Van Tewkesbury tot Olympisch goud | Het Sarah Hoefflin-interview

Sarah vond tijd om met ons te kletsen, om die Britse opvoeding te bespreken, hoe ze voor het eerst in het park terechtkwam en wat er wordt aangeboden voor dames die aan freestyle willen beginnen.

Het zou cool zijn als we over je opvoeding konden horen

Dus ik ben geboren in Genève en woonde tot mijn twaalfde net buiten Genève. Toen verhuisde het werk van mijn stiefvader ons allemaal naar het VK. Ik kan me de dag nog net herinneren. We waren in een restaurant toen mijn moeder en stiefvader net zeiden:'Volgend jaar gaan we verhuizen, jij gaat naar school in Tewkesbury'.

U bent duidelijk Zwitser, maar is er enige band met Groot-Brittannië?

Ja, ik ga dinsdag terug naar het VK, mijn jongere broer woont daar nog steeds. Ik bedoel, we zijn daar opgegroeid en al onze vrienden komen uit Engeland en al mijn universiteitsvrienden wonen nu in Londen, dus ik probeer zo vaak mogelijk terug te gaan.

Ik weet het niet, het voelt absoluut als thuis. Mijn vriend komt uit Londen, dus het ligt me zeker na aan het hart. Ik voel me een beetje half Brits, ook al ben ik dat niet. Mijn oma is Brits, dus dat zit in de familie. Het is echt gaaf en ik ga graag terug en ik mis het gewoon. Ik vind het cool, weet je? Als je ergens als tiener opgroeit en daar 12 of 13 jaar woont, voelt het zeker als thuis.

En het was tijdens je tijd bij Cardiff Uni dat je echt in de freestyle-kant van skiën raakte?

Ja, dus ik bedoel, ik hield altijd van skiën toen ik een kind was, maar ik maakte nooit deel uit van een club toen ik jong was. Toen ik in Genève was, had ik niet echt bergen in de buurt , je moest reizen, al is het niet zo ver weg. Dit betekende dat ik nooit deel uitmaakte van een skiclub of zoiets, ik ging gewoon in het weekend skiën met mijn familie.

Pas toen ik naar de universiteit ging, herinner ik me dat ik op skireis naar de universiteit ging. Mijn oudere broer ging naar de universiteit van Bristol en hij was degene die zei:'Je hebt om op de uni-skireis te gaan', zei hij:'Het is zo leuk, het is het coolste ooit, maar je moet het boeken zoals op de dag dat ze de tickets vrijgeven, want het is meestal binnen een paar uur uitverkocht' en ik herinner me gewoon dat ik daar op die dag was, gewoon verfrist totdat ze het openden. Ik moet de eerste zijn geweest die zich aanmeldde voor die skireis.

Ik herinner me net dat het de eerste keer was dat ik door een park skied en ik ontmoette een stel Britse skiërs die van houden skiën. Ik zou zeggen dat het de Britten waren die me ertoe hebben aangezet om te skiën, niet de Zwitsers. Als je iets niet hebt, wil je het gewoon meer doen. Mijn vrienden van de universiteit waren er zo dol op, ze vonden het geweldig en het was de eerste keer dat ik mensen ontmoette die zo positief waren over wat ik eerst dacht dat 'mijn sport' was, omdat ik dacht:'Ik ben Zwitser, dit is mijn sport '.

Heb je het gevoel dat die dagen op de universiteit je goed van pas kwamen toen je naar de Alpen verhuisde en je echt begon te focussen op freestyle?

Ik denk volledig, maar meer in termen van het daadwerkelijk vinden van een passie in de sport, omdat ik op dat moment absoluut niet goed was in skiën. En weet je, de paar droge hellingsessies die we een paar keer per jaar hebben gedaan, hebben niet zoveel geholpen. Omdat ik niet zo veel skied, zou je de hele tijd geblesseerd raken.

Dus het was best dom, maar het deed me zeker denken:'Dit is echt cool'. Het waren al mijn vrienden van de skiclub die me leerden over skiseizoenen. Omdat ik nooit geneeskunde heb gestudeerd, wilde ik gewoon een skiseizoen gaan doen, want ik had net gehoord hoe cool het was en ik had net een heel coole baan gevonden die een vriend voor me had geregeld, dus ja , daarom ben ik naar Tignes verhuisd en heb ik gewoon rondgehangen in het park waarvan ik dacht dat het echt cool was.

Leuk, dus wat deed je in Tignes?

Ik werkte voor Ben's Bus. Het was zo'n leuke baan. Ik was een vertegenwoordiger en een manager, dus ik kreeg heel veel uren die me het hele seizoen vasthielden. En ja, het was gewoon heel gaaf, twee keer per week werken – op zaterdag en sommige zondagen – en ik verdiende zelfs meer geld dan sommige mensen die 5-6 dagen per week in chalets werkten. Ik heb gewoon elke dag geskied.

Het volgende seizoen ging ik een seizoen doen in Meribel en daar had ik er zin in, alsof ik voelde dat ik vrij snel vorderingen maakte. Vroeger werd ik om zeven uur 's ochtends wakker. Ik zou mijn wekker om zeven uur zetten en ik zou een bus nemen om naar Mottaret te gaan, nee... twee bussen omdat het sneller was dan de gondel naar Mottaret te halen.

Dus twee bussen, naar Mottaret en rechtstreeks naar Val Thorens, want de ronden zijn zoveel sneller en het park is zo goed en ik ging letterlijk bijna elke dag, ik was er of of in het park in Meribel.

Ah gaaf. Dus je zou zeggen dat in die twee jaar je skiën echt begon te groeien?

Ja, ik bedoel, het waren maar twee skiseizoenen. Ik weet het niet, het maakt gewoon een groot verschil als je elke dag skiet, de hele tijd. Ik bedoel, daarvoor was ik gewoon af en toe aan het skiën, ik zat nog op de universiteit in Cardiff, dus het is niet alsof ik deel uitmaakte van een club, of elk weekend kon skiën.

Maar ja, als je in de bergen bent en alleen in het weekend een baan hebt, heb je een behoorlijk bevoorrechte levensstijl waardoor je zoveel kunt gaan skiën als je wilt.

Je bent duidelijk te zien in Faction's X Segment (wat trouwens geweldig was), wat vertegenwoordigt dit segment voor jou en wat probeerde je ermee te bereiken?

Het toont de progressie in het freeskiën voor vrouwen en ik denk dat we erin geslaagd zijn om dat op een behoorlijk goed niveau te laten zien. Het is ons zeker gelukt om al onze trucs te laten zien en ik vind het cool omdat het betekent dat we het altijd beter kunnen doen, het is niet alsof dit alles is wat we kunnen doen.

Het was gewoon super belangrijk voor ons om de wereld te laten zien dat de meisjes echt goed worden en het was zo leuk om te filmen, het was onze eerste keer dat we een segment filmden, dus het was was zeker best moeilijk, maar het was zo leuk en ik zou het absoluut opnieuw doen.

Ik vind het cool. Het is een van de weinige parksegmenten, met vijf of zes meisjes die op het hoogste niveau gewoon laten zien wat ze kunnen. Het was echt gaaf en ik denk dat iedereen het leuk vond.

Je hebt het over die progressie. Is dat een progressie in tricks, of is het een progressie van gewoon meer vrouwen die in de sport stappen? Of is het een beetje van beide?

Absoluut beide, maar het gaat meer om wat we wilden laten zien, de progressie en het niveau van skiën, dus tricks, meer grepen, meer variatie en meer stijl.