3 redenen waarom atleten cardiotraining zouden moeten beperken

Het is een clichéscène in bijna elke sportfilm die je hebt gezien sinds je een kind was. De stoere underdog jogt de nacht in met een niet-indrukwekkende grijze hoodie en joggingbroek terwijl een rauwe beat op de achtergrond beukt.

Deze stereotiepe scène verpersoonlijkt het beeld van harde cardiovasculaire training voor sporten dat ingebakken zit in de hoofden van veel atleten. Terwijl in sommige gevallen een stabiele cardio zoals deze precies is wat de dokter heeft voorgeschreven, vaak is het ineffectief en soms zelfs schadelijk.

Steady-state cardio verwijst naar een zich herhalende cardiovasculaire oefening die gewoonlijk gedurende een relatief lange tijd met een matige intensiteit wordt gedaan. Enkele voorbeelden zijn joggen, roeien of fietsen in een constant tempo met weinig variatie in intensiteit. Dit type cardio heeft zijn plaats, maar met de verhoging van de aërobe capaciteit komt er een spervuur ​​​​van problemen.

Probleem 1:Het slaat je lichaam in elkaar

Laat me je meenemen naar die natuurkundeles op de middelbare school die, als je bent zoals ik, je hebt waarschijnlijk doorgeslapen. De derde wet van Newton stelt:"Elke actie heeft een gelijke en tegengestelde reactie." Met andere woorden, als je iets duwt, duwt het je terug.

Beschouw nu de kracht van een voet die de grond raakt tijdens het rennen van een lange afstand. Die explosieve kracht die herhaaldelijk raakt, wordt in de loop van de kilometers op de weg opgeteld. De kracht bij het rennen op volle snelheid is zelfs berekend als meerdere keren de kracht van het lichaamsgewicht van een persoon. Onnodig te zeggen, het is geen wonder dat langdurig hardlopen op de weg je gewrichten verslijt. Voor atleten die al deelnemen aan high-impact sporten zoals basketbal en volleybal, waarbij herhaaldelijk springen van fundamenteel belang is, de effecten van hoge impact op de gewrichten worden versneld en in omvang verhoogd.

Probleem 2:Het kan de spiermassa verminderen

Het tweede probleem met steady-state cardio is de neiging om spierverspilling te veroorzaken als het te veel wordt gedaan. Voor sporten zoals voetbal waar grootte belangrijk is, het laatste wat je wilt, is je zuurverdiende spiermassa afbreken. Overmatige cardio (meer dan een uur per dag op de meeste dagen van de week) kan het lichaam in een katabole (spierverbrandende) toestand brengen.

Probleem 3:Het is vaak niet specifiek voor jouw sport

Om de beste resultaten op het veld te behalen, trainingsregimes moeten zeer sportspecifiek zijn en de programmering afstemmen op bewegingen, intensiteiten en structuren die je op de speeldag tegenkomt. Simpel gezegd, krachtsporters moeten trainen voor kracht, en duursporters moeten trainen op uithoudingsvermogen. Sommige sporten hebben heel weinig uithoudingscomponenten en worden "anaërobe" activiteiten genoemd.

Voetbal is daar een perfect voorbeeld van. Het gemiddelde spel duurt tussen de 4 en 12 seconden. In die korte tijd moeten spelers van elke positie explosieve krachtstoten genereren om routes te rennen, blokkeren en tackelen. Lange cardiosessies doen heel weinig om de inspanning van een wedstrijddag te simuleren in een sport die zo explosief is als voetbal. Basketbal en gewichtheffen zijn voorbeelden van sporten die ook in deze categorie zouden vallen.

Hoe u het aerobe uithoudingsvermogen op de juiste manier kunt vergroten?

spierverlies, gezamenlijke verslechtering, en een gebrek aan sportspecificiteit moet betekenen dat steady-state cardio achterhaald is, toch? We zullen, Nee. Tel dit nietje van old-school training niet mee. Rocky Balboa had niet helemaal ongelijk. Mits goed en onder de juiste omstandigheden heeft dit type training zijn plaats. Sommige sporten zoals voetbal en lacrosse vereisen een groot uithoudingsvermogen van het hart.

Het langdurige repetitieve karakter van deze sporten vereist atleten, die al krachtig genoeg zijn om een ​​bal te trappen, om ook over een uitstekende aerobe capaciteit te beschikken. Deze atleten zullen zeker baat hebben bij een uitgebalanceerd trainingsregime, inclusief langdurige aerobe oefeningen naast andere vormen van training. Zelfs voetballers en gewichtheffers zullen baat hebben bij aerobe conditionering omdat het hen helpt sneller te herstellen tussen spelen en sets.

Om een ​​aantal negatieve risico's van dit type training tegen te gaan, moeten atleten ervoor zorgen dat ze alle voorzorgsmaatregelen nemen om de gezondheid van de gewrichten te behouden en spierverspilling te voorkomen. Een hardloopschoen van hoge kwaliteit is absoluut noodzakelijk voor atleten die joggen of hardlopen als cardiotraining.

Ook een zachter oppervlak, zoals het rubberen oppervlak van een baan, vermindert de kracht van de impact aanzienlijk. Door dit type training matig te houden, kan spierverspilling en gewrichtsschade worden geminimaliseerd. Drie of vier dagen per week, 20 tot 40 minuten per dag is genoeg om uithoudingsvermogen op te bouwen, idealiter gedaan aan het begin van een trainingsprogramma.

LEES VERDER:

• Waarom werpers cardiotraining moeten vermijden
• 4 cardiotrainingen die niet zuigen
• STUDIE:Zal ​​cardio je krachttraining verpesten?

[cf]skyword_tracking_tag[/cf]

mixetto/iStockPhoto, Geber86/iStockPhoto

[3 redenen waarom atleten cardiotraining zouden moeten beperken: https://nl.sportsfitness.win/sport--/volleybal/1002047249.html ]