coaching
extreme Sporten
geschiktheid
martial ArtsInterview met Jim Morrison en Hilaree Nelson | We praten met het paar over hun Lhotse ski-afdaling
Met een top op de verheven hoogte van 8.516 meter (27.940 ft), net onder de kruishoogte van een commercieel vliegtuig - de taak om naar de top van Lhotse te klimmen is geen kleine taak.
Een 12 uur durende klim van 1260 hoogtemeters vanuit kamp drie en een totaal van 3216 hoogtemeters die vanuit het basiskamp zijn beklommen, geeft toegang tot de top van Lhotse, de vierde hoogste berg ter wereld. Door een paar ski's, schoenen en skitouruitrusting aan hun respectievelijke pakketten toe te voegen, gaven Hilaree Nelson en Jim Morrison zichzelf de kans om op de meest gewilde lijn ter wereld te skiën.
De enorme 2.100 meter lange 'Dream Line' op Lhotse – The Lhotse Couloir – splijt zich woest door de rotswanden aan de noordwestkant van Lhotse en biedt de enige 'veilige' skipassage direct vanaf de top.
Het eigenlijke couloir strekt zich 770 meter uit naar de Khumbu-gletsjer die zich een weg baant naar de Khumbu-ijsval - een verbijsterende puinhoop van ijzige muren en spleten die allemaal voorlopig met elkaar verbonden zijn door sneeuwbruggen die verschuiven en jaar op jaar verhuizen.
Het couloir is niet alleen een enorme klim en ski-afdaling op zich, maar het vereist ook iets minder dan een wonder om het in stabiele (veilige) sneeuwcondities te krijgen. Het is eigenlijk een gok in welke omstandigheden je het couloir zult vinden, een echte dobbelsteenworp, vanwege de ontoegankelijkheid van het gezicht.
Het is me gelukt om Hilaree en Jim vast te pinnen tijdens een manische ISPO-trip. Hier is het Lhotse-verhaal van Jim en Hilaree, in hun eigen woorden.
Jim: “Als je naar Lhotse kijkt vanaf de westelijke Cwm van Everest, lijkt het gewoon een groot gezicht... De enige plaats waar je de Lhotse Couloir ziet, is vanaf de South Col van Everest op ongeveer 26.000 ft (7924 m) en er zijn maar weinig mensen die zich daadwerkelijk omdraaien terwijl ze op hoogte klimmen om een foto voor je te maken.”
De zomers in de Himalaya zijn gelijk aan de moessonseizoen, waarbij onstabiele hoeveelheden sneeuw op de hoge bergen worden gedumpt, terwijl de winters bijtende koude winden met zich meebrengen die elke sneeuwvlok afrukken die zich aan dit steile gezicht probeert vast te klampen. Daarom is de lente meestal de gekozen tijd voor beklimmingen van Lhotse. Jim en Hilaree waren nieuwe wegen aan het skiën vanaf de top, dus werd een heel andere benadering gekozen.
Hilaree: “Dit is de tweede keer dat ik Lhotse heb beklommen... de eerste keer was in de lente, maar er was geen sneeuw, alleen rotsen en er waren zoveel mensen. Het echte gevaar van het couloir was dat het zo direct is – dat is het mooie ervan.”
Het directe karakter van het couloir zorgde ervoor dat Jim en Hilaree het laagseizoen kozen als de tijd om voor de eerste volledige afdaling te gaan, gezien de grotere sneeuwhoogtes en het feit dat er minder klimmers zouden zijn de weg.
Hilaree: "Het is een dunne lijn, want als er te veel sneeuw ligt, is de Lhotse Face enorm, dus het is echt moeilijk om het lawinerisico te beheersen."
Hilaree: “Maar het andere deel was dat er geen mensen in het couloir waren. Dus toen de route was ingevuld [na het moessonseizoen], was de theorie dat je alle oude touwen en al het andere op de route zou afdekken, wat het meestal onmogelijk zou maken om te skiën en dan ook gewoon geen mensen binnen te hebben. de vuurlinie.”
Jim: “De manier waarop ik het graag omschrijf, is dat het echt een verschil is tussen zwart en wit. In de lente zijn de bergen echt zwart, het is echt rotsachtig omdat de wind de hele winter waait, het is echt koud geweest en er steekt niets hoog op." Jim: “En in de herfst is het helemaal wit, er ligt veel sneeuw daarboven. In deze specifieke herfst hadden we afgelopen zomer een hele sterke moesson en we hadden een echt goede sneeuwlaag die deze perfecte balans van voldoende sneeuw creëert. "
Nadat ze op de gevaarlijk gelegen top in hun ski's waren geklikt, lokte een steile eerste helling hen naar het bovenste gedeelte van het couloir. Deze roll-over zakt snel weg in een gemiddelde hoek van 45 tot 50 graden over de lengte van het zandlopervormige couloir.
Hilaree: “Ik was echt bang dat de bovenste trechter [lawine] op ons zou loslaten terwijl we omhoog klommen of op zijn minst zou breken als we door het couloir probeerden te skiën. Er was een behoorlijk enge windslab boven de choke in het couloir zelf. Vrij hol, maar het hield stand, wat goed is.”
Jim: “We hebben het hele couloir in stukken geskied. Ik skiede van de top en Hilaree skiede naar me toe. We navigeerden samen door deze windslab bovenaan waar een van ons naar beneden zou skiën en met de ander zou praten over waar we heen gingen en dan zou Hilaree naar beneden skiën en in een veilige zone onder een paar rotsen komen en dan zou ik naar beneden skiën en we zouden zijn elkaar helemaal naar beneden springen."
Ter referentie:het steilste gedeelte van Europese 'zwarte' gegradueerde pistes of 'zwarte diamant' in de Verenigde Staten is meestal rond de 30 - 35 graden. De Lhotse Couloir gaf een constante gemiddelde hoek van 45 – 50 graden voor 770 verticale meters. Dat zijn twee van de Londense The Shard op elkaar gestapeld met de Big Ben er voor de goede orde aan toegevoegd.
Stel je nu eens voor dat je deze lengte skiet terwijl je sprongbochten maakt in een nauwe gang op grote hoogte. Naarmate de activiteiten vordert, is het vergelijkbaar met het uitvoeren van 100 squats met lichaamsgewicht in de sportschool terwijl je lucht nipt door een rietje ter grootte van een kind.
In alle ernst, alleen de meest negatief ingestelde cynicus zou weigeren hun petje af te nemen voor Hilaree en Jim voor deze verbluffende afdaling die een van de meest gewilde prijzen is bij steil skiën en die , hoe je het ook bekijkt, een echte beauty van een lijn. Het paar is momenteel op een wervelende tournee met The North Face terwijl de kledinggigant de hype rond zijn gloednieuwe stof - FutureLight - opvoert.
Het wordt spannend om te zien wat er daarna komt uit de wereld van steil skiën als dit juweeltje is afgevinkt. Tip:Jim en Hilaree proberen de zaken gefocust te houden in de Greater Ranges, zodra ze deze adembenemende afdaling achter de rug hebben.
Hilaree: “Ik weet dat drie van de top vijf van 8.000 m toppen zijn geskied, Everest, K2 en Lhotse zijn geskied, Makalu en Kangchenjunga heb niet. Er zijn nog steeds geweldige lijnen op Everest die nog steeds niet zijn geskied. Dus dat is nogal een vage manier om te zeggen wat ik graag zou willen skiën! We richten ons niet meteen op dingen. 2020 maar…”
Misschien vind je dit ook leuk
Nick Bullock-interview | Hoe de alpinist aan zijn leven als gevangenisbeambte ontsnapte
Einde van de wereld | We vroegen Leo Houlding naar zijn missie om het spook van Antarctica te beklimmen
[Interview met Jim Morrison en Hilaree Nelson | We praten met het paar over hun Lhotse ski-afdaling: https://nl.sportsfitness.win/recreatie/beklimming/1002048099.html ]
beklimming
beklimming
beklimming