De wil om je voor te bereiden

De wil om je voor te bereiden

Als je de woorden "zwarte band, ” wat komt er in je op? Iemand in een wit uniform die met blote handen planken verbrijzelt? Een man in een actiefilm die zich een weg baant door golven van slechteriken? Jonge kinderen staan ​​opgesteld in een sportschool, zorgvuldig stoten en trappen verhandelen?

Het lijdt geen twijfel dat een zwarte band krijgskunstenaar een statussymbool is, een titel die iedereen onmiddellijk zal herkennen en respecteren. Echter, veel mensen, waaronder sommigen die zelf de titel van zwarte band claimen, niet begrijpen wat het verdienen van de rang werkelijk betekent. Een zwarte band worden betekent niet dat je moet leren mensen in elkaar te slaan of planken met je handen te breken. Een zwarte band is geen strook stof die je uitdoet als je de sportschool verlaat, of een titel die je als einddoel nastreeft. Een zwarte band worden is een reis en, belangrijker, een manier van leven.

Legendarische basketbalcoach Bobby Knight zei het het beste:"De sleutel is niet de wil om te winnen ... dat heeft iedereen. Het is de wil om bereiden winnen is belangrijk.” Dit is nog nooit zo waar geweest als bij vechtsporten.

Als je begint met vechtsporten, er zijn twee dingen die je leert voordat je een uniform aantrekt of op de matten stapt, ongeacht de stijl:zelfdiscipline en doorzettingsvermogen. Alle vechtsporten benadrukken het belang van zelfdiscipline. In de kern, het doel van het beoefenen van een krijgskunst is niet om je zwarte band te verdienen of te leren vechten of jezelf te verdedigen:het echte doel is om de beste te worden die je kunt zijn, en die reis houdt nooit op. Een krijgskunstenaar en een zwarte band streeft er altijd naar om te leren en streeft er altijd naar om te verbeteren. Het leren van de discipline van een krijgskunst benadrukt het maken van een routine van positief gedrag zoals concentratie, doorzettingsvermogen en respect.

De kwaliteiten die een echte zwarte band maken, worden gedragen buiten lessen en trainingen. De voordelen van vechtsportlessen zijn zo wijdverbreid en goed gedocumenteerd dat ze door de psychiatrische gemeenschap zijn omarmd als behandelingen voor ADHD, ongerustheid, depressie, impulsiviteit en agressie. Sommige ouders schuwen deze optie, het contra-intuïtief vinden om een ​​activiteit te gebruiken die zij als gewelddadig beschouwen om agressie te behandelen, maar vechtsporten leggen veel nadruk op discipline en controle, een veilige en gezonde uitlaatklep bieden voor opgekropte emoties en stress.

Het leren van een krijgskunst is uitdagend en veeleisend, maar het is ook een uitstekende optie voor kinderen (en volwassenen) die moeite hebben met andere sporten of activiteiten. In tegenstelling tot teamsporten zoals voetbal en honkbal, waar degenen die worstelen vaak worden achtergelaten, vechtsporten zijn allesomvattend:iedereen doet gelijk mee, en het primaire doel is niet om iemand anders te verslaan, maar naar het beste jezelf.

Het streven naar zelfverbetering vergt moed. Het dwingt je om je gebreken te accepteren voor wat ze zijn en er vervolgens aan te werken om ze te verbeteren en te verbeteren, hoe moeilijk dat ook is. Het staat je niet toe om achterover te leunen en je acties "goed genoeg" te verklaren. Een zwarte band worden betekent altijd verbeteren, altijd aan het leren, altijd anderen te onderwijzen en anderen altijd te helpen verbeteren - zoals u uzelf verbetert.