Meedogende concurrenten - Hoe schermers kunnen vechten om zowel kameraadschap als punten te winnen

Kun je trainen om te winnen in sport terwijl je toch positieve relaties opbouwt met je tegenstanders, en een medelevende concurrent zijn?

Het antwoord is een grote, stoutmoedig, JA!

Competitieve sporten, zelfs op het hoogste niveau, hoeft niet te betekenen dat je je tegenstander onder de bus moet gooien om te winnen. Tegenwoordig zien we te vaak dat felle concurrentie overgaat in pesten op het schoolplein of soms erger. Niet alleen in de sport, maar ook in onze bredere cultuur. Mensen kunnen zich toch van elkaar losgekoppeld voelen, en als je daar nog een resultaatgerichte mindset aan toevoegt, de combinatie heeft het potentieel om giftig te worden.

Uitzoeken hoe je de wens om te winnen op de strip in evenwicht kunt brengen met het belang van een goede sporter is geen gemakkelijke taak, vooral met alle druk die gepaard gaat met het werken naar grote competities. Maar zodra schermers een mentaliteit van medelevende concurrentie ontwikkelen, het is gemakkelijk te onderhouden! In feite, het voelt veel beter om af te schermen van een plaats van kameraadschap dan om op dat podium te komen!

Hier worden veel sportdeelnemers opgehangen, vooral kinderen die nog steeds aan hun emotionele ontwikkeling werken en vooral als ze ouders of coaches hebben die hen pushen om koste wat kost te winnen. Naar huis rijden naar kinderen, dat het belangrijkste is de groei die ze door hun training en competitie ervaren, is de weg naar evenwicht. Een concurrent zijn die medelevend is naar zichzelf en naar zijn tegenstanders is een goede plek.

Een traditie van kameraadschap

Kameraadschap in schermen voelt in veel opzichten alsof het in onze sport is ingebouwd, net zo goed als concurrentie. Het kan te maken hebben met het strijdlustige karakter van onze sport, omdat het voortkomt uit echt vechten. Onthoud dat er in oorlog regels zijn en dat er in duels eer was. Je zou gezworen vijanden kunnen zijn met je tegenstander in een duel, maar je respecteert ze nog steeds, en de uitkomst. Wat het ook is.

Ik zie dit consequent gebeuren in de schermgemeenschap, waar dat eergevoel nog steeds een belangrijk onderdeel is van schermtoernooien. Dat gaat helemaal tot aan de jongste schermers en helemaal tot aan de oudste van onze veteranen. Je ziet het op lokale wedstrijden en op het internationale toneel.

Ik wil hier duidelijk over zijn:onze sport is niet perfect. We zien dat mensen veel nadruk leggen op winnen, en soms gaat die nadruk ten koste van kameraadschap. Maar het is buitengewoon zeldzaam, ook al is het hekwerk de afgelopen decennia in aantal en geografische spreiding gegroeid. De rivaliteit binnen onze nog steeds nichegemeenschap van atleten en coaches is krachtig, maar ze zijn over het algemeen geniaal. We willen elkaar optillen.

Een deel van de reden hiervoor is dat er een ultieme rivaliteit is tussen landen op internationaal niveau. Dat plaatst schermers binnen de Verenigde Staten op een bepaalde manier in hetzelfde team. Ze weten dat de Olympische droom een ​​grote droom is, en het pad naar de Olympische Spelen gaat over samenkomen. Wat betreft rivaliteit met andere landen, dat is iets minder een warme relatie. Wat hetzelfde blijft, is het respect voor concurrenten.

Schermers staan ​​niet bekend om hun bizarre capriolen binnen de sport, zoals je zou kunnen zien in voetbal of hockey. Die basis van wederzijds respect is een bepalend aspect van onze sport. Pesten is geen normaal kenmerk van onze sport, waarvoor ik dankbaar ben. Er is vastberadenheid en focus, en er zijn altijd dynamieken die we graag verbeterd zouden zien, maar de cultuur van schermen gaat over het algemeen over onszelf pushen om te groeien in plaats van anderen te pushen.

Medelevende concurrentie doorbreken

Negatieve dynamiek in de sport komt veel voor, maar dat hoeven ze niet te zijn. Helaas, soms verwarren mensen het proberen een voorsprong te krijgen door mentale intimidatie voor goede sporten. Het is niet. Er zijn andere manieren om door uitdagingen heen te komen zonder schaamte, negatieve taal, of anderszins de tegenstander neerhalen. Dit geldt voor alle niveaus, van coaches tot ouders tot teamgenoten.

We willen onze schermers een positieve en identiteitsversterkende ervaring geven die hen vooruit stuwt in plaats van te proberen hun tegenstanders naar beneden te duwen.

Hoe kunnen we compassie kweken bij schermen? Hier zijn drie solide technieken die zullen helpen een omgeving te creëren die leidt tot succes door goede relaties in plaats van door hyperconcurrentievermogen.

eigenwaarde, Zelfrespect, Zelfvertrouwen

De handeling om iemand anders naar beneden te halen, wordt altijd gedreven door een gebrek aan zelfrespect. Om hyperconcurrentie te bestrijden, we moeten onze jonge schermers opbouwen. Deze zit niet vast aan de afrasteringsstrook, maar het is eerder iets dat onze kinderen overal volgt. Wanneer je het zelf op één gebied opbouwt, het stroomt van nature over in andere delen van het leven.

Het gaat er niet alleen om grenzen voor kinderen te stellen en ze te laten zien wat ze niet moeten doen. Als we willen dat ze hun tegenstanders op de strip met compassie behandelen, we moeten eerst werken aan hoe goed ze zichzelf kunnen behandelen met mededogen. Het doel is dat ze onafhankelijk zijn en zoveel vertrouwen in zichzelf kunnen hebben dat ze er niet eens aan denken om iemand anders neer te halen.

Frontload groei

Het bevorderen van het gevoel van eigenwaarde wordt soms verward met het recht hebben op maar ze zijn niet hetzelfde. Geen enkel kind heeft recht op een punt of op een podiumplaats. Zelfs als ze opmerkelijke snelheid of kracht hebben, zelfs als hun ouders veel extra lessen betalen of ze naar de beste schermschool van het land gaan.

We kunnen het recht wegnemen door de nadruk te leggen op de groei van het individu vooraan in het proces in plaats van op het eindresultaat. Wat echt waardevol is voor een jonge schermer, is het harde werk dat ze doen om hun vaardigheden te verfijnen. De medailles zijn mooi, maar het punt is wat ze doen in hun club, niet wat er in de wedstrijdhal gebeurt.

Wanneer we dit doen, we helpen kinderen om van het leven en schermen te leren houden in plaats van medailles! Medailles en rangen kunnen in elke sport voorkomen, lunges en parry's kunnen alleen in schermen komen. Kinderen die kunnen leren om van het proces te houden, zullen die vaardigheid op andere gebieden van het leven overdragen. Dit is onderdeel van de hele zelfbouw vanaf nummer één. Schermers hebben recht op het groeiproces, zij hebben geen recht op resultaat.

Laat het zien

Of het nu een ouder of een coach is, volwassenen in het leven van jonge schermers moeten dit gedrag modelleren als kinderen het gaan doen. Kinderen zijn kleine nabootsers - ze doen wat wij doen. We moeten het meer dan wat dan ook laten zien. Wanneer "dat was een oneerlijke oproep" of "je bent beroofd van die overwinning" uit de mond van een volwassene in het leven van een kind komt, het is krachtig. Ze beginnen te internaliseren wat dat betekent, ook al is het maar af en toe dat het in hun aanwezigheid wordt gezegd. We moeten kijken naar wat we doen en zeggen!

Sommige kinderen zijn van nature competitief, het maakt deel uit van wie ze zijn. Van nature competitief zijn hoeft niet te betekenen dat je geen medeleven hebt met de tegenstander, en het hoeft zeker niet te betekenen dat er gepest wordt. Dat geldt ook voor van nature competitieve ouders - je hoeft niet hardhandig te zijn over de tegenstanders van je kind om een ​​​​krachtschermende ouder te zijn.

Vier hun overwinningen in plaats van te klagen over hun concurrenten. Onthouden, alle schermers zijn uit hetzelfde hout gesneden en werken aan dezelfde doelen. We zijn meer gelijk dan verschillend! Als u beleefdheid en medeleven toont aan de concurrenten van uw kind, ze zullen volgen.

Deze kwestie van vechten om te winnen versus contact maken met andere leden van de sport komt voor in alle soorten sporten, maar het is iets waar we ons op focussen bij schermen. We hebben genoeg ruimte om te groeien en om onze schermers effectiever te ondersteunen, omdat dit een uiterst belangrijke kwestie is. Hoe proactiever we zijn in het creëren van een meelevende competitieve cultuur, hoe beter alle schermers zullen zijn. Onthouden, het is niet alleen de tegenstander die ervan profiteert, maar het is ook de individuele schermer die medelevend is. We worden allemaal beter als we samenwerken.

Waar dit allemaal echt op neerkomt, is dit:FOCUS OP HET GOEDE. Er zit iets goeds in je kindschermer en er zit iets goeds in hun concurrent. Er zit goed in jou en er is goed in de ouder van de concurrent van je kind. We staan ​​samen in dit schermleven! Ook als we concurreren.

[Meedogende concurrenten - Hoe schermers kunnen vechten om zowel kameraadschap als punten te winnen: https://nl.sportsfitness.win/sport--/schermen/1002042595.html ]