Het is tijd om die ongezonde lichaamsbeeld-gedachten de kop in te drukken

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>meld je aan voor Outside+.

In dit fragment uit  The Brave Athlete, Dr. Simon Marshall en Lesley Paterson leggen uit hoe je lichaamsvertrouwen je prestaties en plezier in de sport kan beïnvloeden.

Je dik voelen:waarom zelfpraat belangrijk is

Je ongelukkig voelen over de manier waarop je eruit ziet, is iets dat we bijna allemaal wel eens hebben meegemaakt in ons leven. Of het nu je plakkerige oren zijn, de grootte van je voorhoofd, je huid of je dijen, er is geen enkel lichaamsdeel dat niet ergens onnoemelijke angst heeft veroorzaakt bij iemand.

Als het echter om sport gaat, zijn de veelvoorkomende boosdoeners achter ontevredenheid over het lichaam vet en spieren. Te weinig of te veel van beide kan grote schade aanrichten aan je hersenen van chimpansees en professoren. Voor duursporters zijn problemen met het lichaamsbeeld onmogelijk te negeren, omdat je jezelf routinematig in Lycra wringt en in het openbaar rondhuppelt. Terwijl delen van je lichaam aanvoelen als strakke gitaarsnaren, kunnen andere delen meer aanvoelen als een lavalamp waar klodders rondzweven terwijl ze proberen een thuis te vinden.

GERELATEERD:Waarom je een Triathlon Alter Ego zou moeten hebben

Als atleten een "ik voel me dik"-moment hebben, manifesteert dit zich als cognitie of gedachte.

Cognities of gedachten zijn gewoon dingen die je in je hoofd tegen jezelf zegt. Alle cognitie is zelfpraat omdat gedachten in ons hoofd verschijnen als woorden of zinnen. Hier zijn enkele voorbeelden van de gedachten die atleten ons vertellen tijdens een dik moment:

Ik voel me vandaag een McChunk-Chunk.

Ik voel me gewoon zo opgeblazen.

Urgh, ik puil uit mijn kleren. F*ck, waarom heb ik dat gisteravond gegeten?

Ik voel me vandaag een worst in mijn uitrusting.

Als ik voorover buig, voel ik rollen.

Ik kan niet naar mijn benen in de spiegel kijken. Ik zie gewoon cellulitis.

Flap. Ik voel en zie gewoon slap.

We ervaren 'dik voelen' door zelfpraat.

Als we er nog wetenschappelijker over willen worden, bestaat er niet zoiets als dik voelen. Het gaat niet alleen om semantiek, maar om feitelijke neurologische verschillen tussen een gedachte en een gevoel en een emotie. Voor onze doeleinden gebruiken we de termen 'emotie' en 'gevoel' door elkaar, ook al is het technisch niet juist om dit te doen.

Emoties gaan neurologisch gezien vooraf aan gevoelens. Emoties vinden hun oorsprong in het limbische systeem (chimpanseebrein) en veroorzaken fysieke veranderingen in je lichaam, terwijl gevoelens een interpretatielaag toevoegen vanuit je frontale cortex (je professorenbrein) - een soort mentale representatie van wat er aan de hand is. Deze mentale representaties verschijnen als gedachten of zelfpraat. Bang zijn is bijvoorbeeld een emotie die aanleiding kan geven tot gevoelens van angst of zenuwachtigheid, die op hun beurt aanleiding kunnen geven tot de volgende zelfspraak:"Je moet heel langzaam bij de hond vandaan gaan" - een gedachte . Oké, terug naar je dik voelen.

Als je je dik voelt, voel je eigenlijk iets anders.

Je dik voelen is een rookgordijn voor andere gevoelens. U kunt zich bijvoorbeeld gefrustreerd voelen omdat u geen controle heeft over uw lichaamsbeweging of eetgewoonten, of depressief dat uw lichaam er bij alle lichaamsbeweging nog steeds niet uitziet zoals u dat wilt. Misschien ben je jaloers of jaloers op de stoere atleet met de geweldige benen, of maak je je zorgen over het aankomen.

Voordat we gaan graven in wat je 'iets anders'-gevoelens zijn, moeten we eerst ontdekken wat het 'ik voel me dik' veroorzaakt. Dan moeten we deconstrueren waarom we de onderliggende gevoelens hebben.

[vvelopes cta="Zie meer!" align=”center” title=”Meer uit het boek”]

[Het is tijd om die ongezonde lichaamsbeeld-gedachten de kop in te drukken: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002053432.html ]