Het belang van aanraking

In een wereld waar we gewend zijn om te knuffelen, handen te schudden en een schouderklopje te geven of te krijgen, heeft het door een pandemie veroorzaakte verbod op aanraking een tol geëist van onze mentale en fysieke gezondheid. We zijn nu meer dan een jaar bezig met de coronaviruspandemie zonder duidelijke einddatum en mensen snakken naar fysieke verbinding. Dit geldt met name in de Pilates-wereld, waar het geven en ontvangen van tactiele signalen als vanzelfsprekend werd beschouwd. Hoe gaan Pilates-docenten en hun studenten ermee om en waar gaan we heen? Zullen we ooit weer aanraking kunnen ervaren en ervan kunnen genieten?

Aanrakingshonger is echt. We zijn bedraad om aanraking nodig te hebben, net zoals we bedraad zijn om voedsel nodig te hebben. Aanrakingshonger kan stress, depressie en angst verhogen. Op lange termijn kan het ook leiden tot posttraumatische stressstoornis (PTSS). Als Pilates-leraren zijn we gewend om met onze studenten te communiceren via tactiele signalen. Met studio's die gesloten zijn of werken onder nieuwe, beperkende richtlijnen, is tactiele cueing van tafel. In plaats daarvan krijgen we een spoedcursus om verbinding te maken met alleen onze ogen en stemmen. Tegelijkertijd heeft de wereldwijde pandemie het voor ons belangrijker gemaakt om onze gemeenschap vast te houden en ons gevoel van verbondenheid met anderen te behouden.

Er zijn drie veelvoorkomende manieren waarop mensen leren:visueel, verbaal en kinesthetisch. Effectieve Pilates-docenten variëren in de manier waarop ze instructie geven, afhankelijk van de methode die het beste bij het individu en/of de groep past. Een jaar geleden, aan het begin van de pandemie, werden Pilates-leraren gedwongen om zich snel aan te passen toen ze hun studenten overgingen op online leren, wat tijdelijk zou zijn. Nu, of het nu vanwege het gemak van Zoom-lessen is of vanwege bezorgdheid over de veiligheid, het lijkt erop dat online leren hier blijft, althans tot op zekere hoogte.

Controle versus autonomie

Ik vroeg Pilates-instructeur en studio-eigenaar Blane Ashby van Studio Bam Pilates in Portland, Oregon en San Francisco, Californië, over de effecten van het een jaar niet kunnen vertrouwen op aanraking. "Ik voel me minder verbonden met mijn klanten en studenten nu al mijn interacties virtueel zijn", zegt Ashby. “De fysieke nabijheid heeft een bepaalde energie die ik heel erg mis. Ik heb ook wat controle moeten loslaten over hoe mijn cliënten bewegingen uitvoeren. Dat is niet per se een slechte zaak. Ik denk dat het hen een gevoel van autonomie en verantwoordelijkheid geeft”, voegt hij eraan toe.

Leergewoonten zijn moeilijk te doorbreken. Toen Ashby zijn eerste persoonlijke cliënt in een jaar les gaf, op 22 maart 2021, moest hij zichzelf ervan weerhouden om contact te maken en een voelbare cue te geven. Die tik op de schouder of stevige hand op de onderrug is verboden, althans voorlopig.

Sterkere verbale signalen en beelden

Voor Gwen Head, een Pilates-instructeur gevestigd in Minneapolis, heeft het niet kunnen aanraken van klanten haar echt geholpen om groepslessen te geven. "Hands-off cueing heeft mijn zelfvertrouwen als instructeur vergroot", zegt ze. “Klanten hebben meer vertrouwen om in positie te komen in plaats van te wachten tot ik kom helpen. Ze luisteren meer en lijken meer open te staan ​​voor het maken van fouten, wetende dat ik een manier zal vinden om ze weer op hun plek te krijgen.”

Nannette Crystal, Pilates-instructeur en eigenaar van Esprit Pilates Louisiana in Gonzalez, Louisiana, heeft haar focus verlegd naar eenvoudige cueing, basiswerk en visualisatie (gebruik van beeldmateriaal). Hoewel ze toegeeft uitgeput te zijn door te veel verbale signalen in de eerste paar maanden van de pandemie, hebben zowel zij als haar cliënten een verbetering gezien in de kwaliteit van de ademhaling, wat zich vertaalt in een verbetering in beweging. Terwijl sommige van Crystal's klanten aangeven de tactiele signalen te missen, omarmen anderen hun hervonden autonomie.

Vooruitkijken

Nu het aantal gevallen van COVID-19 afneemt en het tempo van vaccinaties toeneemt, moeten cliënten en docenten face-to-face kunnen oefenen en opnieuw de vruchten kunnen plukken van aanraking. Die voordelen hebben niet alleen te maken met het uitvoeren van een perfectere teaser. Voor sommige studenten biedt aanraking emotionele en mentale voordelen, niet alleen fysieke. Een van mijn studenten vertelde me onlangs dat ze Pilates-lessen blijft volgen, niet alleen vanwege het gevoel van de lichaamsbeweging, maar ook vanwege het gevoel van kameraadschap met haar medeklasgenoten. “Ik mis de knuffels en de interactie tussen de lessen”, zegt ze. “Ik mis het om docenten naar me toe te laten reiken en me te helpen mijn positie aan te passen. De mensen in de studio zijn mijn stam geworden.”

Er valt veel te leren van deze onverwachte verschuiving in onze branche. Wanneer we terugkeren naar de studio, zullen we verschijnen met nieuwe vaardigheden en een open geest, maar ook met dankbare als door de strijd gehavende studenten. Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat we allemaal wel een knuffel kunnen gebruiken.

Waar kijk je het meest naar uit als je weer in de studio bent? Laat het ons weten in de reacties hieronder.

[Het belang van aanraking: https://nl.sportsfitness.win/geschiktheid/Pilates/1002050103.html ]