Zidane is de weg

In zakelijke termen, De slagkracht van Perez is ongeëvenaard in Spanje. De invloed die hij uitoefent in de bouwsector betekent dat hij elk huis in een straal van tien mijl in puin kan veranderen om een ​​gigantische versie van de Bernabeu te bouwen. Gelukkig, zijn ego is nog niet tot zulke stratosferische hoogten geschoten. Florentino is een zakenman met stamboom, een miljardair die weet hoe hij het grote geld moet houden terwijl hij ook geld uitgeeft. En hij is toevallig ook president van Real Madrid.

Als voorzitter, echter, zijn beide regeringen waren grotendeels teleurstellend. Real Madrid tekent altijd spelers. Real Madrid daagt de hele tijd uit voor titels. Real Madrid is tweede te vaak. De ultra's zijn ziek van zijn onzin, de algemene media halen hem steeds uit elkaar en de spelers zelf zijn gedesillusioneerd over de richting van dit nieuwste 'Project'.

Je weet dat de zaken uit de hand lopen als Cristiano Ronaldo, ego gepersonifieerd op het speelveld, gaat en zegt dat er iets mis is. Sinds het vertrek van Mourinho in het Bernabeu zijn er scheuren ontstaan ​​vanuit de kleedkamer naar de bestuurdersbox op de terrassen. De Portugees begon met de grootste kardinale zonde in Madrid:San Iker uit het eerste elftal laten vallen. Zie, de Portugees zelf werd niet veel later gedumpt.

Zijn vervanger was de gelukkige opa, Carlo Ancelotti. Hij bracht een schijn van stabiliteit, verenigde de kleedkamer en daagde uit voor de grote titels. Ancelotti won zelfs de felbegeerde 'Decima' - de 10e Europacup waar de fans van Madrid opscheppen. Altijd. Nog, 12 maanden en een seizoen zonder trofeeën later, de Italiaan pakte zijn koffers en kreeg te horen dat hij verder moest gaan. De reden? Barcelona won een ongekende tweede treble in de geschiedenis, geleid door de meest gevreesde aanvallende drietand ter wereld.

Perez toonde weer zijn trigger-happy karakter, de Italiaan ontslaan, hun enige realistische kans om de Barca-moloch uit te dagen. En dan, als een idioot, hij benoemde de dikke Spaanse ober, Rafael Benitez. Dus, een samenvatting is hier noodzakelijk - Mourinho-saga, Casillas uitgang, Ancelotti vertrek. Tussenin, Sergio Ramos - de aanvoerder en symbool van het moderne Real Madrid was ook bijna vertrokken. Er gingen ook geruchten over een vertrek naar de hoeksteen van de Blancos - Cristiano zelf ergerde zich aan de benoeming van Benitez.

Na een nederlaag met vier doelpunten thuis tegen hun eeuwige rivalen, gevolgd door een verschrikkelijk gelijkspel naar een worstelend Valencia, De droom van Benitez was voorbij in Madrid. Gestart als een afwijzing, Perez nam misschien zijn eerste slimme beslissing ooit als president en benoemde Zinedine Zidane. Ja, je hebt de naam misschien wel eens gehoord. Een voormalige legende van een speler, een voormalig assistent-coach toen La Decima werd gewonnen, en een voormalige held van Real Madrid had nu de leiding. Zidane was in zijn speeltijd niet bepaald een schreeuwende stem in de kleedkamer. Niet bepaald een leider op het veld. Maar hij had zijn charme, zijn charismatische manier van spelen en was een inspiratie. Het helpt ook dat hij als speler zelf alles heeft gewonnen wat het spel te bieden heeft. Dit, bovenal, betekent dat hij het respect van de kleedkamer afdwingt.

En er zijn vroege tekenen van belofte van de ambtstermijn van de Fransman. Zeker wel, er zijn blips in de vorm geweest, en blessures om mee om te gaan. Zidane echter, werkt momenteel samen met het team van Benitez. Niet één sneed naar zijn eigen beeld, zijn soort voetbal spelen. Nutsvoorzieningen, meer dan ooit, de club heeft een manager nodig die de tijd heeft om zijn stempel op het eerste elftal te drukken. Dit is het moment om een ​​team op te bouwen dat het kan opnemen tegen Barcelona en Atletico Madrid.

Sinds 2009, Real Madrid heeft zes trofeeën in de wacht gesleept. Een sombere terugkeer voor de rijkste club ter wereld - een terugkeer die laat zien hoe slecht het eerste team wordt beheerd. Aangezien jonge spelers het elders goed doen of de banken opwarmen, supersterren komen. Met een reputatie van aanvallende en virtuoze spelers voor hun nationale teams of vorige clubs, deze spelers willen altijd op het veld staan.

Echter, er mogen er maar elf tegelijk spelen, en niet alle supersterren passen in de mal. Er moet een balans zijn, een speelstijl en een visie voor het voetbal dat Real Madrid speelt. De beste teams laten het spel er heel eenvoudig uitzien, vooral wanneer hun teams binnen enkele jaren meerdere transities ondergaan.

Het is deze transformatiecyclus waarvoor Real Madrid niet het geduld heeft om een ​​stabiele voetbalfilosofie te hebben. Gewoon de duurste contracteren en de beste spelers van het continent meenemen om de banken in het zonnige Spanje te verwarmen, is de Real Madrid-manier geworden. Het werkt goed als merkidentiteit, maar als voetbalclub, het mislukt jammerlijk.

Zidane is cruciaal voor de toekomst van Real Madrid. Zoals aangetoond door Pepe en Ronaldo, hij heeft de steun van zijn ploeg. Hij heeft hun respect en is erin geslaagd om ze binnen enkele maanden na zijn benoeming samenhangend te laten spelen. Maar daarboven, in het opdoemen op de tribunes, het grote spook van Perez is moeilijk te negeren. Terwijl de Clasico dichterbij komt, Zidane is zich er terdege van bewust dat een goed resultaat de norm is voor de Bernabeu hotseat. En als hij van plan is nog veel langer te blijven, hij kan alleen maar hopen dat hij de toorn van Florentino bespaard blijft.

Het maakt niet uit hoeveel de ultras zingen 'Florentino, ontslag nemen!', hij gaat nergens heen. Men hoopt in het belang van de hoofdstad club, dat Zinedine Zidane niet wordt gevraagd om verder te gaan. Dat is het gezang dat de ronde moet doen in het Bernabeu, de fans moeten zingen dat Zidane hoofdcoach blijft.

Geef hem de tijd, Florentino – voor Zidane is de toekomst van Real Madrid.