag te kijken.

"Dat is een beetje raar, maar oke, wat dan ook" - denk je bij jezelf.

De leraar geeft een korte uitleg van de wiskundige problemen waar je vandaag in de klas aan gaat werken, en dan leg je je hoofd neer en ga je aan het werk.

Vrijwel meteen beginnen de ouders te schreeuwen.

> "Zorg ervoor dat je de twee draagt!"

> "Hoe ben je in hemelsnaam aan DIE oplossing gekomen?"

> "Je had deze methode moeten gebruiken!"

Er klinkt luid geschreeuw vanuit alle vier de kanten van de kamer.

En het ergste...

Iedereen roept iets anders.

Je leraar legde één methode uit, Little Freddie's ouders schreeuwen om een ​​andere methode, en Big Johnnie's ouders denken dat ze alle drie idioten zijn.

Je bent zo verward als een kangoeroe op een golfbaan.

Uitzoeken welke methode je moet gebruiken om het wiskundige probleem op te lossen, wordt in deze chaotische omstandigheden vrijwel onmogelijk.

Mijn punt met dit verhaal?

Terwijl 99% van de gewone mensen het bovenstaande scenario in de klas absurd zou vinden als het echt zou gebeuren, iedereen lijkt blindelings over het hoofd te zien wanneer precies hetzelfde gebeurt op een basketbalveld.

Denk er over na...

In het midden van een basketbalwedstrijd van groep 5 hoor je:

"Schieten!"

"Stel het in!"

"Ga naar de hoepel!"

"Volg je schot!"

...allemaal tegelijk.

Dit helpt het team NIET.

Dus, wat moeten ouders doen in plaats van het hele spel instructies uit te schreeuwen?

Laten we bespreken...

Waarom ouders geen "zijlijncoach" zouden moeten zijn

Er zijn allerlei soorten ouders in de wereld van de jeugdsport.

Sommigen hebben geen ervaring en willen gewoon dat hun kind betrokken is bij een activiteit...

Sommigen speelden zelf jeugdsporten en willen diezelfde ervaringen voor hun kind...

Sommigen hebben het spel zelfs op hoog niveau gespeeld, en weet misschien wel meer over basketbal dan de coach van het team van hun kind.

Maar of je nu de ouder bent die het spel echt kent of degene die het nog nooit eerder heeft gespeeld, de rollen bij het spel van uw kind zullen altijd exact hetzelfde zijn.

1. Speler
2. Scheidsrechter
3. Trainer
4. Toeschouwer

Als ouder, je bent er als toeschouwer.

Dit betekent dat het jouw rol is om naar het spel te kijken en de spelers aan te moedigen.

Het betekent ook dat jouw rol is: niet coach of scheidsrechter zijn.

(tenzij je je aanmeldt voor die rol, natuurlijk)

Zelfs als je het beter weet dan de volwassenen die bij het spel betrokken zijn, het is nog steeds belangrijk dat je je rol onthoudt en coaching vanaf de zijlijn vermijdt, voor een aantal redenen.

1. Het brengt je kind in verlegenheid

Het verbaast me vaak dat de ouders die constant schreeuwen vanaf de tribune zich niet schamen voor hun eigen gedrag…

Maar de realiteit is dat veel van die ouders veel te veel geïnvesteerd hebben in jeugdsporten om die schaamte te voelen of te erkennen.

Echter, hun kinderen zeker.

Geen enkele atleet wil op de tribunes kijken om zijn moeder of vader te zien schreeuwen tegen de coach of de andere spelers in het team, ongeacht de leeftijd.

Mensen zeggen vaak dat een goede scheidsrechter niet mag worden gehoord of herinnerd...

We zullen, als dat waar is voor de scheidsrechter -- wie is dat eigenlijk? Aan de rechtbank en het handhaven van de regels -- dan is het zo vooral geldt voor een toeschouwer/ouder.

2. Het is niet goed voor het team

Zelfs als je doen beter weten dan de coach, instructie schreeuwen vanaf de zijlijn als ouder is nog steeds verschrikkelijk voor elk team.

Het maakt niet uit hoe eenvoudig een instructie je denkt te schreeuwen, op een gegeven moment gaat het in tegenspraak met wat een coach het team heeft verteld.

Dit zorgt voor verwarring, wat dan stress geeft, wat dan voor slechte prestaties zorgt.

Elke sportcompetitie voor jongeren in heel Amerika heeft openingen voor coaches.

Als je die rol wilt vervullen, dat kan je zeker...

Maar als je als ouder toeschouwer bij een wedstrijd bent, laat de coaches coachen.

3. Je kind zal stoppen met naar de coach te luisteren

In de meeste gevallen, kinderen vertrouwen hun ouders van nature.

Als je ze vertelt dat iets waar is, ze geloven je.

Daarom, als je de coach ondermijnt, uw kind zal doorgaans geloven dat u gelijk hebt en dat de coach ongelijk heeft.

Zelfs als je maar iets kleins uitdaagt, Door tegen uw kind te zeggen dat u het beter weet dan hun coach, zal dit hen uiteindelijk aanmoedigen om te stoppen met het respecteren van en luisteren naar die coach.

uiteindelijk, als coachen vanaf de zijlijn iets is dat je heel regelmatig doet, het kan zelfs leiden tot veel grotere problemen met gezagsdragers in elk aspect van het leven van uw kind.

4. Het moedigt het recht aan

De coaches van uw kind voortdurend uitdagen door vanaf de zijlijn te schreeuwen, kan een veel grotere impact hebben dan u misschien denkt.

Als uw kind u meestal ziet huilen en klagen als iets niet naar wens gaat, het leert hen hetzelfde te doen.

Sport is bedoeld om mensen op te bouwen en hen te helpen uitdagingen te overwinnen, maar als ouders coaches ondermijnen, het kan in plaats daarvan rechten creëren.

Wat ouders/toeschouwers in plaats daarvan zouden moeten doen:

De bedoeling van dit artikel is om de manier waarop sommige ouders handelen bij de spelletjes van hun kind te corrigeren, maar dit wil zeker niet zeggen dat coaches je niet bij de wedstrijd willen hebben.

We willen gewoon dat je je rol onthoudt als je daar bent.

Hier zijn een paar dingen die je kunt doen in plaats van instructies vanaf de tribune te schreeuwen.

1. Leer respect

Misschien is de ergste impact die constant schreeuwen vanaf de zijlijn kan hebben, je kind te leren gezag niet te respecteren.

Ze willen jouw voorbeeld volgen, en coaching vanaf de zijlijn is een voorbeeld van klagen als dingen niet gaan zoals je denkt dat ze zouden moeten.

In plaats daarvan, ouders die hun rol kennen, moeten hun kinderen leren alle coaches te respecteren, net zoals je een leraar in de klas zou doen.

Zelfs als je kind voor een coach speelt die geen idee heeft wat hij doet, op zijn minst, je kunt hem nog steeds leren respect te hebben voor een volwassene die zijn tijd opgeeft aan jeugdsporten.

2. Moedig aan en wees positief

Begrijp me niet verkeerd...

Je kunt nog steeds lawaai maken zonder een "slechte" toeschouwer te zijn.

Het blijft een sportevenement, ten slotte...

Maar in plaats van "Schiet erop" of "Kom op" of "Haal de bal naar binnen, "juich gewoon voor goede spelen en blijf positief tegenover iedereen op het veld.

3. Als je jezelf niet kunt helpen, Stil

Het spijt me dat ik zo openhartig ben, maar het is de waarheid...

Wat zei je moeder altijd?

“Als je niets aardigs te zeggen hebt, zeg dan helemaal niets.”

Het klinkt misschien oubollig, maar zulke uitspraken bestaan ​​niet voor niets.

En in de wereld van het ouderschap in de jeugdsport, deze is zeker van toepassing.

Niet iedereen kan alleen maar aanmoediging roepen en altijd positief blijven.

Als het niet gemakkelijk voor je is om je emoties te beheersen terwijl je je stem verheft, blijf dan gewoon stil.

Laat me hier duidelijk over zijn...

Niet alle ouders zijn slecht.

In feite, 99% van hen zijn geweldig.

Het lijkt alsof iedereen wel een “horror”-verhaal heeft over slechte oudertoeschouwers bij jeugdsportevenementen, maar de realiteit is dat er veel meer goede ouders zijn dan slechte.

En de waarheid is, de meeste ouders hebben goede bedoelingen als het gaat om het bijwonen van een wedstrijd, maar sommigen kwetsen onbedoeld de jeugdsportervaring voor hun kind door er veel te veel bij betrokken te zijn.

Als je niet zeker weet wat voor soort toeschouwer je bent, onthoud gewoon behandel het basketbalveld als een klaslokaal .

Je zou niet langs de zijkanten van de klas staan ​​en instructies schreeuwen naar een leraar of een andere student, dat moet je dus niet doen bij een jeugdsportwedstrijd, of.

Wetende dat je rol als ouder simpelweg is om naar de wedstrijd te kijken, steun het team, en moedig alle betrokkenen aan om een ​​positieve ervaring voor uw kind te creëren.

[Ouders:behandel het basketbalveld als een schoolklas: https://nl.sportsfitness.win/sport--/basketbal/1002040655.html ]