Cardiff-coach zwemt 21 mijl eindeloos zwembad voor het goede doel

Dave Tonge is gewend om anderen te steunen. De 38-jarige coachte jarenlang honderden triatleten en zwemmers in zijn thuisstad Cardiff en begeleidde zelfs rugbylegende en tri-newbie Gareth Thomas om Ironman Wales in september met succes te veroveren. Maar met zijn coachingbedrijf op pauze vanwege Covid-19, verlegde Dave zijn aandacht naar een solo-test van 21 mijl in zijn eigen eindeloze pool om geld in te zamelen voor NHS-liefdadigheidsinstellingen.

Waarom heb je besloten om te zwemmen in een eindeloze poel van 35 kilometer?

Een deel van mijn zwemactiviteiten is één-op-één coaching in een eindeloze pool, maar na de aankondiging dat de zwembaden zouden sluiten, volgden we dat voorbeeld en sloten we op 20 maart.

Maar ik zwom nog steeds elke dag in mijn zwembad, ploeterde gewoon voort en begon het volume te verhogen en met alle inspirerende verhalen op het nieuws zoals Captain Tom [Moore], [voormalig Welsh rugbyster] Shane Williams en [Tour de Winnaar Frankrijk] Geraint Thomas die mammoetfietstochten deed, dacht ik:'Het zwembad is er, ik kan het, laten we een slok nemen!'

Mijn vrouw is een eerstelijnsmedewerker bij de NHS, mijn zus is een SEH-verpleegkundige en ik heb heel veel goede vrienden die sleutelfiguren zijn, dus ik besloot te kijken of ik wat geld kon inzamelen.

Heb je een achtergrond als langeafstandszwemmer?

Ik heb mijn hele leven gezwommen en het grootste deel daarvan gecoacht. Ik was een zwemmer in de stad Cardiff en bereikte nationaal niveau, en ben meesters in het zwemmen sinds mijn 18e. Ik heb ook heel veel zwemvakanties gedaan, maar nooit meer dan 20 mijl afgelegd.

Verliep het zwemmen zoals gepland?

De verwarming was uitgeschakeld in het eindeloze zwembad, dus het was ongeveer 17-18°C en ik moest het volledig aeroob houden zonder te koud te worden, daarom droeg ik een wetsuit. Het zou dan gaan over spierpijn en hoofdspelletjes.

Mijn vrouw werkt shifts van 12,5 uur als verpleegster, dus ik besloot dat als mijn zwemtijd te gebruiken, inclusief comfortpauzes en een beetje voeding. Ik werkte een tempo van 1:49 minuten per 100 meter uit, dat was een goede inspanning voor mij en zou me in staat stellen om elk uur twee mijl te zwemmen. Mijn vrouw, Charlotte, en kleine jongen, Bobby, kwamen me na elke kilometer drinken geven en ik voltooide het in 12:15 uur met de pauzes.

Elke kilometer verwisselde ik van badmuts. Ik heb ze bewaard van elke race die ik heb gedaan en had een line-up met regenboogthema langs de rand van het zwembad:roze, oranje, blauw enz. Ik veranderde ook elke vijf mijl van bril als een andere markering.

Wat was het moeilijkste deel?

Ik had het niet verwacht, maar mijlen 5-10 waren het moeilijkst. Het was de wetenschap dat ik mijl 10 zou halen en nog steeds niet halverwege zou zijn. Bij mijl 8 nam mijn familie de hond mee voor een wandeling en dus was ik een beetje eenzaam, maar bij mijl 15 wist ik dat ik op het laatste stuk was.

Ik staarde alleen maar naar mezelf in de spiegel terwijl ik liedjes zong en probeerde mijn gedachten bezig te houden. De volgende dag was mijn 38e verjaardag en mijn vrouw zei:'Je moet het vieren.' Ik kon niets doen, ik had gewoon pijn.

Hoe is de inzamelingsactie verlopen?

Ik zei aanvankelijk dat ik zou proberen £ 500 in te zamelen, maar met zoveel mensen die doneren aan zoveel goede doelen, adviseerde Charlotte dat mensen het beu zullen worden om gevraagd te worden, dus ik heb het herzien naar slechts £ 100 om een ​​doel te hebben.

Tegen de tijd dat het zwemmen begon, was het al tot £ 2.000, dus geen druk ... Ik kreeg elke 5 mijl updates en tegen het einde van het zwemmen hadden we £ 3.700 ingezameld. Endless Pools uit de VS nam zelfs contact met me op en bedankte me voor de publiciteit om te laten zien dat het zwembad de hele dag zou kunnen draaien, en schonk $ 500. Het totaal is nu meer dan £ 5.000 en ik heb een paar berichten gehad met de vraag of ik nu zal proberen terug te zwemmen uit 'Frankrijk', maar doe het een beetje sneller.

Heeft u nog andere uitdagingen gepland zodra de lockdown voorbij is?

Ik heb een idee voor een grootschalige teamestafette in het 50 meter lange Cardiff International-zwembad in Cardiff Bay dat we op zondagochtend huren. Het is een goede sfeer met zwemmers en triatleten van alle niveaus, dus we kunnen het opzetten met zwemmers die een pond per mijl betalen en meerdere goede doelen steunen.

Welke tips heb je voor iedereen die zijn eigen langeafstandszwemmen plant?

Zorg ervoor dat je in de juiste hartslagzones traint en doordeweeks het zwemvolume binnenkrijgt, zodat je lichaam eraan gewend raakt. Werk ook regelmatig in hogere zones, drempel- en overbelastingszones, zodat je beter in staat bent om in je aerobe zone te zwemmen.

Voeding is ook belangrijk. Ik heb dit echt geleerd tijdens Ironman Wales, met de noodzaak om elke 20-30 minuten te tanken, zelfs als je geen honger hebt. Ik berekende dat ik elke mijl tijdens het zwemmen 200-300 calorieën verbrandde en tenzij ik zou tanken, zoals een automotor, zou ik uiteindelijk zonder benzine komen te zitten.

Eindelijk, vorig jaar coachte je voormalig rugbyinternational Gareth Thomas naar de gedenkwaardige prestatie van het voltooien van Ironman Wales. Hoe kijk je terug op die ervaring en is hij sindsdien bij triatlon gebleven?

‘Alfie’ ziet me elke maandag om te zwemmen. Hij wil nu wat sprinten en kortere afstanden doen, en meer zwemmen in open water, maar ik denk niet dat hij nog meer Ironmans wil doen.

Hij was een totaal niet-zwemmer, maar gooide de gootsteen naar het. Hij was twee tot drie keer per week bij mij in het zwembad en als hij bekwaam genoeg was, zou hij dan alleen gaan. Ik ging van hem als een rugbylegende beschouwen naar zijn maat en zijn coach. De hele ervaring was overweldigend.

Vanaf de start in februari hebben we hem in september de volle 3,8 km op de been gebracht. Alfie was eigenlijk bang voor het open water en hield er niet van om zijn gezicht erin te steken, maar het was een uitdaging die hij wilde overwinnen. Toen hij het Long Course Weekend deed in Tenby (in juli) had hij wat demonen. Ik zwom met hem en er waren een paar momenten dat hij me smeekte om hem eruit te trekken. Maar het lukte hem en zeven maanden later voltooide hij een Ironman-duik in 1:24 uur. Ik denk niet dat hij ooit had verwacht dat hij zo snel zou gaan en het was niet te armoedig voor iemand die zeven maanden eerder niet kon zwemmen. Nu wil hij sneller gaan.

Zijn totale tijd in Ironman Wales was 12:18 uur, en voor een man met een lengte van 1,80 meter en een spiermassa van 16 stenen, loopt hij een geweldige marathon. Omdat hij van nature begaafd is met fitness en de juiste mentaliteit heeft, zou hij, als hij meer zou rennen, fietsen en zwemmen, meer dan in staat zijn om naar de 10 uur te gaan, maar ik denk niet dat hij het nog een keer zal doen. Ik denk dat het een "één en dat is het voor mij!".

Je kunt Dave nog steeds sponsoren en geld inzamelen voor NHS Charities Together hier: 21 mijl in mijn Endless-pool