Hoe praat je met de gewonde atleet in je leven?

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>meld je aan voor Outside+.

Omgaan met een geblesseerde atleet kan zijn als het openen van een doos chocolaatjes. Je weet nooit wat je gaat krijgen (hoewel er waarschijnlijk noten in zitten). Als je geliefde een jammerende chimpansee heeft, kan je professor-brein het gemakkelijk moe worden om super-oppas te spelen, en dus komt je chimpansee ook naar buiten. Argumenten kunnen escaleren, humeurigheid en terugtrekking kunnen overheersen, en je komt mededogen te kort als je steeds dezelfde woorden hoort. Dus zelfs als je eigen chimpansee wil schreeuwen:"Kun je gewoon je bek houden over je achillespees?" probeer op je lip te bijten, je billen op elkaar te klemmen en volg deze stappen om met je favoriete mandkoffer om te gaan.

GERELATEERD - Probeer deze pre-race-strategie:freak out in je auto

Focus op empathie, niet op sympathie

Sympathie is de vaardigheid om voor iemand in nood te zorgen door begripvol en medelevend jegens hen te zijn. Ik weet dat het allemaal nogal nobel klinkt, maar het wetenschappelijk bewijs vertelt ons dat het niet echt helpt. In feite kan overdreven sympathie iemands vermogen om door nood heen te komen vertragen, omdat sympathie emotionele zijde van hen vereist, ongeacht of die emotie productief of nuttig is voor hun herstel. Denk aan de lelijke breuk:"Ja, ze is een vreselijk persoon en ze verdient jou niet." Dat is medeleven.

Empathie daarentegen is een niet-oordelende poging om in hun wereld te klimmen en je voor te stellen hoe het voelt om hen te zijn, al is het maar voor een moment. Als je daar aankomt, probeer je dit begrip aan hen over te brengen (bijvoorbeeld:"Het is verschrikkelijk om je afgewezen en verraden te voelen"). Empathie heeft veel therapeutische waarde, terwijl sympathie is als dronken worden om slecht nieuws te verwerken. Empathie vereist veel luisteren en nadenken, veel vragen over iemands emoties en veel vermijden van de neiging om problemen op te lossen, zelfs als de oplossingen voor de hand liggend lijken.

Hier zijn enkele go-to-leads over empathische reacties om u te helpen uw gewonde bundel van vreugde te ondersteunen:

Help ze hun letselbeoordelingsprobleem op te lossen

Onthoud dat atleten die niet goed omgaan met blessures bijna altijd een gremlin hebben in hun cognitieve beoordeling van de blessure zelf of hun vermogen om ermee om te gaan. Nodig ze uit om een ​​deel van hun Professor-brein-mindset aan jou uit te besteden. U kunt optreden als een derde partij om hun ontzagwekkende denken te controleren dat tot negatieve emoties leidt. U kunt ze bijvoorbeeld vragen om u hun trainingsdagboek te sturen met pijn, benauwdheid of vreemde gewaarwordingen die eerder zijn beschreven. U kunt helpen voorkomen dat ze weer een waantunnel binnengaan. Zoek naar patronen of waarschuwingssignalen en gebruik je empathische reacties om dingen door te praten.

GERELATEERD:Waarom je een Triathlon Alter Ego zou moeten hebben

Help bij het opbouwen of stimuleren van het gebruik van sociale steun

Talloze wetenschappelijke onderzoeken tonen nu aan dat sociale steun een grote rol speelt bij het bufferen van het emotionele effect van sportblessures. Als geliefde kunt u een rol spelen om ervoor te zorgen dat uw geblesseerde atleet niet sociaal geïsoleerd raakt. Sociale steun kan vele vormen aannemen. Het gaat niet alleen om "er zijn om te praten" of om ze naar een behandelsessie te brengen, hoewel die dingen zeker nuttig zijn. U kunt overwegen contact op te nemen met hun trainingspartners om hen te laten weten dat uw atleet waarschijnlijk een peptalk van iemand anders dan u zou waarderen.

Neem de tijd om meer te weten te komen over hun blessure

U kunt uw mandgeval ook ondersteunen door hun blessure te bestuderen, zodat u er op een geïnformeerde manier over kunt praten. Ik heb zoveel artikelen gelezen over de ziekte van Lyme, tendinopathie en het piriformis-syndroom vanwege Lesley dat ik ze nu bij volmacht heb opgelopen. Afgezien van het feit dat je slimmer en beter wordt in het begrijpen van de medische termen die uit de mond van je sporter komen, communiceert huiswerk maken dat je om hen geeft. Dat is liefde. Ik doe de mijne met een sterke IPA.

[vvelopes cta="Zie meer!" align=”center” title=”Meer uit het boek”]

[Hoe praat je met de gewonde atleet in je leven?: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002053245.html ]