Hoe snel verlies ik mijn zwemconditie?

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>meld je aan voor Outside+.

Nou, dit is... anders. Triatleten bevinden zich nu op een vreemde plek, met name een droge plek. Trainen voor hardlopen en fietsen, krachttraining, core work, het gaat voor de meesten van ons allemaal in een razend tempo door, ook als er geen wedstrijden op het programma staan. Maar de mogelijkheden om te zwemmen zijn abrupt opgedroogd. Atleten die afhankelijk zijn van zwembaden, of in veel gevallen zelfs open water, kijken angstig naar maanden buiten het water, waardoor ze zich afvragen:"Hoe snel verlies ik mijn zwemfitheid?"

Sportwetenschappers zijn het er unaniem over eens dat er een deel van de zwemfitness verloren gaat - er is gewoon geen vervanging voor water. Maar er zijn manieren om de achteruitgang te verzachten.

Sportfysioloog, triatloncoach en coördinator sportwetenschap voor Spaanse watersporten Iñigo Mujika heeft onderzoek gedaan naar het afbreken van het zwemmen als gevolg van blessures, ziekte en opzettelijke rust, maar bevaart nu, net als iedereen, onbekende wateren. Hij heeft goed nieuws, slecht nieuws en praktische ideeën voor gestrande triatleten.

Zwemfitness is een combinatie van cardiorespiratoire, metabolische en technische aanpassingen. Het blijde nieuws? Het grootste deel van de cardiorespiratoire conditie die nodig is om te zwemmen, kan worden behouden door hardlopen en fietsen. "Hoewel hardlopen en fietsen verschillende modaliteiten zijn (ze omvatten verschillende spiergroepen en bewegingspatronen), is de betrokken spiermassa groot genoeg om dergelijke centrale aanpassingen te behouden", legt Mujika uit.

Zoals Mujika al zei, doen hardlopen en fietsen niet veel voor het bovenlichaam. "Afnames in de ademhalingscapaciteit van de [bovenlichaam] spieren, mitochondriale enzymactiviteiten en glycogeenniveaus zijn te verwachten," zei Mujika. "Deze zouden waarschijnlijk tot op zekere hoogte kunnen worden behouden door spiergroepen in het bovenlichaam te trainen met behulp van soortgelijke dryland-training, zoals armzwenken, zwemergometer, trekbank trekken of elastische bandoefeningen."

Stephen Seiler, hoogleraar sportwetenschappen aan de Universiteit van Agder in Noorwegen, suggereerde dat een fietsergometer die is aangepast voor handfietsen of een skipoling-ergometer ook spiergroepen in het bovenlichaam kan gebruiken. Seiler raadde deze dryland-oefeningen drie of vier keer per week aan, naast hardlopen en fietsen.

En nu het slechte nieuws, maar dit wist je al. "Volledige stopzetting van zwemtraining heeft bijna onmiddellijke negatieve gevolgen voor de energieproductie in het water - ongeveer 7% daling in één week, 13% in vier weken," zei Mujika. "Dit komt bovenop een verlies in techniekvaardigheid, zoals blijkt uit een verhoogde slagfrequentie en een verminderde slagafstand voor een bepaalde submaximale zwemsnelheid."

De hierboven genoemde activiteiten (hardlopen, fietsen, oefeningen voor het bovenlichaam) kunnen de achteruitgang van de techniek verminderen, meer bij leeftijdsgroepzwemmers dan bij topsporters. "Bij elite triatleten zal geen enkele hoeveelheid fietsen of hardlopen een positieve invloed hebben op de zwemprestaties vanwege de zeer specifieke aard van zwemtraining, en omdat verbeteringen in zwemprestaties het oefenen van zwemvaardigheden vereisen," zei Mujika. "Zwemprestatieverbeteringen bij triatleten zijn waarschijnlijker te wijten aan technische verbeteringen dan aan fysiologische aanpassingen."

Maar er is een happy end. Dat watergevoel? Stephen Seiler zegt dat de neuromusculaire paden die zijn aangelegd door onnoemelijke ronden in het zwembad niet zo snel zullen vervagen en snel zullen terugkeren als ze eenmaal in water zijn ondergedompeld. Als de infrastructuur er was, kost het veel minder tijd om ernaar terug te keren dan om het te bouwen.

Zelfs het visualiseren van zwemmen, gebruikt in de bouwfase, kan het verlies ervan helpen voorkomen. "Strategieën zoals beeldspraak, visualisatie en mentale repetitie kunnen bijdragen aan het behoud van motorische patronen bij het zwemmen", zei Mujika.

Dus, ja, je zwemconditie is waarschijnlijk behoorlijk achteruit gegaan. Gelukkig zijn er dingen die je kunt doen om hier als fysiek en mentaal sterkere sporter uit te komen. En zodra we weer in het zwembad mogen springen, zou het allemaal vrij snel terug moeten komen.

[Hoe snel verlies ik mijn zwemconditie?: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002054086.html ]