Wat gewone stervelingen kunnen leren van de Sub-8 Ironman

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>meld je aan voor Outside+.

140,6 mijl zwemmen, fietsen en rennen is voor de meesten een indrukwekkende prestatie, maar om dat in minder dan acht uur te doen? Dat is gewoon bovenmenselijk. Toen Lothar Leder in 1996 om 7:52:02 de finishlijntape van Challenge Roth brak, ging het publiek los. Het was een prestatie die zo indrukwekkend was, dat iedereen dacht dat het onmogelijk zou zijn om het te evenaren. Stel je hun verbazing voor toen Leder de prestatie in 1997 herhaalde, met een tijd van 7:56:39 - alleen goed genoeg voor de derde plaats op een dag met vier uitvoeringen onder de acht. De Belgische atleet Luc Van Lierde was de winnaar die dag en noteerde een verbijsterende 7:50:27 (zijn tijd zou de snelste ijzerafstand ter wereld zijn gedurende meer dan 14 jaar).

In de 20 jaar sinds Leder's doorbraakprestatie heeft slechts een relatief klein aantal triatleten de barrière onder de acht doorbroken. Deze selecte club telt slechts 50 leden, met tijden variërend van de huidige recordhouder Kristian Blummenfelt's 7:21:12 tot James Cunnama's by-a-whisker 7:59:59. Nu hebben sommige profs een nog ambitieuzer doel voor ogen:sub-7 voor mannen, sub-8 voor vrouwen.

Maar zelfs supermensen zijn in wezen nog steeds mensen. Hoewel velen aannemen dat er een recordprestatie wordt geleverd vanwege een voedingsdoorbraak, technologische tovenarij of een supergeheim trainingsplan, zeggen de meeste leden van de Sub-Eight Club dat hun geheime kracht nogal saai is:hard werken en veel.

Hoewel je eigen ijzerafstandsdoelen misschien niet in de sub-enkele cijfers staan, betekent dat niet dat de lessen van de Ironman onder de acht niet van toepassing zijn. Er is veel dat we kunnen leren van de persoonlijke beste prestaties van de profs om onze eigen PR's te behalen.

Les 1:Probeer, probeer opnieuw

Voor de Amerikaan Tim O'Donnell was het breken van acht altijd een doel:"Het is alsof je voor het eerst een minuut breekt in de 100 vrij ... gewoon iets dat je wilt doen!" Maar het ging niet gemakkelijk. O'Donnell probeerde verschillende keren om het doel te bereiken, eerst bij Ironman Arizona in 2011.

"Ik zat op tempo totdat ik halverwege de run volledig opblies", zegt O'Donnell, die onmiddellijk een grondige en eerlijke analyse na de race uitvoerde. Met behulp van die lessen ging O'Donnell op weg naar een sub-acht bij de Ironman Brasil 2013, waar hij zijn doel nipt miste met een 8:01:32. Nogmaals, O'Donnell beoordeeld en aangepast. Eerlijk zijn over wat wel en niet werken loonde.

"Toen ik het eindelijk deed in 2015 [een 7:55:56 in Brazilië], was er zeker een grote glimlach op mijn gezicht toen ik mijn tijd zag."

Afhaalmaaltijden: PR's komen meestal niet van de ene op de andere dag. Er is meestal een leerproces en falen maakt deel uit van dat proces. Leer van en bouw voort op elke tegenslag - het is het waard.

Les 2:Doe gewoon je best

Voor de Amerikaan Ben Hoffman stond sub-acht niet op zijn radar om naar Ironman Zuid-Afrika 2017 te gaan. Zijn doel was alleen om te laten zien dat hij nog steeds groeide en presteerde als atleet.

"Ik weet nooit wat er gaat gebeuren in een Ironman!" Hofman lacht. “Ik had het gevoel dat ik deze winter een heel goede training had gedaan, maar ik had er nooit aan gedacht om acht uur te breken op dit parcours. Ik had vorig jaar een geweldige race en was ergens rond 8:12. Ik dacht dat het geweldig zou zijn om mijn tijd te verbeteren als de omstandigheden het toestonden, maar onder de acht gaan was niet op mijn radar.”

Door met een "doe je best"-houding (en niets anders) naar binnen te gaan, deed Hoffman echt zijn best:een eindtijd van 7:58:40.

Afhaalmaaltijden: Zelfopgelegde druk kan... nou ja, indrukwekkend zijn. Laat je verwachtingen los en je zult jezelf misschien verrassen.

Les 3:Beknibbel niet op snelheidswerk

Aussie Luke McKenzie, die in 2015 7:55:58 sloeg bij Ironman Western Australia, zegt dat zijn doorbraak enigszins toevallig kwam.

"Ik heb niet opzettelijk veel veranderd in mijn training voor Ironman Western Australia", zegt McKenzie. "Maar door omstandigheden reed ik de vorige maand de Island House Invitational Triathlon, een race in supersprintstijl. Ik heb veel snelheidswerk geïntegreerd in mijn training in oktober en november als leider in de Ironman West-Australië in december. Ik geloof dat snelheidswerk me echt heeft geholpen.'

Afhaalmaaltijden: Meld je aan voor kortere afstanden, zoals een sprinttriatlon of een mijlrace, als een manier om je lange-baanroutine op te schudden en je snelle kant aan te trekken.

Les 4:Brandstof voor je vuur

"Concurrentie zorgt altijd voor geweldige prestaties", zegt O'Donnell. “Toen ik in 2015 in Brazilië aan de slag ging, had ik geen idee waar ik was met mijn totale tijd. Het enige wat ik wist was dat Marino [Vanhoenacker] op de goede weg was en dat ik hem moest pakken om te winnen. Ik had Brent [McMahon] halverwege de run een gaping gegeven, dus ik probeerde hem ook af te houden! Dat was de echte sleutel voor mij, met jongens als Marino en Brent die het tempo opvoerden, maakte iedereen een stap hoger.

Afhaalmaaltijden: Zelfs als je geen podiumkandidaat bent, kun je de kracht van competitie gebruiken om je spel naar een hoger niveau te tillen. Vriendelijke concurrentie, zoals een pittige groepsrit of een lokale uitdaging op Strava, kan je prestaties naar nieuwe hoogten tillen.

Les 5:Ren de mijl waarin u zich bevindt

"De dag dat ik acht uur brak, herinner ik me duidelijk de aard waarin ik de race in kleine segmenten bleef opsplitsen", zegt McKenzie. “Ik heb op geen enkel moment aan de race als geheel gedacht. Ik bleef de hele dag door naar elke kleine stapsteen duwen. Tijdens de marathon was ik gewoon gefixeerd op het steeds opnieuw proberen dezelfde kilometer te registreren. Mijn mentaliteit was kilometer voor kilometer, nooit 10, 15 of 20 kilometer verderop. Ik denk dat het een geweldige aanpak is voor de atleten van de leeftijdsgroep om zo'n lange afstand aan te pakken."

Afhaalmaaltijden: De hele race kan overweldigend zijn, maar als je je op slechts één sectie concentreert - of het nu een mijl, een kilometer is of zelfs "ga gewoon naar die lichtpaal" - kun je je afvragen wat je op dat moment moet doen, in plaats van je er druk over te maken het onbekende.

Les 6:Zet een blij gezicht op

"Geloof in jezelf dat je beter bent dan je had gepland", adviseert Hoffman. "Iedereen lijkt nerveus te worden en ervan uit te gaan dat het op hun beste dag slechter zal gaan dan ze willen, maar wat gebeurt er als je het tegenovergestelde denkt?"

Afhaalmaaltijden: Een positieve houding kan het toegangsbewijs zijn voor een PR. Ga heen en wees geweldig.

[Wat gewone stervelingen kunnen leren van de Sub-8 Ironman: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002053145.html ]