Kan sporten de immuungezondheid daadwerkelijk stimuleren?
Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link "}}'>meld je aan voor Outside+.
Veel atleten schalen terug op lange of intensieve trainingen tijdens de COVID-19-pandemie, daarbij verwijzend naar bezorgdheid over een verlaagd immuunsysteem als gevolg van harde inspanningen. Maar onderzoekers van de Universiteit van Bath zeggen dat een overvloed aan voorzichtigheid misschien niet nodig is als het gaat om lichaamsbeweging en immuungezondheid.
De analyse, gepubliceerd in het laatste nummer van het internationale tijdschrift Exercise Immunology Review, gaat uit van de "open raam"-hypothese van de immuunfunctie, een lang gekoesterde veronderstelling dat zware inspanning de immuunfunctie van uren tot dagen onderdrukt, wat leidt tot een kans (of "open raam") voor ziekteverwekkers om het lichaam binnen te dringen. Onderzoekers John Campbell en James Turner zeggen dat deze hypothese niet goed wordt ondersteund door wetenschappelijk bewijs. In plaats daarvan zeggen ze dat het onderzoek aantoont dat lichaamsbeweging de immuniteit bij mensen verhoogt, niet verlaagt:eerst door het vermogen van het immuunsysteem om ziekteverwekkers te vinden en ermee om te gaan, en vervolgens door de systemen van het lichaam soepel te laten werken. Bovendien concludeert de analyse dat atleten niet meer risico lopen op infectie dan het grote publiek. In feite wordt in het artikel geconcludeerd dat infecties eerder verband houden met onvoldoende voeding, stress en onvoldoende slaap.
Dus hoe zijn we tot zo'n wijdverbreide overtuiging gekomen dat lichaamsbeweging een moordenaar van het immuunsysteem is? Het is waarschijnlijk omdat mensen symptomen krijgen na het racen. In de jaren tachtig verscheen een reeks artikelen waaruit bleek dat marathonlopers in de dagen en weken na de race meer symptomen van luchtweginfecties meldden. Maar het sleutelwoord hier is 'gerapporteerd' - deze onderzoeken waren gebaseerd op wat hardlopers zeiden, niet op wat ze daadwerkelijk hadden. In gecontroleerde laboratoriumstudies hadden lopers meestal luchtwegirritaties na de race, geen echte luchtweginfecties. Het is ook belangrijk op te merken dat veel van de onderzoeken naar lichaamsbeweging en immuniteit zijn uitgevoerd op dieren, niet op mensen, en dat advies voor muizen niet altijd goed wordt geëxtrapoleerd naar mensen. Campbell en Turner stellen dat robuuster bewijs bij mensen aantoont dat de immuniteit wordt versterkt - of op zijn minst onveranderd - bij blootstelling aan ziekteverwekkers na inspanning.
Maar hoe zit het met de mensen die daadwerkelijk doen ziek worden na een race? De onderzoekers zeggen dat het waarschijnlijk komt door een combinatie van twee grote factoren:stress en sociale blootstelling. Races zijn meestal druk, en - zoals we momenteel leren met COVID-19 - zijn drukke ruimtes de belangrijkste plekken voor de verspreiding van ziekteverwekkers. Dat, in combinatie met pre-race zenuwen, slaaptekort voor een vroege start, en de unieke stressoren van de racedag creëren het "open venster" voor infectie - niet de oefening zelf.
"Ons werk heeft geconcludeerd dat er zeer beperkt bewijs is dat lichaamsbeweging het risico op besmetting met virussen direct verhoogt", zegt Turner. "In de context van het coronavirus en de omstandigheden waarin we ons tegenwoordig bevinden, is de belangrijkste overweging het verminderen van uw blootstelling aan andere mensen die het virus mogelijk bij zich dragen."
Dit is natuurlijk niet het einde van deze controversiële kwestie van lichaamsbeweging en immuungezondheid. Zeggen dat er "beperkt" causaal bewijs is dat lichaamsbeweging en verminderde immuniteit met elkaar verbindt, kan precies dat betekenen - het bewijs is beperkt. Onderzoek naar lichaamsbeweging en immuniteit evolueert al jaren en plaagt nog steeds verstorende variabelen zoals reizen, stress en zelfs specifieke voedingsstoffen in het dieet. Naarmate het aantal onderzoeken blijft groeien, moeten atleten de beschikbare gegevens bekijken en weloverwogen beslissingen nemen over hoe ze hun trainingen zullen structureren.
Voor degenen die lange ritten of zware intervalsessies missen, is deze uitdaging van de 'open raam'-hypothese over lichaamsbeweging en immuungezondheid waarschijnlijk welkom, maar dat betekent niet noodzakelijk dat het als een gratis pas moet worden beschouwd om gek te worden. Krijg die rit-, hardloop- of krachttrainingssessie, maar met een paar kanttekeningen. Onthoud dat stress een belangrijke bijdrage levert aan de immuunfunctie (of het gebrek daaraan), dus als je je momenteel overweldigd voelt door stressfactoren in het leven, ga dan niet ook door met fysieke stress. Als je niet geleidelijk aan een rit van een eeuw hebt opgebouwd, is dit niet het moment om gewoon op je fiets te springen en 100 mijl te rijden, zelfs als je de uren in je dag hebt om te vullen. Vlieg daarnaast solo (voorlopig!), houd je handen uit de buurt van je gezicht tijdens je training en spring onder de douche als je thuiskomt (of was op zijn minst je handen). Het belangrijkste is dat u aandacht besteedt aan uw dieet, slaap en stressniveaus - dat is wat u op de lange termijn gezond zal houden.
[Kan sporten de immuungezondheid daadwerkelijk stimuleren?: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002054112.html ]