Is VO2 Max dood?

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>meld je aan voor Outside+.

Een controversiële onderzoeker zegt dat de sleutel tot snelheid en vertraagde vermoeidheid in je hersenen ligt, niet in je longen.

Tim Noakes is een Zuid-Afrikaanse wetenschapper en arts die graag veel veren in de war brengt. Zijn controversiële theorieën staan ​​bekend om het uitdagen van conventionele wijsheid over onderwerpen variërend van sportgeneeskunde tot biomechanica tot voeding, zoals het promoten van een vetrijk, koolhydraatarm dieet voor de algemene bevolking. Maar misschien is zijn meest baanbrekende idee er een dat heroverweegt waarom atleten langzamer gaan.

"Het Central Governor-model zegt alleen dat de hersenen de trainingsprestaties reguleren om ervoor te zorgen dat je niet doodgaat tijdens het sporten", zegt Noakes. Het lijkt eenvoudig, maar het idee verwerpt een populaire opvatting dat prestaties worden beperkt door ons vermogen om zuurstof te gebruiken tijdens intensieve inspanning, een maatstaf die bekend staat als VO₂ max.

In het verleden, VO₂ max-testen wordt beschouwd als een voorspeller voor atletische prestaties:hoe hoger de VO₂ max, gemeten als milliliter zuurstof verwerkt per minuut per kilogram lichaamsgewicht, hoe sneller de sporter. Over het algemeen wordt gedacht dat op piek VO₂ max beginnen atleten te vertragen omdat hun spieren anaëroob worden door zuurstofgebrek.

Maar Noakes zegt dat als de spieren van het lichaam beperkt zouden zijn door de hoeveelheid zuurstof die ze zouden kunnen gebruiken, het eerste dat vermoeid raakt als een atleet uitgeput is, niet hun benen zouden zijn; het zou hun hart zijn. Ze zouden ernstige pijn op de borst ervaren, vergelijkbaar met het gevoel van een naderende hartaanval, wat optreedt wanneer de hartspier daadwerkelijk anaëroob wordt. We weten dat we ons vreselijk kunnen voelen tijdens het sporten, maar niet elke training of race eindigt in een levensbedreigende kramp op de borst.

Verder zegt hij, terwijl VO₂ max kan een goede indicator zijn voor de pieksnelheid tijdens de test zelf, vaak is er geen directe correlatie tussen VO₂ max en snel racen. Derek Clayton, de houder van het wereldrecord marathon in 1969, had bijvoorbeeld een VO₂ maximale score van 69,7 ml/min/kg, terwijl Craig Virgin, een iets langzamere marathonloper uit dezelfde tijd, een veel hogere VO₂ had maximale score van 81,1 ml/min/kg.

Met die punten in gedachten concludeerde Noakes dat er iets anders is dat ervoor zorgt dat we langzamer gaan rijden als we uitgeput zijn, ruim voordat we zuurstofgebrek hebben - zoiets als een snelheidsregelaar in een auto die voorkomt dat we te snel gaan en zelfmoord plegen.

Die regulator, zegt Noakes, is ons brein. Noakes zegt dat de hersenen onbewust stoppen met het rekruteren van spieren om het gevoel van vermoeidheid te creëren. Dit vermindert de output van het hart om zichzelf te beschermen voordat het zuurstofgehalte gevaarlijk laag wordt. Dus de beste manier om sneller te worden en vermoeidheid uit te stellen, is door naast je benen en longen ook je hersenen te trainen.

De beste manier om dat te doen, zegt Noakes, is door te werken aan vorm en efficiëntie. Hij raadt hardlopers bijvoorbeeld aan om tijdens snelle sessies de voetcontacttijd, paslengte en pasfrequentie te evalueren. "De sleutel tot snel rennen is om een ​​zeer lange paslengte te hebben van een zeer korte grondcontacttijd", zegt hij. Bij het zwemmen kunt u zich richten op het vergroten van de afstand per slag en de efficiëntie van de vangst. VO₂ max, zegt Noakes, is gewoon geen erg bruikbare statistiek.

Verrassend genoeg heeft de CGM van Noakes niet veel critici, deels omdat het moeilijk te weerleggen is. Een recensie in de British Journal of Physiology stelt dat de CGM gebrekkig is omdat het niet alle vormen van lichaamsbeweging kan verklaren, met name korte uitbarstingen van explosieve kracht. (Noakes geeft toe dat korte intervallen structurele beperkingen kunnen hebben, bijvoorbeeld hamstrings.) Maar er is heel weinig recent wetenschappelijk onderzoek dat pleit voor VO₂ het belang van max. Het is zelfs bijna onmogelijk om studies te vinden die het idee van Noakes dat VO₂ max geeft meer aan dan wie het beste is in een VO₂ maximale test.

De afhaalmaaltijd:efficiëntie is de sleutel. Concentreer je op de vorm en je zou sneller en langer moeten kunnen gaan.

[Is VO2 Max dood?: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002053137.html ]