De rol van jeugdcoaches opnieuw evalueren

Nog een keer, we vragen ons af waarom de ontwikkeling van onze spelers in de afgelopen 30+ jaar extreem traag is geweest. We denken dat alleen omdat we de middelen en het aantal spelers hebben, we voorbestemd zijn om de voetbalwereld te regeren. En toch zijn onze spelers niet in staat zelfs de eenvoudigste voetbalontwikkelingstaken uit te voeren, namelijk het inrichten van hun eigen speelomgeving. Als je sceptisch bent, probeer dan dit experiment bij je volgende oefening...

Ga op je gebruikelijke tijd naar het veld en leg al je uitrusting neer, ballen, kegels, vlaggen, doelen, enz. op één plek. Als de spelers arriveren, begroet je ze en zeg je dat je ze bij de uitrusting zult ontmoeten. Doe alsof u bezig bent met iets op enige afstand van de verzamelplaats. Blijf bezig totdat een van je spelers de moed heeft om naar je toe te komen en te vragen, "Wat wil je dat we doen?'

Het is uiterst belangrijk dat u geen directief antwoord geeft zoals:“Ga je gang en warming-up!” Maar zeg gewoon "Ik kom zo bij u!" en blijf weg.

Ik heb dit experiment uitgevoerd in meer dan 20 staten in de VS en twee keer in Canada. De teams en spelers die in het experiment werden gebruikt, varieerden van U-6 tot U-18 Olympic Development-spelers. De resultaten waren bijna altijd hetzelfde, , ,

De jongere spelers zaten ongeduldig rond en gooiden gras naar elkaar of zetten kegels op hun hoofd en gingen op hun bal zitten. De meeste oudere spelers lagen rustig in het gras en luisterden naar iets in hun koptelefoon. Zelden zouden spelers het initiatief nemen om te jongleren of zelfs de bal rond te spelen. Toen hem uiteindelijk werd gevraagd, "Waar wacht je op?" De universele reactie was altijd:"We wachten tot de coach ons vertelt wat we moeten doen!"

Helaas, geen enkele keer heeft een van de spelers het initiatief genomen om een ​​veld aan te leggen en te gaan voetballen

Wat heeft dit te maken met het gebrek aan ontwikkeling van onze speler? Iedereen die wel eens naar het buitenland is gereisd, zal je vertellen dat het slechts een kwestie van tijd is voordat je kinderen ziet voetballen in pick-up games. We weten ook dat ALLE spelers van wereldklasse leerden spelen in leuke spelletjes die werden georganiseerd door oudere kinderen in hun buurt. Ja, ze leerden de kneepjes van het vak in vrije stijl spellen waar ze experimenteerden en faalden in hun weg naar succes.

Denk er over na, terwijl onze kinderen wachten tot hun ouders hen naar de volgende praktijk brengen en dan wachten tot de coach hen vertelt wat ze moeten doen. Kinderen over de hele wereld lopen naar het dichtstbijzijnde open gebied in hun buurt en passen het aan om te voetballen. Hoe vreemd het ook mag lijken, niemand heeft ze ooit een 'oefening' van welke aard dan ook zien organiseren. Ze gebruiken wat er beschikbaar is en richten de omgeving eenvoudig in om hun versie van voetbal te gaan spelen. Waarom doen onze spelers niet hetzelfde?

Mijn persoonlijke mening is dat onze spelers geen pick-up games spelen, simpelweg omdat niemand hen heeft geleerd hoe belangrijk, behulpzaam en leuk zijn ze. We hebben een coachgestuurde omgeving waar de coach alle aspecten van de praktijk controleert en constant richting geeft. Deze gecontroleerde omgeving leert onze spelers onbewust dat ze niet kunnen voetballen zonder hulp van volwassenen.

Ik geloof dat het onze plicht is om de spelers te leren dat zij verantwoordelijk zijn voor het inrichten en aanpassen van alle speelomgevingen in elke training. Dit wordt heel eenvoudig bereikt door dezelfde traditionele stappen te gebruiken die we gebruiken om hen techniek of tactieken te leren.

Stap 1. UITLEG – Communiceer in eenvoudige alledaagse taal. Maak 'buzzwords'-woorden die de geest 'triggeren' om de nadruk te leggen. Enkele voorbeelden:“opwarmruimte”; "1 vs. 1 veld"; "kleinzijdig 3 vs. 2-veld"; "kleinzijdig 5 vs. 5" veld; enzovoort.

Houd rekening met de aandachtsspanne van uw spelers en pas de lengte van uw uitleg dienovereenkomstig aan. Nadat u een punt hebt behandeld, stelt u een vraag om te controleren of het punt begrepen is> Herhaal de mondelinge instructies alleen indien nodig. Wees kort!

Stap 2. DEMONSTRATIE – Geef langzaam een ​​demonstratie, eenvoudig en visueel correct in hoe u wilt dat elke speelomgeving wordt ingedeeld. Laat ze het verschil zien, bijvoorbeeld, tussen een 1 vs. 1 veld en een 4 vs. 1 veld. Laat ze items zien die kunnen worden gebruikt om de omgeving in te delen, zoals:kegels, vlaggen, schoenen, Tassen, enzovoort.

Stap 3. ACTIE – Laat de spelers je laten zien dat ze de door jou gevraagde omgeving correct kunnen indelen. Help alleen diegenen die hulp en meer snelheid nodig hebben naarmate ze bedreven worden in het volbrengen van de taak. Ik doe en ik begrijp het!

Stap 4. TOEWIJZEN THUIS AFSPELEN - De sleutel tot dramatische spelersverbetering is dat ze waar en wanneer mogelijk een soort voetbal spelen! Uw aanmoediging in deze stap is van vitaal belang..!

Stap 5. VRAGEN hoe vaak en waar ze deze spellen hebben gespeeld als ze bij elke oefensessie aankomen. Schrijf hun antwoorden op om hen te laten weten hoe belangrijk dit voor hen en voor u is.

Bij het toepassen van deze stappen:Wees geduldig en verwacht niet direct resultaat. Wees volhardend, want het kost tijd en effectieve herhaling. Behoud dat gevoel voor humor, laat je spelers in een ontspannen sfeer werken en beloon de voortgang met een positieve reactie, een positieve opmerking of een glimlach!

Er kan een argument worden aangevoerd dat een coach uiteindelijk veel energie kan gebruiken om hem te leren 'hoe' de omgeving in te richten. Gezien het feit dat deze initiële investering werkte voor de oudere buurtkinderen over de hele wereld. Het kan zeker werken voor ons coaches hier in de VS..!