Jenny Spangler's beste race en hoe ze het heeft bereikt

Jenny Spangler bracht meer dan 20 jaar door in de buurt van de top van de Amerikaanse marathonlopers. In 1983, tijdens haar eerste marathon, ze won oma's in 2:33:51, het vestigen van een 19 &onder Amerikaans record dat nog steeds staat. Twintig jaar later, als 40-jarige in 2003, ze vestigde het Amerikaanse marathonrecord van 2:32:39 in Chicago. De volgende lente, ze werd negende algemeen, en eerste meesters, in de 2004 Amerikaanse Olympische Marathon Trials in 2:36:30.

Maar Spangler beschouwt het Amerikaanse record of de Marathon Trials van 2004 niet als haar beste race. Haar beste, en meest verrassende, was haar overwinning in de Olympische Marathon Trials 1996. Ze deed mee aan het evenement, haar derde beproevingen, met de 61e snelste kwalificatietijd. Geen enkele marathonexpert zag haar overwinning aankomen. Maar op die warme februariochtend in Columbia, SC, Spangler brak de band in 2:29:54, de overwinning te pakken van tientallen meer aangekondigde lopers.

Ze rangschikt haar Grandma's Marathon 1983 en 2003 Chicago Marathon in een gelijke stand voor haar op een na beste race.

Spangler woont momenteel in Lake Forest, Ziek., waar ze trainingen organiseert voor lokale hardlopers, en exploiteert een op internet gebaseerde coachingservice op JennySpangler.com.

Waarom de Olympische Marathon Trials van 1996 de beste race van Spangler was:

Niet omdat ze gewonnen heeft. Dat was secundair - een uitkomst die natuurlijk volgde op haar voorbereidingen. “Het was een van die ‘magische races’ voor mij, " ze zegt. "Een van die dagen waarop alles gewoon samenviel."

Als een ervaren deelnemer, Spangler had tijdens eerdere marathons veel hoogte- en dieptepunten meegemaakt. Ze wist dat ze zich niet zomaar een weg naar een topprestatie kon banen. Iedereen wil zijn best doen. In plaats daarvan, Spangler zocht een zekere mate van onthechting. “Ik zette mijn verwachtingen uit mijn hoofd, en rende gewoon - geen tempodoelen, geen plaats doelen, ’ herinnert ze zich. "Ik wilde gewoon in het moment rennen en de race laten ontvouwen."

Opbouwtraining voor de Marathon Trials:

Voorafgaand aan de race in april, voor het grootste deel van november en december 1995, Spangler legde gemiddeld 90 mijl per week af. De laatste week van december, ze sloeg een kilometerstand PR met 110 mijl. Ze rende de eerste twee weken van januari ook meer dan 100 mijl voordat ze wat rustiger begon te worden voordat ze serieus begon af te bouwen.

Enkele belangrijke trainingen:

• In november, ze liep een heuvelachtige tijdrit van 10 mijl met als doel een snelle eerste mijl te splitsen. Ze sloeg 5:06 voor die mijl.
• In december, ze kreeg vertrouwen van een sessie van 8 x 1-mijl, afwisselend 5:25 en 5:45.
• Meerdere malen, ze deed 24 x 400 meter, opgedeeld in vier sets van elk zes herhalingen. Voor de eerste en derde set, ze deed een hersteljog van 100 meter, en gemiddeld 75 seconden per 400. Voor de tweede en vierde set, ze deed een herstel van 200 meter, en gemiddeld 72 seconden per 400.

Belangrijkste trainingen van de afgelopen maand:

Tijdens de laatste zes weken pre-Trials, Spangler pakte een nieuwe coach. Ze verhuisde van Chicago naar Santa Monica om te trainen onder Joe Douglas van de Los Angeles Track Club. Ze bleef geadviseerd worden door haar in Chicago gevestigde coach, Willie Rios.

Enkele belangrijke trainingen:

• Lange heuvelachtige weekendlopen van 20 mijl in de ochtend om 6:00 uur tempo, gevolgd door 4 mijl in de middag. "Ik wist dat ik heel goed in vorm was toen de 4-milers zich gemakkelijk begonnen te voelen."
• 16 x 400 meter in 70-73 met 100 meter joggen. "Deze bouwden mijn zelfvertrouwen op en hielden wat rits in mijn benen na alle lange runs en tempo's."

taps toelopend:

In de afgelopen maand pre-Marathon Trials, Spangler liep wekelijkse mijltotalen van:86, 78, 62, en 38 (ma.-vr.). Acht dagen voor de marathon, ze voltooide een tempo van 9 mijl in een tempo van 6:00 uur. Gedurende de laatste week, ze bleef twee keer per dag rennen, zoals haar gewoonte was, maar veel minder afstand afleggen. Ze deed ook 10 x 100 meter passen na een van haar dagelijkse runs.

Race-dag plan:

Natuurlijk, Spangler had een droomdoel:het Olympische team maken. Echter, dat was niet de belangrijkste gedachte die ze naar de startlijn droeg. In plaats daarvan, ze streefde ernaar om "de beste marathon van mijn leven" te rijden door het advies van haar coaches op te volgen. Ze wilden dat ze 'een beetje ongemakkelijk' liep.

Sleutelmoment in de marathon:

“Ik ben een regel-volger, " zegt Spangler, dus volgde ze het advies voor licht ongemak op. Dat bracht haar bij de leiders op de halve marathon, bereikt in 1:14 plus, een inspanning die eigenlijk gemakkelijker aanvoelde dan haar onbehaaglijke zone. Spangler dacht aan stijgende, maar herinnerde zich eerdere races waarin ze 'opgeblazen was'.

Ze probeerde geduldig te blijven. Op 16 mijl, ze verhoogde haar tempo tot het niveau van licht ongemak, en was "in paniek" toen niemand met haar meeging. (Later hoorde ze dat ze voor deze mijl 5:20 had bereikt.) Spangler werd nooit gepakt, winnen met een marge van 12 seconden op Linda Smith.

Wat stelde Spangler in staat om een ​​Beste Race te behalen:

Ze gelooft dat er drie belangrijke bijdragen waren:1) een fysieke piek; 2) een mentale piek; en 3) de extra's. Eerst, Spangler deed meer kilometers dan ooit tevoren, over heuvelachtige banen, in een sneller tempo. Ze bloeide op de uitdaging. Ze merkt het voordeel op van het feit dat coaches elke sessie persoonlijk volgen, en het aanpassen van de werklast waar nodig. “Op een dag was ik bezig met het afwerken van een 20-miler, en ben er erg blij mee, " ze zegt. "Toen kwam Joe naast me rijden en zei:'Ga je gang en doe nog twee mijl.'”

Tweede, haar trainingen gaven haar veel vertrouwen, en een "fijn afgestemde" taper liet haar fris. “Vóór andere races, Ik dacht soms, ‘Ik kan niet wachten tot dit voorbij is, '" ze zegt. "Deze keer was ik opgewonden dat de racedag zou komen."

Laatste, zonder andere afleiding tijdens haar laatste zes weken in Santa Monica, “Ik kon me concentreren op het uitrekken, voeding, slaap, en ontspannen tussen de runs door als nooit tevoren, " ze zegt. “Dit was een kans, had ik nog nooit gehad, en het maakte een enorm verschil.”

Hoe u uw beste race op de Jenny Spangler-manier kunt behalen:

“Het is ontzettend belangrijk om naar je lichaam te luisteren, en pas je training daarop aan, " ze zegt. Spangler gelooft ook in een beetje ondertraining om de frisheid te behouden en toch vertrouwen te houden in je aanpak. Ze heeft veel vertrouwen in “de extra’s” zoals stretchen, krachttraining, slaap en voeding, geloven dat het beter is om een ​​korte run te korten om de extra's op te vangen in plaats van door te gaan om nog een paar mijlen te verzamelen.

Voorkomen: Elke vergelijking tussen jouw opleiding en die van iemand anders. "Er zijn zoveel sociale media en online trainingslogboeken dat we onze training en tempo vaak in twijfel trekken ten opzichte van anderen, ' merkt Spangler op. "Dit kan leiden tot overtraining en/of blessures."

[Jenny Spangler's beste race en hoe ze het heeft bereikt: https://nl.sportsfitness.win/sport--/Marathon-Running/1002043152.html ]