De overdraagbare vaardigheden die een triatleet je geeft

Een van de beste dingen van triatleet zijn, zijn de overdraagbare vaardigheden geeft jou. Ik had hier onlangs een uitstekend voorbeeld van tijdens een reis naar de supermarkt, waar ik al mijn tri-ervaring gebruikte om triomfantelijk uit de paniekkopers van de C-19 tevoorschijn te komen met een kar vol schatten, waaronder twee pakken toiletpapier, een reep met zeep, een gigantische zak pasta, een doos ontbijtgranen, wat antibacteriële oppervlaktereiniger en wat vijgenbroodjes.

• Coronavirus:hoe blijf je gemotiveerd tijdens de pandemie
• 10 tips om de lockdown door te komen met een verveelde triatleet

Dus hoe hebben tientallen jaren van zorgvuldig aangescherpte tri-skills geholpen bij mijn succesvolle shopping spree? Nou…

   Jaren van massale zwemstarts maakten me volledig immuun voor de verschillende lichaamsslagen die ik kreeg terwijl ik meedeed aan de slag voor moerasrollen.

   Talloze races die ik rond drukke overgangen heb gespendeerd in een wanhopige poging om mijn fiets te spotten, gaven me een enorm voordeel
als het ging om het bespioneren van de laatste fles handdesinfecterend middel en het oppakken.

   Door mijn superieure rijvaardigheid op de fiets kon ik met mijn karretje snel bochten nemen om de massa te slim af te zijn in het Mad Max-achtige dashboard voor de gesneden broden.

Mijn eindeloze ervaring met het neerleggen van uitrusting in overgangen en het vervolgens krachtig verdedigen van MIJN ruimte tegen de mensen die naast me stonden, betekende dat het een makkie was om mensen van mijn karretje af te weren.

   Duizenden kilometers fietsen betekent dat ik, terwijl anderen afhaakten, het uithoudingsvermogen had om het koekjespad aan het einde van de winkel te bereiken zonder te stoppen om uit te rusten bij het wereldvoedsel.

   Decennia van planning voorafgaand aan de race, besteed aan het uitstippelen van de snelste route van mijn fiets naar de uitgang van de run, betekende dat ik de paniekkopers ver voor was bij het uitstippelen van mijn route van de UHT-melk naar de kassa.

   Dankzij de honderden sprintfinishs kon ik de oplaaiende menigte gemakkelijk voorbijstreven om met de laatste penne bij de kassa's te komen.

Bovendien zal ik, dankzij 15 jaar training voor Ironman-races, met plezier al het eten eten, in elke denkbare combinatie, dus ik was best blij om alle spullen op te rapen die andere mensen hadden achtergelaten achter. Tonijn met bourbonkoekjes? Geen probleem. Soep en chips? Lekker. Marmite en pruimen? Ik spot al jaren met zulke maaltijden.

Om eerlijk te zijn is dit soort winkelgeknuppel een handig alternatief voor training en omdat op het moment van schrijven alles is afgelast. Mijn drie ochtendzwemsessies per week zijn allemaal geschrapt, hoewel ik niet had gedacht dat we een bijzonder risicovolle groep waren, omdat jaren van op en neer ploegen van de grotachtige Cov-baden ons immuun moeten hebben gemaakt voor elke ziekte die de mens kent. Mijn hardloopclub heeft alle baansessies stopgezet, waar ik niet verbaasd over ben want je hoeft maar in dezelfde postcode te niezen als een sprinter en ze hebben een maand vrij met koorts. En zelfs mijn wielerclub heeft clubritten verboden, hoewel ik me er al jaren van afzonder door middel van het laten vallen.

Dus, zoals alle aan training verslaafde triatleten, ben ik op zoek geweest naar vervangers waar ik ze maar kan vinden.
Ik kan de ervaring van concept-legaal wielrennen al nabootsen door de Deliveroo-rijders op mijn woon-werkverkeer op te nemen, en competitief hardlopen wordt gedekt door mijn XC-gevechten in het weekend tegen mijn hond Bertie. Wat betreft zwemmen, ik ben er het dichtst bij gekomen om iets te vinden dat hetzelfde aanvoelt als een clubsessie van 2 uur, iemand ertoe brengen om tussen 5 en 7 uur 's ochtends herhaaldelijk met een koekenpan op mijn schouders te slaan.

Ik weet zeker dat ik niet de enige ben, dus als je voorbeelden hebt van de afstanden die je gaat afleggen om de mijlen binnen te halen, waarom deel je ze dan niet met me op Twitter (@Bruntyonabike) en ik beloof degenen te delen waar ik het meest om moet lachen. In de tussentijd, hoe je hier ook doorheen komt, blijf veilig, zorg voor jezelf en je dierbaren, wees aardig voor de zwaar onder druk staande race-organisatoren en clubfunctionarissen die dingen moeten annuleren voor onze veiligheid, en ik zal zien jij aan de andere kant.

7 levenslessen die triatlon Martyn Brunt heeft geleerd