4 verwondingen die voortkomen uit waterpolo en hoe ze te vermijden

Als waterpolospeler moet je behendig zijn om te voorkomen dat je wordt geduwd of geraakt. Aangezien je elke belangrijke spier in je lichaam moet gebruiken om aan te vallen of te verdedigen, moet je je schouders, rug, heupen en knieën onder controle hebben. Dit is ook precies de reden waarom één ernstige blessure aan een spier een afscheidscadeau kan trekken voor je carrière als waterkeeper.

Nu, aangezien het grootste deel van je lichaam kwetsbaar en onbeschermd is wanneer je onder water bent, is de kans dat je geraakt wordt door de vleermuis op je ledematen of de bal op je hoofd bijna te vermijden. Maar dat is niet het enige soort blessures waar je bang voor moet zijn.

Niet alle verwondingen hoeven per ongeluk te gebeuren. Sommige zijn opzettelijk. Waterpolo komt met zijn aandeel in bijten, stoten, klauwen, gutsen en verschillende andere manieren om elkaar te spietsen. En als je op de een of andere manier door het vandalisme heen kunt komen, kun je gewoon niet op tegen de grote hoeveelheden chloor in het water.

Omdat ik al sinds mijn middelbare schooltijd lid ben van de waterpoloclub, weet ik het een en ander over ongedeerd blijven tijdens het spetteren.

Ik heb de meest voorkomende en dodelijke verwondingen opgesomd die je in je leven als waterpolospeler moet dragen. Hier zijn de 4 blessures samen met bonustips die ik in mijn carrière heb opgepikt om je er doorheen te helpen.

1. Herschudding

Waterpolo is een harde en agressieve sport; dat valt niet te ontkennen. Het heeft een groot aantal kopstoten, ellebogenstoten en schouderstoten. Spelers zwaaien altijd gevaarlijk met hun armen en een klap op het hoofd kan een ernstige hersenschudding tot gevolg hebben. Zelfs minus de fysieke aanvallen, kan de snelheid waarmee de bal wordt gegooid (die soms maximaal 50 mijl per uur is), ook een hersenschudding veroorzaken. Het belangrijkste is dat als je een keeper bent, je een groter risico loopt op een hersenschudding.

Hoe te vermijden : Nou, om eerlijk te zijn, beschermende hoofddeksels kunnen weinig of niets doen om u te behoeden voor hersenschudding. En toch zeg ik dit:stap niet in het water zonder een helm op. Een andere geweldige tactiek die me heeft geholpen mijn hoofd veilig te houden, was door de holte van een helm te bekleden met een laag (of twee) noppenfolie. Heb je je ooit afgevraagd waarom delicate stukjes porselein in noppenfolie worden gewikkeld voordat ze worden verzonden? Het is omdat ze de schok voor een groot deel kunnen absorberen, waardoor de delicate structuren binnenin (lees:je hersenen) worden gespaard.

2. Gezichtsverwondingen

Gezichtsblessures zijn typische maar acute blessures bij waterpolospelers. Af en toe krassen en sneden zijn niet iets dat niet na verloop van tijd kan genezen. Maar aangezien je gezicht de meeste van je zintuigen heeft, brengt het je wel in een moeilijke positie. Je kunt je neus breken door een elleboogstoot, of je oogbollen krabben dankzij de nagels van een tegenstander (soms je teamgenoot).

Tijdens het onderzoek voor het schrijven van een proefschrift ontdekte een student dat er 269 gevallen zijn geweest waarin spelers klaagden over geperforeerde trommelvliezen. Hierdoor kwam de behoefte aan beschermende kleding op de voorgrond. Aandoeningen aan uw ogen en oren kunnen een blijvende wond zijn en uw handicap voor altijd achterlaten. Een klap in je gezicht kan zelfs een gebroken paar snijtanden betekenen.

Hoe te vermijden :Misschien vind je het vernederend om een ​​waterbril op te zetten als geen van je teamgenoten er zin in had om er een te dragen. Ze pesten je misschien een beetje. Maar laat dat je er niet van weerhouden om preventieve zorg te nemen. Om uw gebit te beschermen kunt u een gebitsbeschermer dragen. Je moet ook je huid beschermen tegen het chloorgehalte in het water. Probeer zwemkleding met lange mouwen te dragen om de blootstelling aan de chemische stof te beperken.

3. Labrumscheur (SLAP-laesie)

Je schouder is vaak een zwak slachtoffer als het gaat om waterpoloblessures als gevolg van werpactiviteiten boven je hoofd. Je moet toegeven dat het bewegingsgemak voor een groot deel wordt belemmerd door water. Het optillen en bewegen van uw schouder kan moeilijk zijn tegen het sjorrende water. Maar meestal is de kans groot dat u tijdens het blokkeren van een aanval een spiercontusie op uw schouder krijgt. Dit kan resulteren in een scheur in het labrum of een draaiend manchetletsel waardoor een verplaatste schouderkom kan ontstaan.

Hoe te vermijden : De gemakkelijkste manier is om schoudervullingen van vezels te dragen. Maar het enige probleem is dat het grootste deel ervan je kan belasten. Ga dus voor de lichtste optie. En als u ondraaglijke pijn in uw schouder heeft, wacht dan niet langer. Ga direct op controle. Afhankelijk van de ernst van de scheur, kan een operatie nodig zijn. Uw arts/arts kan u vragen om ook fysiotherapie te doen.

4. Wervelkolomblessures

Bij elke watersport wordt flink gezwommen en waterpolo is daarop geen uitzondering. De herhaalde rotatie van de cervicale wervelkolom tijdens het zwemmen in de vrije slag is de oorzaak van nekpijn bij waterpolospelers. Hoewel dit triviaal lijkt, kan aanhoudende nekpijn leiden tot een acute draaihals, waardoor uw ruggenmerg verstijft en de wervelvloeistof opdroogt. Ook als u gedurende een lange periode in het water blijft spelen zonder pauzes, of als u te veel traint in het water, kunt u artrose krijgen

Hoe te vermijden : U kunt bij de autoriteiten of het management dat verantwoordelijk is voor de organisatie van de wedstrijd om waterrugplanken vragen. Op persoonlijk vlak zou je een halskraag kunnen laten maken volgens jouw maten. Zelfs als je het niet in het zwembad draagt, houd het dan bij het dek bij de hand. Je kunt deze oefeningen ook doen om je boven- en onderrugspieren soepel te houden om spierpijn te voorkomen. Het hoofd moet in een neutrale positie worden geïmmobiliseerd en extensiebewegingen moeten met name worden vermeden.

Afscheidswoorden:

Hoewel de meest voorkomende verwondingen van de bal of een andere speler komen, zijn verschillende waterpoloblessures niet afhankelijk van fysiek contact. Waterpolo is een sport die gepaard gaat met zware stress. Zoals ik al eerder heb vermeld, vereist de sport veel ploeteren waarbij al je gewrichten moeten samenwerken. Je moet onthouden dat je een mens bent en dat menselijke lichamen rust nodig hebben. Leer een richtsnoer te nemen en te stoppen voordat je schouders en knieën in opstand komen. Luister dus naar je trainer. Zeg nee tegen junkfood en neem definitief afscheid van een ongezonde levensstijl.

[4 verwondingen die voortkomen uit waterpolo en hoe ze te vermijden: https://nl.sportsfitness.win/extreme-Sporten/Andere-Extreme-Sports/1002049524.html ]