6 Taekwondo-mythen ontkracht
6 Taekwondo-mythen ontkracht
Je hebt de films gezien en gezien wat Taekwondo kan doen. Je gelooft misschien dat het allemaal draait om de vliegende schoppen en een stel slechteriken die hun verdiende loon krijgen. Maar is dat allemaal waar?
Hier zijn een paar Taekwondo-mythen ontkracht:
De vliegende trap.
Het ziet er zeker cool uit op het scherm, maar buiten filmland, Taekwondo gaat niet alleen over de vliegende trappen. In feite, vliegende kicks zijn niet de go-to, dramatische zet die we denken dat het is. In het echte leven, springende en draaiende trappen zijn niet zo populair omdat het vrij algemeen bekend is dat de aanval aanzienlijk zwakker is dan op de grond gebaseerde trappen. Dat komt omdat als je in de lucht bent, je lichaam houdt zich bezig met de heuprotatie. Er is ook je balans om te overwegen, zodat er minder kracht achter de aanval zit. Ook, als je in de lucht bent, je bent kwetsbaar voor aanvallen van alle kanten. Het is nog steeds een legitieme zet, alleen niet zo krachtig als je zou denken, gezien alle films die je hebt gezien. Maar hé, dat is filmland.
Het draait allemaal om de kicks.
Sommige mensen geloven dat het bij Taekwondo allemaal om de kicks gaat. Natuurlijk, waarbij het Olympische Taekwondo voornamelijk op kick gebaseerde vormen laat zien, die conclusie is gemakkelijk te begrijpen. Echter, dat is niet een afspiegeling van de sport in het echte leven. Bij Taekwondo, er zijn meer stoten dan trappen. Een artikel op Taekwondo USA Blog zegt dat de verhouding tussen stoten en trappen 9:1 is. Vraagt u zich af waar die stoten terechtkomen? Stoten op het gezicht en lichaam zijn in sommige Taekwondo-vechtverenigingen toegestaan.
Touch-contact.
Geloof je dat de ronde eindigt wanneer je met succes een hit op je tegenstander hebt geland? Nee. In het echte leven Taekwondo, wedstrijden zorgen voor verschillende niveaus van contact, van half tot vol. Terwijl sommige scholen 'aanraakcontact' toepassen om de veiligheid van hun leerlingen te waarborgen, dat is niet afgestemd op de technieken hiervan vechtsporten formulier. Wat geldt voor veel Taekwondo-gemeenschappen die zware en volledige contactsparring mogelijk maken, is dat, terwijl alle technieken met volle intensiteit en snelheid worden uitgevoerd, apparatuur zorgt voor een zekere mate van schokabsorptie. De vormen zijn ontworpen om uitgebreide schade aan het lichaam toe te brengen. Dus om te voorkomen dat medestudenten een grote blessure oplopen, beoefenaars zetten de kracht een paar tandjes lager.
Er zijn geen ingrijpende bewegingen.
Volledig onwaar. Terwijl sommige scholen die de neiging hebben om zich te concentreren op wedstrijdsparring, de praktijk ontmoedigen of verbieden, veel andere Taekwondo-gemeenschappen gebruiken vegen in hun praktijk. Senior studenten, vooral, gebruik de oefening in gecontroleerd sparren.
Er zijn wapens en wapentraining.
Dat is helemaal niet waar. Taekwondo is een sport zonder wapens. Hoewel sommige scholen wapens en wapentraining gebruiken, dat is al buiten Taekwondo. Het wordt vaak gedaan om de vaardigheden van studenten te verbeteren en hun begrip en kennis van vechtsporten te verdiepen - hoewel niet alle Taekwondo-gemeenschappen aan die praktijk vasthouden of geloven dat het nodig is.
Black belters zijn meesters.
Volgens Jonathan Maberry van vechtkunsten, zwarte banden betekenen alleen dat een student de basis onder de knie heeft. Er is nog een lange weg te gaan, en daarna veel training. Bij black belt is je training nu net BEGONNEN.
Dus daar heb je het. Mocht je interesse hebben om het eens te proberen, dan heb je al een paar ideeën over wat je kunt verwachten. Veel geluk!
[6 Taekwondo-mythen ontkracht: https://nl.sportsfitness.win/geschiktheid/Kickboxing/1002037719.html ]