Beginnersgeluk:laten we het over angst hebben

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>meld je aan voor Outside+.

Het overwinnen van de angst die gepaard gaat met triatlon is een krachtig hulpmiddel.

Ik worstel met angst en ik ben ook een zorgenkind. Zorgen zijn geworteld in angst. We maken ons zorgen omdat we bang zijn. Bang om de verkeerde keuzes te maken. Bang voor de andere schoen, die al zijn kenmerkende drops doet. Bang voor het onbekende.

Angst betekent niet dat ik lui ben. Angst betekent dat ik een mens ben. Van nature voel ik me niet op mijn gemak bij het overschrijden van deze geschetste, in mijn ogen aanvaardbare limieten. Als de grenzen worden overschreden, gaan mijn interne alarmen af ​​en denk ik:"Ik stop."

"Hoe weet ik of dit de juiste beslissing is?" Ik zeg tegen mezelf:"Ga terug! Toevluchtsoord! afbreken! Afbreken!”

Angst voor het onbekende heeft altijd een rol gespeeld in mijn tapijt - totdat ik triatlon vond - wat vreemd is om te zeggen, denk ik, omdat triatlon super eng kan zijn. Laat het me uitleggen.

Triatlon bood deze geweldige manier om buiten de grenzen te gaan, om te dromen buiten wat voor mij standaard en mogelijk was. Het voelde ook erg "laag risico" - ik was tenslotte niet aan het gokken met het geld van onze familie, de toekomst van mijn kinderen of andere belangrijke levensbeslissingen die "echte" gevolgen hadden. Perspectief vertelde me dat triatlon niet was leven - het was een manier om het leven beter te maken, om me . te maken beter. (Natuurlijk is triatlon een sport en veiligheid is een punt van zorg. Ik wil niet zeggen dat het "geen risico" is, maar je begrijpt wat ik bedoel. In het grote geheel van het leven is het meestal een laag risico.)

Dankzij triatlon kon ik blindelings het onbekende in (racedag), enge trainingen (training) en hopen op het beste - verpakt in een kleine, nette doos zonder garanties. Voor triatlon moest ik de angst in het gezicht confronteren en er levend uitkomen aan de andere kant, met een medaille en een banaan.

Triatlon heeft me bijvoorbeeld geleerd de angst te overwinnen voor:

• Bevriezend koud water in een wetsuit. Ik begon in 2011 met een ernstige zwempaniek in open water met mijn eerste zwempartij in het meer. Ik bleef doorgaan, ik kwam steeds weer opdagen. En ik heb in 2013 Ironman Coeur d'Alene's zwemtocht van 2,4 mijl in ijskoud water voltooid. Lees hier meer over tips en trucs voor open water.
• Een monsterlijke klim van een halve mijl rijden in de buurt van mijn huis - meer dan 20 keer achter elkaar voor herhalingen. Toen ik in 2012 niet één keer overeind kon komen, of kon rijden zonder om te vallen toen ik begon.
• Rennen in het openbaar in strakke kleding waar mensen me kunnen zien. Meer dan tientallen en tientallen triatlons later, geef ik niet om het wiebelen en de strakke kleding - de "angst" om gezien te worden bestaat niet.

Iets dat nu angstaanjagend is , hoeft niet voor altijd angstaanjagend te zijn .

In feite hoeft het niet angstaanjagend te zijn in drie maanden, zes maanden of een jaar. Maar wat ik weet om waar te zijn is dit:als we niet komen opdagen, als we onszelf toestaan ​​om van angst een echte stem in ons hoofd te maken, zullen we nooit ons potentieel bereiken. We zullen nooit overwinnen en slagen.

Toen ik voor het eerst in open water ging zwemmen en in paniek raakte, stapte ik het volgende weekend weer op het paard en reed een paar weken later mijn eerste Olympische afstandsrace.

Toen ik op mijn fiets viel (de honderden keren dat ik dat heb gedaan), kreeg ik driftbuien en verklaarde ik dat ik stopte—maar mijn acties zeiden:"Ik geef niet op. Ik ben bang, maar ik kom hier doorheen', want ik stapte weer op de fiets - keer op keer, totdat ik Ironman-races deed.

Angst is natuurlijk. Angst is echt. Maar angst is ook iets dat we kunnen (en moeten) overwinnen - maar we kunnen het niet doen als we nooit komen opdagen, doorzetten en die angsten in de ogen kijken. Zeg niet tegen jezelf dat je het niet kunt. Laat anderen je niet "ondersteunen" met woorden van "aanmoediging" om te stoppen. Houd je aan je lijn, confronteer je angsten en wees de badass die je bent.

PS Je hebt dit. Blijf opdagen.

Meer "Beginnersgeluk"

Meredith Atwood ( @SwimBikeMom) is een herstellende advocaat, motiverende spreker en auteur  van triatlon voor elke vrouw. U kunt een gratis exemplaar van het boek downloaden  hier. Zij is de presentator van de podcast, The Same 24 Hours, een show waarin interessante mensen worden geïnterviewd die het beste maken van de 24 uur van elke dag. Meredith woont met haar man en twee kinderen in Atlanta en schrijft over alles op  MeredithAtwood.com.

[Beginnersgeluk:laten we het over angst hebben: https://nl.sportsfitness.win/coaching/Andere-Coaching/1002053466.html ]