30 dingen die triatlon onze Brunty heeft gegeven

1989! Ik besef dat dat een vreemde manier is om een ​​column te beginnen, maar dat was het jaar waarin dit machtige tijdschrift dat je in je hand houdt voor het eerst werd gepubliceerd. En wat een jaar was het - de Berlijnse muur viel, studenten stonden voor tanks op het Tiananmen-plein, de USSR trok zich terug uit Afghanistan, de eerste aflevering van The Simpsons werd uitgezonden, Sky TV en de Nintendo Gameboy werden gelanceerd, Greg LeMond won de Tour de France van Laurent Fignon met slechts 8 seconden, de olieramp met Exxon Valdez vond plaats en, het meest tragische van alles, Phil Collins stond op nummer één in de hitlijsten.

Maar het was ook een gedenkwaardig jaar voor mij omdat het het jaar was waarin ik die historische leerstoel, Liverpool Polytechnic, verliet en mijn carrière begon als junior verslaggever bij dat machtige nieuwsorgaan, de Northants Herald &Post. Het is dus geen wonder dat ik op de een of andere manier de lancering van 220 Triathlon heb gemist!

Ik moet misschien ook bekennen dat ik de verschijning van dit tijdschrift in de WHSmith misschien niet heb opgemerkt omdat ik in die tijd niet bepaald sportief was. Ik was inderdaad goed op weg om de weegschaal op 16 stenen te laten vallen. Het komt me dus voor dat er in de afgelopen 30 jaar nogal wat is veranderd in mijn leven, en zonder melodramatisch te willen zijn, komt veel daarvan door het ontdekken van triatlon. Dus, ter ere van 220's 30e verjaardag, hier zijn 30 dingen die ik vandaag heb die ik 30 jaar geleden niet had, allemaal dankzij deze sport die we allemaal kennen en waar we van houden:

 1. Tepel schuren.

 2. Meer fietsen dan tanden.

 3. Een doodsangst voor mobiele toiletten.

 5. Een hok vol race T-shirts.

 6. Een groot blik vol mysterie-items, die zijn losgekomen van verschillende oude fietsschoenen, groepssets, binnenbanden enz., waarvan ik dacht 'die bewaar ik, het zal nuttig zijn', en absoluut geen van alle is nuttig geweest.

7. Een reeks bruine lijnen op verschillende lengtes op mijn armen en benen waardoor ik eruitzie als een bewuste ligstoel.

8. Minder dan 10 teennagels tegelijk.

 9. Meer haar in mijn oren dan op mijn benen.

 10. Een encyclopedische kennis van mijn raceresultaten en een Tourette-achtige drang om ze te delen.

 11. Een zo scherpe eetlust dat mijn honden naar me grommen als ik in de buurt van hun voerbak kom.

 12. Een gepubliceerd boek.

13 . Een Team GB skinsuit dat, voor het aantal keren dat ik het heb gedragen versus wat het kost om te kopen, waarschijnlijk duurder is dan mijn fiets.

14. Een blijvende uitslag op mijn schouder dankzij stoppels wrijven van mijn waardeloze zwemslag.

 15 . Een overtuiging dat elke hardloopwedstrijd onder marathonafstand moet worden gefietst of dat het niet telt.

 16. Incontinentie van neopreen, d.w.z. de drang om naar het moeras te gaan zodra ik mijn wetsuit dichtrits.

17 . Een Jaffa Cake-verslaving.

 18. Een overweldigende concurrentiedrang om me niet te laten inhalen door Deliveroo-rijders.

 19. Een adresboek vol gekkigheid.

 20. Een la vol met kit die ruikt naar een zoogdier in winterslaap.

 21. Een marathontijd van minder dan 3 uur (ithankyew).

 22. Een groeiend gevoel van onheil wanneer de nachten vallen - turbotraining!

 23. Een levensstijl die van mij is veranderd in de overtuiging dat een hartslag iets is dat ik moest controleren nadat ik mijn dikke kont een trap op had getild, naar iets dat ik bestel in een veganistisch restaurant.

24. Een lichaamsbouw als ik naakt ben, waardoor ik eruitzie als een personage uit een Russische roman.

 25. Een gang tijdens het lopen waardoor mensen vragen:'Ben je gewond?'

 26. Een Facebook-tijdlijn overspoeld met racefoto's waar ik meer een rood gezicht heb dan een kersttrompettist.

27. Een trainingsregime dat zo vol is dat als het op een sociaal leven aankomt, mijn bakken meer uitgaan dan ik.

 28 . Een schuur vol oude banden, waarvan ik steeds dacht:dat bewaar ik voor de fietstrainer.

 29. Een spoor van gebroken fysio's die zichzelf kreupel hebben gemaakt terwijl ze mijn hamstrings probeerden te masseren.

 30. 15 Ironman finisher's medailles (ithankyew).

Dus op naar nog eens 30 jaar van 220! Tegen 2049 zal ik ongetwijfeld op deze pagina zijn vervangen door een veel energiezuinigere triatleet, maar mijn belangrijkste doel is om wat meer magische triatlonherinneringen te maken - en misschien weer 10 teennagels te hebben