Fitness Exercise Tips >> Fitness Oefening Tips > >> coaching >> Andere Coaching Vraag het een trainer:waarom zouden triatleten om mobiliteit geven? Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type ":"link"}}'>meld u aan voor Outside+. Mobiliteit en flexibiliteit worden vaak door elkaar gebruikt, maar hebben eigenlijk verschillende betekenissen. Mobiliteit verwijst naar het bewegingsbereik van het gewricht, terwijl flexibiliteit verwijst naar de lengte van een spier. Het is mogelijk om flexibele kuiten te hebben en tegelijkertijd onbeweeglijke enkels. Strakke spieren remmen doorgaans de gewrichtsmobiliteit, dus beide moeten worden aangepakt. Afgezien van de semantiek, als het gaat om het minimaliseren van het letselrisico en het verbeteren van de prestaties, is de sleutel het vermogen om door het vereiste bewegingsbereik voor uw activiteit te bewegen. Denk aan mobiliteit als het gaat om triatleten. Aan de ene kant hebben we voldoende mobiliteit nodig om te zwemmen, fietsen en rennen. Anderzijds vereisen bepaalde veelgebruikte gymnastiekoefeningen, evenals dagelijkse activiteiten, meer. Triatleten hoeven hun tenen niet aan te raken om in een fatsoenlijke aero-positie te komen, maar ze moeten wel hun tenen kunnen aanraken als ze oefeningen zoals Roemeense deadlifts willen opnemen. Als het op hardlopen aankomt, hebben we minder enkelmobiliteit nodig dan bijvoorbeeld hurken en opstaan van de vloer. Laten we een pagina nemen uit de Joint by Joint-benadering van Mike Boyle. De aanpak probeert de volgende vragen te beantwoorden:Beschikt u over de juiste mobiliteit waar u mobiel zou moeten zijn en bent u voldoende stabiel in de gewrichtssystemen die stabiel zouden moeten zijn? Laten we deze vragen eens bekijken zoals ze van toepassing zijn op triatlon. Enkels Als het gaat om het bewegingsbereik van de enkel, hebben we de neiging om te denken aan het sagittale vlak, of tenen omhoog of omlaag. Hoewel belangrijk, moeten we ook nadenken over rotatie. De enkel en voet zijn ontworpen om impactkrachten te absorberen en te verspreiden. Als we geen goede enkel- en voetmobiliteit hebben, vinden we beweging elders in het lichaam en verplaatsen we overmatige belasting naar andere zachte weefsels. Heupen Heupen zijn een voortdurend probleem voor triatleten. Wanneer de heupextensie beperkt is, verliezen we een zekere mate van bilspierfunctie en wordt de loopvorm beïnvloed. Wanneer een spier gespannen is, heeft dit een remmend effect op de andere spier. Een gebrek aan heupextensie (strakke heupbuigers) zal resulteren in het vinden van beweging door de lumbale wervelkolom tijdens het hardlopen. Heuprotatie speelt ook een rol bij het goed volgen van de heup en de bilspierfunctie. thoracale wervelkolom De mobiliteit van de thoracale wervelkolom is een van de meest verwaarloosde gebieden voor triatleten. En als we het hebben over T Spine, moeten we ook schouders meenemen. Het een heeft invloed op het ander. Thoracale extensie zorgt voor een betere aerodynamische positie op de fiets, minder nekbelasting en een meer gestroomlijnde positie in het water. Schoudermobiliteit heeft ook invloed op uw positie in het water. Op het land zal een gebrek aan thoracale extensie en/of asymmetrische rotatie de loophouding beïnvloeden, wat leidt tot inefficiënties. Gray Cook van Functional Movement Systems zegt eerst goed bewegen, dan vaak bewegen. Triatleten bewegen zeker vaak maar niet altijd even goed. Een vereenvoudigde manier om naar mobiliteit te kijken, is door de houdingen te identificeren waarin u zich de hele dag bevindt en bewegingen in de tegenovergestelde richting op te nemen. Ik heb een reeks mobiliteitstechnieken toegevoegd om de in dit artikel genoemde gebieden aan te pakken. Eerst goed bewegen, dan vaak bewegen. *GERELATEERD:Waarom en hoe u dit laagseizoen moet werken aan behendigheid* Een plan van 5 weken voor meer kracht en mobiliteit Eind vorig jaar bouwde ik een uitdaging van een maand uit die gericht was op drie onderdelen van kracht:mobiliteit, balans en kern. Als je weinig mobiliteit hebt, zou dit een geweldig programma zijn om op te nemen in je triatlontraining. Om te beginnen, doe je drie eenvoudige tests van je mobiliteit, balans en kern. Je volgt dan de trainingen (idealiter drie keer per week) en herhaalt de drie tests aan het einde. Aan de slag met deze tests Workouts van week #1 Workouts van week #2 Workouts van week #3 Workouts van week #4 Workouts van week #5 Of:probeer deze zelfstandige mobiliteitstraining Als je een solide mobiliteitstraining in je programma wilt opnemen, maar geen plan van een maand wilt volgen, bekijk dan mijn op zichzelf staande trainingssuggestie hieronder. Je kunt het hele ding doen, of je concentreren op de gebieden waar je geen mobiliteit hebt. Kevin Purvis is een gecertificeerde personal trainer bij de National Strength and Conditioning Association. Hij is gevestigd in Boulder, Colorado, waar hij met een aantal duursporters werkt.

Vraag het een trainer:waarom zouden triatleten om mobiliteit geven?

Voor toegang tot al onze trainings-, uitrustings- en raceverslagen, plus exclusieve trainingsplannen, FinisherPix-foto's, evenementkortingen en GPS-apps,>","name":"in-content-cta","type ":"link"}}'>meld u aan voor Outside+.

Mobiliteit en flexibiliteit worden vaak door elkaar gebruikt, maar hebben eigenlijk verschillende betekenissen. Mobiliteit verwijst naar het bewegingsbereik van het gewricht, terwijl flexibiliteit verwijst naar de lengte van een spier. Het is mogelijk om flexibele kuiten te hebben en tegelijkertijd onbeweeglijke enkels. Strakke spieren remmen doorgaans de gewrichtsmobiliteit, dus beide moeten worden aangepakt. Afgezien van de semantiek, als het gaat om het minimaliseren van het letselrisico en het verbeteren van de prestaties, is de sleutel het vermogen om door het vereiste bewegingsbereik voor uw activiteit te bewegen.

Denk aan mobiliteit als het gaat om triatleten. Aan de ene kant hebben we voldoende mobiliteit nodig om te zwemmen, fietsen en rennen. Anderzijds vereisen bepaalde veelgebruikte gymnastiekoefeningen, evenals dagelijkse activiteiten, meer. Triatleten hoeven hun tenen niet aan te raken om in een fatsoenlijke aero-positie te komen, maar ze moeten wel hun tenen kunnen aanraken als ze oefeningen zoals Roemeense deadlifts willen opnemen. Als het op hardlopen aankomt, hebben we minder enkelmobiliteit nodig dan bijvoorbeeld hurken en opstaan van de vloer. Laten we een pagina nemen uit de Joint by Joint-benadering van Mike Boyle. De aanpak probeert de volgende vragen te beantwoorden:Beschikt u over de juiste mobiliteit waar u mobiel zou moeten zijn en bent u voldoende stabiel in de gewrichtssystemen die stabiel zouden moeten zijn? Laten we deze vragen eens bekijken zoals ze van toepassing zijn op triatlon.

Enkels

Als het gaat om het bewegingsbereik van de enkel, hebben we de neiging om te denken aan het sagittale vlak, of tenen omhoog of omlaag. Hoewel belangrijk, moeten we ook nadenken over rotatie. De enkel en voet zijn ontworpen om impactkrachten te absorberen en te verspreiden. Als we geen goede enkel- en voetmobiliteit hebben, vinden we beweging elders in het lichaam en verplaatsen we overmatige belasting naar andere zachte weefsels.

Heupen

Heupen zijn een voortdurend probleem voor triatleten. Wanneer de heupextensie beperkt is, verliezen we een zekere mate van bilspierfunctie en wordt de loopvorm beïnvloed. Wanneer een spier gespannen is, heeft dit een remmend effect op de andere spier. Een gebrek aan heupextensie (strakke heupbuigers) zal resulteren in het vinden van beweging door de lumbale wervelkolom tijdens het hardlopen. Heuprotatie speelt ook een rol bij het goed volgen van de heup en de bilspierfunctie.

thoracale wervelkolom

De mobiliteit van de thoracale wervelkolom is een van de meest verwaarloosde gebieden voor triatleten. En als we het hebben over T Spine, moeten we ook schouders meenemen. Het een heeft invloed op het ander. Thoracale extensie zorgt voor een betere aerodynamische positie op de fiets, minder nekbelasting en een meer gestroomlijnde positie in het water. Schoudermobiliteit heeft ook invloed op uw positie in het water. Op het land zal een gebrek aan thoracale extensie en/of asymmetrische rotatie de loophouding beïnvloeden, wat leidt tot inefficiënties.

Gray Cook van Functional Movement Systems zegt eerst goed bewegen, dan vaak bewegen. Triatleten bewegen zeker vaak maar niet altijd even goed. Een vereenvoudigde manier om naar mobiliteit te kijken, is door de houdingen te identificeren waarin u zich de hele dag bevindt en bewegingen in de tegenovergestelde richting op te nemen. Ik heb een reeks mobiliteitstechnieken toegevoegd om de in dit artikel genoemde gebieden aan te pakken. Eerst goed bewegen, dan vaak bewegen.

GERELATEERD:Waarom en hoe u dit laagseizoen moet werken aan behendigheid

Een plan van 5 weken voor meer kracht en mobiliteit

Eind vorig jaar bouwde ik een uitdaging van een maand uit die gericht was op drie onderdelen van kracht:mobiliteit, balans en kern. Als je weinig mobiliteit hebt, zou dit een geweldig programma zijn om op te nemen in je triatlontraining. Om te beginnen, doe je drie eenvoudige tests van je mobiliteit, balans en kern. Je volgt dan de trainingen (idealiter drie keer per week) en herhaalt de drie tests aan het einde.

Aan de slag met deze tests
Workouts van week #1
Workouts van week #2
Workouts van week #3
Workouts van week #4
Workouts van week #5

Of:probeer deze zelfstandige mobiliteitstraining

Als je een solide mobiliteitstraining in je programma wilt opnemen, maar geen plan van een maand wilt volgen, bekijk dan mijn op zichzelf staande trainingssuggestie hieronder. Je kunt het hele ding doen, of je concentreren op de gebieden waar je geen mobiliteit hebt.

Kevin Purvis is een gecertificeerde personal trainer bij de National Strength and Conditioning Association. Hij is gevestigd in Boulder, Colorado, waar hij met een aantal duursporters werkt.