coaching
extreme Sporten
geschiktheid
martial ArtsIs dat maatschappelijk acceptabel? | Dingen die een beetje op mountainbiken lijken, maar niet echt
Sociaal acceptabel blijven bij mountainbiken lijkt soms een beetje op proberen je een weg te banen door een kwelder.
Als je te snel naar voren rent en besluit trendsettend te proberen, is de kans groot dat je nek diep in een modderpoel belandt, sputterend en uitspugende argumenten die, hoe valide ook, zullen wordt als volkomen onbegrijpelijk beschouwd dankzij al het zout en de modder die langzaam je gezicht en luchtpijp overspoelt - het zout en de modder zijn in dit geval metaforisch voor de beledigingen die je gewetenloze rijpartners je door de strot duwen dankzij je vervreemde voertuigkeuze.
Zelfs als de trend die je hebt besloten te volgen dat wel in de loop van de tijd een standaardpraktijk wordt, krijgt u absoluut geen eer als u het vroeg ophaalt. Vraag het aan een willekeurige early adopter van de 29er.
Als je ondertussen stilstaat in de kwelder, begin je langzaam weg te zinken in al het zout en de modder. Natuurlijk duurt het wat langer voordat je op deze manier volledig wordt opgeslokt, maar langzaam maar zeker, naarmate je techneut elk jaar ouder en ouder wordt, zul je merken dat de gijzelingen en oordelende blikken steeds frequenter worden totdat je, opnieuw, vastzit dieper in de modder en het zout dan we zijn in deze analogie dat mountainbiken een kwelder is.
Mensen zullen denken dat je ofwel je baan bent kwijtgeraakt, je interesse in mountainbiken bent kwijtgeraakt of dat je 30 jaar ouder bent geworden, alleen maar omdat je al vijf jaar op dezelfde hardtail rijdt en je nog geen schijfremmen hebt.
Als je natuurlijk achteruit gaat - denk aan stijve fietsen en een afgesneden stuur - word je ofwel als een gek gebrandmerkt en krijg je misschien meer gesprekken van willekeurige rijders, maar minder die je serieus nemen, of erger nog, je zult verander volledig in een hipster (onthoud, het eerste teken van hipsterdom is beweren dat je niets weet van de hipsterwereld) en je begint foto's te maken van je koffiekopjes en ze op Instagram te zetten.
Kortom, er is veel stigma op mountainbiken. Dit weten we allemaal. De meeste mensen zijn lief. Maar er is nog steeds veel stigma. Dat is wat er gebeurt in elke scène waar dingen geld kosten. Veel van het oude zout en de modder vliegen rond.
De enige manier om het echt te vermijden, is door langzaam vooruit te kruipen door de kwelder, je stap in de gaten te houden en de verse bandensporen te volgen van degene die het op dat moment goed doet op het WK.
Of, natuurlijk, om er geen fuck om te geven. Het kan je altijd niets schelen.
Er was een tijd dat mensen die op 29ers reden sociale verschoppelingen waren in bepaalde kringen. Nu zijn de dingen alledaags.
29ers waren nooit ver van de rand van aanvaardbaarheid voordat ze doorbraken in de mainstream. Ze waren tot voor kort aan de lijn. Of in ieder geval in de buurt.
Het zijn toch gewoon mountainbikes met grote wielen?
Er zijn echter nog veel dingen die ver buiten die lijn liggen. Dingen die nog beledigender zijn voor de purist met tunnelvisie dan een mountainbike met 29-inch wielen, en na het lezen van 'A Cynic's Guide to Watersports ’ van onze vrienden bij Surf Europe, besloten we dat het onze taak was om ze onder uw aandacht te brengen.
Sommige hiervan zullen voor mountainbikers onbekend zijn, sommige komen dichter bij de grens van sociale aanvaardbaarheid, sommige zijn, zou je kunnen zeggen, al de norm zijn overgestoken.
Het zijn echter allemaal dingen die op mountainbiken lijken, maar niet echt.
E-bikes
Eigenlijk gewoon een mountainbike, maar met een motor.
Stereotypische rijder: Zelfvoldane oude man in lycra.
Echte rijder: Gewoon zo'n beetje iedereen die niet meer met mountainbiken kan worden geneukt.
Pluspunten: Stelt mensen iets langer in de tand om veel meer en een stuk beter te rijden. Goed om te toeren als je de bezienswaardigheden wilt zonder de moeite. En als we eerlijk zijn, bergopwaarts gaan is vaak shit en deze dingen maken het waanzinnig gemakkelijk, ongeacht het terrein.
Nadelen: Ze leiden tot zinnen zoals die aan het einde van de laatste alinea. Ze zijn zo'n beetje een excuus om het niet te proberen. Zoals de "hond at mijn huiswerk" van de mountainbikewereld. Ze zijn ook een stuk zwaarder dan je gemiddelde rit. Niet zo goed voor de afdaling.
Afstand van de grens van aanvaardbaarheid: Ongeveer 100 meter achter in het VK, maar snel inhalen met alle snelheid van een man op een fiets met een motor. Komt vaker voor in Europa.
Aanstootgevendheid: Voor de purist van puristen, enorm. Voor de meest redelijke mensen, veel minder.
Fatbike
Het is eigenlijk gewoon een mountainbike, maar met echt dikke banden.
Stereotypische rijder: Verschrikkelijke sneeuwman.
Echte rijder: Nerveuze mensen.
Pluspunten: Sterk en stabiel. Kan probleemloos door zand, sneeuw of korenvelden ploegen. Goed om mee te toeren.
Nadelen: Langzaam, zwaar, over het algemeen best belachelijk.
Afstand van de grens van aanvaardbaarheid: Een mijl of twee achterstand in het VK, en langzaam verder dalen dankzij die dikke, trage banden. Maar nogmaals, banden met een grotere maat zijn tegenwoordig veel gebruikelijker. En nogmaals, nog vaker voor in Europa. Het is bijna alsof... Europa... meer accepterend is... dan... Groot-Brittannië? Hé. Wie wist.
Aanstootgevendheid: Ed Sheeran. Minder aanstootgevend, meer gewoon verwarrend.
Tandem mountainbike
Het is eigenlijk gewoon een mountainbike, maar met dubbel.
Stereotypische rijder: Daisy Bell van dat liedje 'bicycle made for two'?
Echte rijder: Gekke mensen.
Pluspunten: Een ongewone, grappige ervaring.
Nadelen: Ooit op de achterbank van een van deze dingen op een mountainbikeroute gezeten? De nadelen worden heel snel duidelijk.
Afstand van de grens van aanvaardbaarheid: Niet achter, niet voor. Ergens aan de linkerkant, in een parallelle dimensie waar mensen andere mensen leuker vinden dan in deze.
Aanstootgevendheid: Het monster van Frankenstein.
Mountainscooters
Het is eigenlijk gewoon een mountainbike, maar omgevormd tot een scooter.
Stereotypische rijder: Kind.
Echte rijder: Overgroeid kind.
Pluspunten: Het ziet er eigenlijk best leuk uit.
Nadelen: Als je dat ooit toegeeft, zullen je vrienden je het nooit laten vergeten.
Afstand van de grens van aanvaardbaarheid: Welke regel?
Aanstootgevendheid: Donald Trump.
Sneeuwfiets
Het is eigenlijk gewoon een mountainbike, maar waarbij het voorwiel werd vervangen door een ski en het achterwiel ook werd vervangen door een ski.
Stereotypische rijder: Nogmaals, kinderen.
Echte rijder: Nogmaals, overgroeide kinderen.
Pluspunten: Nogmaals, het is eigenlijk ongelooflijk leuk.
Nadelen: Je zou een dag op ski's of snowboard moeten verspillen om het te gebruiken. Om eerlijk te zijn, als je de fietsroute op sneeuw afdaalt, blijf dan waarschijnlijk bij de dikke fiets. Dit zal na een dag of zo oud worden.
Afstand van de grens van aanvaardbaarheid: Totaal ander spectrum.
Aanstootgevendheid: Het komt niet in de buurt van echte paden, dus het is prima.
Een paard
Het is eigenlijk gewoon een mountainbike, maar het leeft.
Stereotypische rijder: Prins Harry.
Echte rijder: Prins Harry. Of iemand die hij kent.
Pluspunten: Gaan we dit echt doen?
Nadelen: Minder schorsing.
Afstand van de grens van aanvaardbaarheid: Buur waar dichtbij.
Aanstootgevendheid: Alleen slecht als je in de buurt van territoriale mountainbikers bent, of gigantische, letterlijke shit op het pad dumpt
[Is dat maatschappelijk acceptabel? | Dingen die een beetje op mountainbiken lijken, maar niet echt: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/Mountainbiken/1002048960.html ]
Mountainbiken
Mountainbiken
Mountainbiken